Sabah olmuştu.Jessica Josh'ın sesiyle uyandı.
-Jessica.Jessicaa!Uyan hadi.
-Noldu?
-Kahvaltı hazır.Giyin de aşağı gel hadi.
-Tamam.Peki.
Jessica giyindi ve aşağı indi.Kahvaltı o kadar güzeldi ki ağzı açık kaldı.
-Josh buu...
-Beğendin mi?
-Çok güzel.Teşekkür ederim.
-Önemli değil.Beğenmene sevindim.
Jessica gülümsedi.
-Ha şöylee.Gülmek sana çok yakışıyor.
-Saol. :)
-İstersen artık oturalım?
-Olur.
Biraz yedikten sonra Jessica kalktı.
-Benim çıkmam lazım.Herşey için teşekkür ederim.
-Rica ederim önemli değil dee nereye gidiyosun?
-İş bulmam lazım.
-Ne işi?
-Ekmek elden su gölden yaşıycak deilim.Bi iş bulmam lazım.
-Benim dediğim işi bi düşünseydin...
-Şeyy...O olmazz.
-Neden?
-Benn.. sahneye çıkamam.
-Seninnn...sahne korkun mu var?
-Evet.Çok isterdim ama yapamam.
-Peki sen bilirsin.
-Hadi görüşürüz.
-Görüşürüz.
Jessica tam çıkacakken içeri Edward girdi.
-Jessica.Beni dinlemelisin!!
-Edward gider misin
-Hayır konusucazzz!! Josh:
-Kız istemiyo görmüyo musun?! Edward:
-Sen bi karışmasana! Josh:
-Evimi terk et Edward!
-Vayyyy!!!Senin evin haa??Yıllarca kardeşim dediğin birine bunu diyebiliyosun yaa...bravo!
-Bunu bana beni arkamdan bıçaklayan biri mi söylüyo?? Jessica:
-Kesin şunuuu! Yeter artık.Siz kardeş değil misinizz?? Napıyosunuzz?? Josh:
-Kusura bakma Jessica.Ama benim Edward diye bi kardeşim yok.Edward sende git artık.
-Jessica'yla konuşmadan hiçbir yere gitmiyorum!! Jessica:
-Senle konuşmak istemiyorum.En azından şimdi. Edward:
-Peki.Sonraa...yani müsait olduğun bi zaman tekrar gelirim.Hoşçakal.
-Hoşçakal.
Edward gitti.Ondan biraz sonra da Jessica gitti.Gittiği hiçbir yerde iş bulamadı için kısa süre sonra eve döndü.Kapıyı Josh açtı:
-Hoşgeldin.
-Hoşbulduk.
-İş bulabildin mi?
-Hayır malesef.
-Zorlamak istemiyorum ama şarkı işini bidaha gözden geçir istersen hem eninde sonunda korkunu yenmen lazım.
-Haklısın.
