Fragile Girls vs Sadist Guys(completed)

Epilogue

Fragile Girls vs Sadist Guys

Epilogue_______________________________________

Ami POV

(A/N: Warning SPG ang ibang moments sa chap nato kaya kung below 13 years old ka at hindi ka open-minded pls. don’t read. :) Winarningan ko na po kayo so please don’t report. Happy reading! -Yukitina)

Siguro ako na ang may pinaka palpak na love story sa lahat. Nagumpisa sa isang black mail at nagtapos sa isang sapilitang proposal. Pero hindi ako kaagad sumuko!

Kahit sapilitan niyang sinuot sakin yung dyamanteng singsing na yun hindi ako pumayag magpakasal sa kanya. Kasi naman masyado siyang atat, gusto ba naman niya kanibukasan kasal kaagad. Kaya nagpatigasan kaming dalawa.

Ilang taon bago ang kasal

“How many times do I have to say that the marriage is already postponed? If you want to choose the date it’s fine to me. So can you just stop ignoring me?” sabi niya sa akin habang sinusundan ako.

Naglalakad ako sa hallway ng university ko at nakasunod si Yu sa akin at kanina pang desperado akong kinakausap.

Ilang araw na kasi kaming hindi nagpapansinan, simula ng malaman ko na plinano niya magisa yung kasal. Nung una hindi kami nagiimikan sa isa’t isa pero hindi siya nakatagal ng isang lingo kaya ngayon sinusubukan niyang makipag bati.

“Hey, come on. Will you just please marry me?” hindi ko siya pinansin. “Ami, listen to me.” di ko pa rin siya pinansin.

Bahala ka sa buhay mo.

“Talagang wala kang balak pansinin ako ah.” Hinawakan niya yung kamay ko at hinila ako papunta sa isang tagong kwarto. Madilim doon sa loob at puro box lang ang nakalagay sa loob.

Hindi ako nasalita kundi tinitigan lang siya ng masama.

“Ayaw mo talaga ako kausapin. Tingnan lang natin kung mapigilan mo pa yung boses mo sa gagawin ko.” Hinila niya ako papalapit sa kanya.

Ano naman binabalak nito?

Tinaas niya ang baba ko habang ang isa naman niyang kamay ay naka pulupot sa bewang ko. Yung pwesto namin ngayon ay yung parang hahalikan niya ako.

Nilapit niya ang bibig niya sa tenga ko at may binulong. Tungkol sa isang bagay para maging dahilan ng pagtulak at pagkasigaw ko sa kanya.

“Walang hiya ka! Kung anu-anong kabastusan yang sinasabi mo! Wala ka bang hiya?!! Ugh…” napahilamos na lang ako sa mapula kong mukha.

“Hahahaha, you finally talked to me again.”

“…Ewan ko sayo.” Hinawakan niya yung kamay ko.

“Ami. I will ask you for the second time, will you please marry me?”

“…” napabuntong hininga na lang ako at saka ngumiti. “Oo na. Pero this time sabay na tayong mag paplano at ang ayokong agad-agad. Gusto ko makasal kapag naggraduate na ako sa college. Kapag 22 years old na ako”

“22?!”

“Hep Hep. Akala ko ba okay lang sayo na ako ang magplano ng schedule ng kasal? Kung gusto mo ako pakasalan dapat handa ka magintay. At saka ang ba-.” Naputol ang pagsasalita ko ng

Halikan niya ako…

Ngumisi siya at tiningnan ako ng deretso sa mata.

“I understand. My princess orders is always absolute.” Hinalikan niya yung noo. “Two years? Ha! Who do you think am I? I’m the great Yu Sogo, I can wait even if its five, seven years or even a century. I’m willing to wait just to be with you for eternity.”