Eloise is bezig met haar huiswerk in haar kamer terwijl ze M&M's aan het eten is, luisterend naar haar playlist wanneer haar deur opent en haar mama haar hoofd door de deuropening steekt.
Ze ziet haar dochter loungen op haar bed met de computer voor haar en fronst.
Eloise giet meer M&M's in haar mond. "Wat is er?"
Ze kan de teleurstelling van haar moeders blik bijna voelen als ze kijkt naar haar dochter die ligt op het bed, haar mond vol met M&M's, een poster van High School Musical van het eerste leerjaar die nog steeds aan haar muur hangt. Eloise had meer posters van toen ze klein was, maar de enige poster die bleef hangen was die van Troy Bolton omdat, wel, Zac Efron. In aanvulling tot die poster, er zijn een paar andere, maar in de plaats van High School Musical staan er gewoon een paar quotes en woorden op.
Haar moeder opent de deur meer en stapt naar binnen. "Het avondeten is klaar, als je nog niet te vol zit van al dat snoep." Ze kijkt naar de snoeppapiertjes op de grond.
"Ik heb mijn maandstonden en ik ben 16", verdedigt Eloise zich. "Ik mag chocolade eten."
Ze zucht en wrijft in haar gezicht. "Ik heb Chinees gehaald als je wat wilt."
"Dankje", zegt Eloise, ookal heeft ze geen intensies haar comfortabele kamer te verlaten tot morgenochtend. "Ik zal wat komen halen als ik klaar ben met mijn huiswerk."
De vrouw knikt en vertrekt en sluit de deur achter haar. Eloise stort zich weer op haar werk, maar het wordt te benauwd. Ze rolt van haar bed en valt hard op de vloer. Ze wrijft over haar elleboog en staat op om dan het het enige, kleine raam van haar kamer te openen. Ze steekt haar hoofd naar buiten en ademt de frisse lucht diep in.
"Hey Eloise."
Ze valt bijna uit haar raam. Haar hoofd draait en ze ziet Ned, de jongen die de LEGO Death Star aan het bouwen was, met zijn hoofd uit een raam 2,5 meter verder. Hij is waarschijnlijk weer op bezoek bij zijn vriend.
Eloise draait meer zodat ze hem beter kan zien terwijl ze comfortabel blijft en ze zet haar ellebogen op de vensterbank.
"Hey Ned, hebben jij en je vriend de Death Star al gemaakt?"
Hij lacht. Hij heeft een mooie glimlach. "Ja. We zijn nu bezig met het bouwen van de Millennium Falcon."
Haar ogen staan wijd open. "Wow, dat gaat moeilijk zijn."
Hij haalt zijn schouders op. "Niet echt. Peter en ik zijn al vanaf we 5 waren bezig met het bouwen van LEGO samen."
Er is een gedempte stem die komt van het raam waarop Ned aan het leunen is. Hij kijkt achter hem in het appartement en zegt iets onverstaanbaar. Dan verdwijnt hij in de kamer. Een seconde later komt er een 2de jongen die zijn hoofd uit het raam steekt.
Wow, die is schattig. Hij heeft warme, bruine ogen, een scherpe kaaklijn en warrig bruin haar.
De tieners ogen ontmoeten die van Eloise en ze verbreden een beetje.
"Hi", groet ze met een kleine glimlach. "Ben jij Peter?"
Hij knikt snel. "Um, ja." Hij kijkt achter zich in de kamer, ze denkt naar Ned. Wanneer hun ogen elkaar weer ontmoeten, slikt hij droog. "En jij bent Eloise."
Het is geen vraag, maar Eloise knikt. Het is tof om eindelijk haar buur te ontmoeten waarvan ze niet weet hoelang ze er al naast woont.
"Ik moet weer verder werken aan mijn huiswerk, maar het was leuk je te ontmoeten, Peter", zegt Eloise tegen Peter na een onhandige stilte.
Peter knikt krachtig. "Oh, juist, sorry, oké. Um, ja. Veel plezier." Hij zwaait en duikt in zijn kamer zonder iets anders te zeggen.
Ze grinnikt zachtjes om zijn schattige onhandigheid en wilt haar raam sluiten, maar voordat ze dat kan, hoort ze Ned tegen Peter praten. "Zie? Ik zei dat ze aardig en schattig is."
°
Op woensdag na het einde van de lessen en school gedaan is voor de dag, keert Eloise terug naar haar kluisje. Ze propt haar uit elkaar aan het vallen boeken in haar rugzak en trekt hem over haar schouder.
Ze zwaait en lacht naar haar medestudenten op haar weg uit school en loopt bijna naar huis. Ze kan niet wachten tot ze in haar comfortabele bed naar Netflix kan kijken in de plaats van bergen huiswerk te maken die haar rugzak alleen maar zwaar maken. Ze haat school niet, maar niks is beter dan opgekruld in haar bed te liggen en naar haar favoriete afleveringen van binge-waardige series te kijken.
Op haar pad passeert ze voorbij Midtown, zoals gewoonlijk omdat het op haar weg naar huis ligt. Ze mogen nu naar huis en normaal gezien loopt Eloise niet tegen alle rijke, slimme studenten. Ze passeert wel een paar leerlingen die vertrekken. Ze stappen in hun auto en klimmen in hun propere bussen. Ze kijkt als ze als de sudenten van de parking rijden met hun dure auto's. Geen enkele auto is vuil of ziet er niet ouder uit dan een paar jaar oud, terwijl de weinige studenten op Park East die zich een auto kunnen veroorloven een oude, amper werkende pick-up truck en andere dergelijke voertuigen. Het maakt haar triest, wetend dat de mensen die het beste verdienen, het ergste krijgen.
Eloise bereikt het apartementencomplex en beklimt de trap in de plaats van de lift te nemen want het duurde te lang om de lobby te bereiken. Tegen de tijd dat ze haar verdieping bereikt, is ze buiten adem en moe.
Eloise stapt naar de juiste deur. Ze zoekt naar haar sleutels in haar zakken wanneer de lift opengaat. Ze blikt ernaar over haar schouder en ziet twee bekende jongens eruit stappen: Ned en Peter.
Ned ziete haar als eerst. "Hi Eloise!" zwaait hij. Peter kijkt naar zijn vriend en bloost uit verlegenheid.
"Hi Ned, hi Peter", groet ze als ze naderen.
Peter glimlacht nervous terug. "Hi."
"Wat zijn jullie twee aan het doen?" vraagt ze casual.
Ned antwoordt snel: "Um, niets geheim, we doen gewoon dingen die normale tieners doen." Hij lacht nerveus.
Eloise pauzeert en kijkt hen onzeker aan. "Oké..."
Peter schiet een blik naar Ned en Ned trekt hulpeloos zijn schouders op en fluistert iets. Peter schudt zijn hoofd en opent zijn deur. Hij duwt Ned vlug naar binnen.
"Zie je later, Eloise!" roept hij als hij naar binnen verdwijnt. De deur sluit achter de twee jongens en ze wordt achtergelaten in de gang, verward.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Het liedje bovenaan is 'Meet you there' van '5 Seconds Of Summer'
Omg het spijt me echt dat het zo lang heeft geduurd om te uploaden. Ik schaam me echt, oops.
-Potatobag25
JE LEEST
Walking The Wire (In het Nederlands)
Fanfiction"er zijn nachten die we hadden waar we gewoon weg lopen en er zijn tranen die we zullen huilen, maar die tranen zullen vervagen het is de prijs die we betalen wanneer het tot liefde komt en we nemen wat komt"