Agnes POV
Nakaupo ako ngayon sa ilalim ng puno ng mangga. Kasalukuyan akong nagbabasa ng libro tungkol sa iba't ibang tactics ng digmaan. Ipapakita ko sa yelo kong Captain na deserving akong maging sundalo kesa sa iniisip niya.
I just want to fulfill my legacy tapos maaring hindi ko yun magawa dahil lang sa ayaw niya sa babae. Hhhmpph bakla ba siya oh ano.
Kung pwede lang mag-switch ng team... Haiisst but that is not allowed. Aaarrghh!!! I don't want to be in his team. At sa pagkakaalam ko walang may gusto, nakausap ko nga ang ibang trainee na nasa kabilang squad at sabi pa nga nila na sobrang relieved daw nila na hindi sila mapaprte sa mahirap na training niya. Minan nga kahit break time na, pinapatraining pa rin kami.
I heavily signed. I glance at the clouds on the sky then I look at my watch. Shit!!! Late ulit ako!! Agad agad kong kinuha ang librong dala ko at mabilis na tumakbo papunta sa training field.
Angel's POV
Hi! I'm Captain Angel Reyes, 27 years old. Nandito ako ngayon sa canteen at naglulunch kasama ang ibang mga Captain. Gutom na gutom ako kasi maaga ang training ko sa mga cadet na under sa akin. Mabuti nalang at hindi ako nag-iisang kumakain ngayon.
Habang nasa kalagitnaan ako ng pagkakain agad kong napansin si Phyr na kadadating lang looking grumpy as ever.
"Oh, Bakit ka nakasimangot diyan? We are training new troops," pag-checheer ko sakanya habang ginugulo ang kanyang buhok. He responded with a groan and I kiss his forehead.
"You need to calm down, you know that right?" I giggled.
"Exactly. We are training new troops. So how can I fucking calm down!?" He mumbled then leans back. Tumigil na rin siya sa pagkakain. I rolled my eyes. Sungit!
"So how was your first day of training?" I grinned. Masaya kasi ako sa team ko. Yes, may mga nag-eexcel may hindi rin but that's the fun of training cadets. You can watch them grow and grow each day.
"Ayun. Pagod na agad unang araw palang," kampante niyang sagot. He did it again. Ang sobrang magtraining.
"What!!???" I gasped.
"Bakit mo sila pinagod agad!! They should at least warm up first!" pag-po-point out ko sakanya. He just rolled his eyes to me.
"Mmmmhhmm... Ay oo nga pala, ano ang pakiramdam na may babae sa squad mo? Actually it was my suggestion and I never thought it will be approved by Colonel Azores. Sa totoo lang masaya na may opposite sex sa squad," I giggled out. Nakita kong kumunot ang noo ni Phyr.
"So it was your idea?" he snapped. I just simply nod my head. Nafe-feel ko na ang galit niya na magbu-burst any minute now.
"Ano namang masama sa ideang 'yon?" I insisted to know. Ever since that fateful day happen nag-iba na kasi siya.
"Babae siya. At ang mga babae ay mahihina. And I don't want weaklings on my squad so I don't wany any woman," sabi niya sa akin emotionlessly. Napabuntong hininga nalang ako.
"Phyr babae naman ako ha. At magkasama tayo sa mga mission," I said hoping na magrthink siya sa kanyang belief. Hindi siya sumagot at umalis lang. Dinala niya ang tray niya na hindi pa masiyadong na babawasan at itinapon ang leftovers sa basurahan. For a person like me that knew him for like 10 years, he is still hard to read.
"Oh, anong nangyari kay Phyr?" tanong ni Josh na kakarating lang at may dalang pagkain na nasa tray.
"The usual. Masungit. Galit. At obviously nasasktan pa rin. Sa tingin mo ba Josh that the day will come that he will forgive and forget?" sabi ko pagkatapos nagbuntong hininga. Napabuntong-hininga lang rin si Josh.
"Sana but what he experience is a kind of heartbreak that time could never end." Josh mumbled.
"Alam ko. Obviously kita naman. But however, life should continue. We shouldn't let our past drags our present and ruin our future." sabi ko kay Josh.
"Well your right. But dapat sakanya mo yan sinabi at hindi sa akin," tawang sabi niya sa akin at nagsimula nang kumain.
I looked at Josh. Kitang kita sa katwan niya na alagang-alaga siya sa gym. His muscular arms have tribal tattoos,with different meanings, circling around on his tanned skin. Like Mawi on Moana has. His eyes are dark chocolates and he has a brownish short spiky hair.
We changed our topic and talked about what kind of people the cadets we under are and we also talked about our training methods and how we gain our cadet's trust. Naisip ko si Phyr, for sure mahihirapan yong i-gain ang trust ang mga na-under sa kanya with that attitude of him.
Pagkatapos naming mag-usap, pinasalamatan ko si Josh sa pagkukumpanya sa aking kumain. Oras na kasi para ipatuloy ang training.
Zephyr's POV
Relax? Ano bang pinagiisip ni Angel. There is no room for fun in the army.
Tiningnan ko ang oras, malapit nang matapos ang lunch break. Pupunta ako ngayon sa shooting range. The next training I decided for my squad is that they will try their aim and then practice how to fire a weapon. Kung hindi sila makakapasa sa task na ito then they are not fit for the army.
Nang makarating na ako napansin ko agad ang squad kong agad na naka-line-up na sila ng napansin nilang paparating na ako. Agad nila akong binati habang nakatayo ng matuwid. As I walked before them, napansin kong tinali na into tight bun ang buhok ni Savedra. Sayang, may plano sana akong putulin yun ng personal kung hindi niya ito tinali.
"Listen everyone! Hindi kayo gagamit ng fake bullets but the real and hard ones! The gun will be your closest companion, your armor, your protection. Use it wisely," sabi ko sa kanila before ordering them to get their rifles.
"Unang una. Kailangan niyo munang malaman paano idisarm ang inyong mga weapon," turo ko sa kanila habang ipinapakita kung paano.
"I-pull niyo lang dito and now you have weapon on your hands."
Then I turn around sharply at lumakad papunta sa firing post. Nag-signal ako sa nagmamanage doon na i-turn-on ang button. He slams the button then may human shaped boards na lumabas. Agad akong nag-aim at shinoot lahat ng target. Wala miski isa ang na-miss.
Ang unang matapang na sumubok sa task ay si Macario. May mga hits siya pero mas marami parin ang miss. Sumunod naman si Santos. At wala man siyang na hit. Sa sobrang inis ko, sinigawan ko siya at pinaulit sa kanya ang task. Sa sobrang takot siguro naka-hit siya ng tatlo. Still ang sama pa rin non. Sumunod naman si Alfonso. He took his time to examine the weapon. Like literally he took his time and I am becoming impatient.
"Ano? May plano ka bang gawin ito ngayong araw o sa susunod na taon nalang," sarkastiko kong sabi. It's really taking too long.
"Sir! I believe that violence can't solve things," sagot niya sa akin habang nilalagay sa lamesa ang rifle.
"What the fuck!" I said then laugh sarcastically.
"You better fucking pick up the riffle and shoot or ako mismo ang mag-sho-shoot ng bala sa ulo mo!" threat ko sa kanya.
Bumuntong hininga siya at kinuha muli ang rifle. Pumunta na siya sa firing post.And what happened shock me, na-hit niya lahat ng target.
"Runs in the family blood," walang emosyon niyang sabi. "Sir," he then added then eyeballed me.
Ang susunod naman ay si Savedra. I smirk in my mind. Ito na ang tiyansa ko para maitanggal siya sa team. Napansin kong kinakabahan siya habang hawak-hawak ang rifle.
"Savedra are you a fucking pussy?" I laughed bitterly.
"Ano?" takang tanong niya. I tsk.
"H-hindi Captain, sir. Hindi lang ako kumportable humawak ng baril.
Dinismiss ko muna ang iba before turning to Savedra. It's time to teach her a valuable lesson that she will never forget.
BINABASA MO ANG
Love Me Harder
RomanceMeet Maria Agnes Savedra, a humble, beautiful, and hardworking daughter who wants to prove her worth to her family who comes from a long line of warriors and soldiers. Every first born of their family is expected to be in the army and to be like her...