|GARİP ÇOCUK| 》DRAMIONE《

Özür dilerim

Inanamıyordum,şu anda Draco çocuğu yere yatırmış ve üzerine çıkarak onu yumrukluyordu, Şaşırarak ve afallayarak onu izliyordum, Draco çocuğun yüzünü kana bulamışken tüm bahçe etrafımızda toplanmıştı, herkes meraklı gözlerle kavga eden 2 çocuğa bakıyordu.

Sanırım Yumruk atmaktan Draco'nun parmakları acımıştı çünkü durdu ve ellerini salladı, bunu fırsat bilen çocuk onu altına aldı ve bu sefer kan revan bir halde tüm öfkesini Draco'ya boşaltıyordu.

"BIRAK ONU, SENİ APTAL!"

Çocuk beni bilerek duymamazlık yapıyor gibiydi, dayanamayarak ağlamaya başladım, gözyaşlarım bardaktan boşalır gibi akmaya devam ediyordu. Draco ise yorgunluktan orda öylece durmuş ve Çocuğun kendisini yumruklamasına izin veriyordu.

"Siz ne yapıyorsunuz orada!?"

Bu sesle birlikte nerdeyse bahçedeki herkes aynı anda arkasını dönmüştü.

Profesör Snape..

Önüme doğru döndüğümde çocuğun hala Draco'nun üstünde oturduğunu ve dikkatli bir şekilde Profesör Snape'e baktığını gördüm. Onu ileri doğru ittirdiğimde hazırlıksız yakalanmış olacak ki hemen düştü.

O düştüğü zaman Draco'ya biraz daha yaklaştım ve onu kaldırmak için elimi uzattım. Yaptığım çok saçmaydı, O beni sadece kullanmıştı ve beni evinden kovmuştu, Zaten hayatım bir saçmalık değil miydi?

Elimi uzattığımda duraksadı ve kendini yere dayayarak ayağa kalktı ve Profesör ile konuşan sarışın çocuğun yanına gitti, Profesör ikisini de alıp ordan uzaklaşırken tüm gözlerin üstümde olduğunu hissettim ve öyleydi de ama aldırmadan Ginny'nin yanına gittim.

Ginny'nin dedikleri karşısında zorlukla yutkundum.

"Hermione, Lütfen bir süre konuşmayalım."

Ne? Ginny benim tek arkadaşımdı, Onunla konuşmayacaktım da kiminle konuşucaktım? Ginny bana hayal kırıklığı ile bakarken kendimi daha da kötü hissettim. En yakın arkadaşımı da kaybetmiştim..

"Hey Gin! Ne oldu, Neden bana kızgınsın ki?"

"Hermione, Hakkında ne dedikodular döndüğünün farkında mısın?" dedi yarı sırıtarak ve hızlı adımlarla yürümeye başladı.

"Bu seni neden ilgilendirsin ki?" dedim o giderken. Yavaşça etrafıma baktım, Tanrı'ya şükür artık kimse bizi dinlemiyordu.

Ginny bu sözlerimle yavaş bir şekilde bana doğru döndü ve yanıma yaklaştı. Aradaki farkı kapatmak için 2-3 cm eğildi.

"Bunlar..  Tüm bu söylentiler... Doğru mu Hermione?"

Ne cevap vereceğimi bilemiyordum, Hepsi Doğruydu.. Malfoy beni becermişti ama ben istemiştim.

"Evet.. Doğru Gin."

"Tanrım... Hermione, Sandığımdan daha da aptalsın, onun oyununa nasıl geldin?"

"Bilmiyorum Gin, Bir anda oluverdi işte" dedim gözlerim dolarak.

"Herm ciddiyim, bir süre konuşmayalım."

Ve gitti, En yakın arkadaşımı da kaybetmiştim.... Daha ne kadar batabilirdim ki? Zaten en dipteydim..

Koridordaki aptal, dedikodu meraklılarına aldırmadan sınıfa girdim. Tam tek boş yer olan Malfoy'un yanına gidecekken Luna beni yanına çağırdı.