Dear 'Friend'

5

Hoodie

Masky ile ormanda birilerinin işini bitirdikten sonra otoyolu kenarından yürümeye başlamıştık. Hiçbir şekilde konuşmamış ve tek kelime dahi etmemiştik birbirimize. Utanıyor demek isterdim ama maskenin üstünden görmek zor...

"Bir-iki bira tokuşturmak ister misin?"

Yürürken bana döndü ve sonra yola geri döndü. Sanırım istediği şey bu değil.

"Aç mısın?"

Bakmadı bile...

"Sigaran mı bitti?"

Tık yok...

"Çakmağının gazı mı bitti?"

Aynı tempoyla devam...

"Dün gece ile ilgili kafanı kurcalayan bir şey mi var?"

Durdu.

Masky

Hoodie ile ormanda turlarken derin bir muhabbete girmiştik.

"Evet... Ben de istemezdim herhalde..."

"Kesinlikle."

"Peki, Masky ben biliyorum ama... Hala bilmediğim yerler var..."

"Ailem ile ilgili mi?"

"Evet."

"Bunu gereksiz olarak görüyorum. Kimsenin bilmesine gerek yok. Zaten benim hatırladıklarım da hayallerden ve rüyalardan ibaret."

"Slenderman bizi himayesi altına aldığından itibaren hepimiz geçmişimizi rüyalardan ibaret görüyoruz. Sanırım en sevdiğim yanı da bu."

"Eğer unutmamız gereken bir şey olmasıydı unutmazdık. Niye beynim onları hatırlamaya çalışıyor anlamıyorum."

"Travmatik olduğu ve unutamadığı için?"

"Hayır."

Toby hızla ön taraftan üzerimize doğru koştu. Son anda kendimi sola ittiğimde Toby dengesini kaybetti ve Hoodie ile yere düştüler.

"Toby!"

"PARDON!"

Bir sigara daha yaktım ve maskemi çıkarttım.

"Ne var Toby?"

"Aklı-MA bir bir fikir gel-geldi!"

Sigarayı ağzımdan alıp yere attı ve söndürdü. Hoodie bana baktı ve ormanında içine ilerledi. Önüme döndüğümde Toby ağaca çıkmıştı.

"Salak."

Hızla Hoodie'nin peşinden koştum. Bir kütüğün üzerine oturmuş olarak gördüm onu. Yanına yaklaştım ve atlayarak yanına oturdum.

"Ne konuştunuz?"

"Toby salak salak konuştu işte ne olacak."

"Heh... Baksana, Masky."

"Hm?"

"Daha önce konuştuğumuz şu konu... Rüyalar..."

"Evet?"

"Onları ne zamandır görüyorsun?"

"Ben... Hatırlamıyorum. Belki bir ay belki de bir yıl. Zaman algımı tam oturtabilmiş değilim. Peki ya sen?"