2.BÖLÜM

779 51 47
                                    

EVET ARKADAŞLAR YENİ KİTABIM 2.BÖLÜMÜNE HOŞ GELDİNİZ EĞER OKUMADIYSANIZ BUNDAN ÖNCEKİ KİTABIMI TAVSİYE EDERİM FİNALİNİ VERDİM BU KİTAPTA DA GİDEBİLDİĞİ KADAR GİTMEK İSTİYORUM 

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM İYİ OKUMALAR...

MULTİ:DOLUNAY


merhaba ben dolunay dolunay aydın beni tanıdınız mı hayır tanıyamazsınız ama olsun kızmadım ben size kendimi tanıtayım (adımı biliyorsunuz) 19 yaşında üniversite 1 öğrencisiyim daha çok büyük sayılmam yani babam ahmet aydın sayılı iş adamlarından ve malesef benim babam neden malesef derseniz adam kızının olduğunu unuttu neyse annem yok terk etmiş gitmiş bende mecbur babamla kalıyorum onun yanından ayrılmamı da istemiyor kalmamı da anlamadım ki benim ailem dediğim tek kişi var oda yakın arkadaşım öykü çok seviyorum şimdi de hazırlanıyorum okula gideceğim öyküyle beraber gideriz biz okula.onu çok seviyorum. size 1 sır vereyim mi ? benim bu yaşıma kadar hiç sevgilim olmadı yani bu elleri tek öykü tuttu başkası tutmadı babam bile 

neyse bence bu konu uzar ben size ilk ne giydiğimi göstereyim

neyse bence bu konu uzar ben size ilk ne giydiğimi göstereyim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

✌✌ dolunayın giydikleri

ben çoğunlukla spor giyinirim ama böyle düğün filan olsun çok süslenirim düğünlere gitmeyi severim ama gerçekten ben bu konuları fazla uzatıyorum hadi gelin aşağı inelim aşağı indiğimde babam gazete okuyordu hizmetçimiz de masayı kuruyordu hizmetçimizi hiç sevmezdim gerçekte tüm kitaplarda çok sevilir ama işte ben hiç sevmezdim su içtiğimi bile babama ispiyonlardı çok sıkılmıştım artık bu kadından hizmetçiye bir gün kovuldun dedim işte babam bana o gün ilk tokatını atmıştı sadece hizmetçiye kovuldun dediğim için artık aralarında ne varsa.....

*****

kahvaltımı yapıp evden çıkmıştım evden çıkmadan önce de babamın konuşmasına maruz kalmıştım bana

-akşam evde ol seninle konuşmak istediğim önemli konular var demişti bende tamam deyip evden çıkmıştım şimdi düşündüm de benimle ne konuşacaktı merak etmiştim doğrusu aman neysee diye düşünürken öykünün evine gelmiştim öykü tek yaşıyor ailesi yurt dışında bize yakın bir evde oturuyor 

öykünün ziline bastım zorluklarla kapıyı açan bir öykü beklemiyordum elinde telefonu çantası hırkası vb.şeyler vardı ve gerçekten komik duruyordu bu tarzı hoşuma gitmişti öykü o kadar acele etmeye çalışıyordu ki bir anda elinde ki her şeyi düşürdü sonra bana bakıp

-ya kanka azıcık yardım etsen bunlar olmazdı dedi bende

-al demedin ki elindekileri dedim öykü

-he gel al demem gerekiyordu dimi dedi bende

-eğer konuşmaya devam edersen okula geç kalacağız dedim öykü hızlı bir şekilde yere eğildi düzgün bir şekilde eşyalarını topladı ve bana

Zorunlu EvliliğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin