28.BÖLÜM

292 19 21
                                    

MULTİ: BATU

-7 AY SONRA-

evet yine ben sabah uyandım.hamileliğimin 9. ayındayım .ama sıkıntı batu yanımda yoktu.neredeydi acaba ?  işe gitmeyeceğini söylemişti.o yüzden işe gitmemiştir.acaba kahvaltımı hazırlıyor.ama ses gelirdi.neredeydi ki bu ? hemen yataktan çıktım ve aşağı indim. eee burada da kimse yoktu. batu neredeydi o zaman ? hemen tekrar yukarı çıkıp telefonumu aldım. batuyu aradım.  açmıyordu.başına bir şey gelmiş olabilir miydi ? evet şuan hamileyim ve hormonlarım yüzünden acayip kötü durumdayım.ağlamak çıldırmak istiyorum en ufak şeyde. ama şuan bu ufak bir şey değil.hemen batuyu aramaya çıkmalıyım.üstüme düzgün bir şeyler giyindim. çok hızlı olmamaya çalışıyordum.bebeğe zarar gelmemesi için.

bebeğe zarar gelmemesi için

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

✌✌giydim.

evet son ay elbise daha çok giyiyordum.rahat etmeme yarıyordu. neyse konumuz bu değil.elbisemi giyerken bir kaç kere daha  batuyu aradım ama açmadı.şuanda da ayazı arıyorum.belki oradadır.telefonu ayaz açtı.

-alo ayaz batu orada mı yada nerede bir bilgin var mı ? dedim meraklı ses tonumla

-sakin ol dolunay evet burada batu.bir sıkıntısı varmış. yardım istemeye geldi.korkma.hadi sende bize gel.dedi ayaz. batunun ne sıkıntısı vardı ki ?

-ayaz batunun ne sıkıntısı var ? dedim. ayaz ilk sustu sonra konuştu.

-baba olmaktan korkuyor.ilk onun eline verildiğinde onu taşıyamamaktan korkuyor.dedi ya ben ona kıyamam da peki neden telefonlarımı açmadı.

-ayaz peki neden telefonlarımı açmadı ? dedim.

-şarjı bitmiş.dedi.

-tamam ben geliyorum o zaman size.dedim.

-tamam.dedi ve telefonu kapattık.ne yani batu baba olmaktan mı korkuyordu. saçma. berene de babalık yaptı onda neden korkmadı ki ? öf hiç bir şey anlamıyorum.hemen korumalarının da yardımıyla öykülere gitmeye başladık.

******

öykülere gelmiştik.hiç kapıya filan gitmedim çünkü bahçede oturuyorlardı.beni gören batu hemen ayaklandı ve yanıma geldi.geldiği an koluna sert bir yumruk geçirdim.

-şimdi neden vurdun ? dedi kolunu ovalayarak.

-geri zekalı ben orda 9 doğurdum sen gelmişsin burada sohbet ediyorsun.bir yere not bırak öykü veya ayazın telefonundan mesaj at.ha bunları yapmıyorsan korumalara söyle dimi ? dedim sinirle.

-haklısın hayatım ama ben işte bilmiyorum içimde canımı yakan bir his var.sanki size bir şey olacakmış gibi.kalbime hançer saplanıyor.buda aklıma ne geliyorsa unutturuyor.dedi sonra bana yaklaştı.gözleri dolmuştu.sanki ben değil o hamile.

-sana sarılabilir miyim ? dedi.evet anlamında  kafa salladım.evet şuan ağlamak üzereydi.bende ona sıkı sıkı sarıldım.sonuçta hamileliğim boyunca gece bile olsa canım ne çektiyse aldı. hak etmişti bu sarılışı.ta ki ilk silah sesini duyup sırtımdaki yanma hissine kadar. ben direk yere yığıldım. batunun bağırışlarını duyabiliyordum.

Zorunlu EvliliğimHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin