Walking The Wire (In het Nederlands)

[4]

Een boek klopt tegen de bureau. Eloise, die aan het slapen was, schiet wakker en zet zich recht.

Lucy zet zich neer op de plek voor haar vriendin, een bedeesde blik op haar gezicht. "Oeps, sorry, ik wist niet dat je aan het slapen was", glimlacht ze verontschuldigend.

Eloise doet een zinloze poging om haar haar te temmen door een hand door haar bruin, kroes haar te halen. "t'Is oké, ik had meer moeten slapen in de plaats van op te blijven om het boek waar ik een obsessie aan heb uit te lezen", geeuwt ze.

Lucy opent haar leerboek en zucht. "Boeken zijn zo saai, ik snap niet waarom je ervoor zou kiezen om te lezen voor je plezier."

Eloise lacht zacht en strekt haar armen. Een van haar ellebogen kraakt. "Ik heb het boekenworm leven niet gekozen."

Lucy rolt met haar ogen. "Wat dan ook, meid." Ze probeert meer te lezen in de versleten boeken te lezen waarvan de rug er half af is. Elena, CLiff Howard en Alev Nguyen naderen de tafel en zetten zich neer met hun lunch. Ondanks Cliff's reputatie van fysiek gewelddadig te zijn, heeft Eloise hem bevriendt. Ze weet dat voorbij zijn harde buitenkant, hij eigenlijk een softie is die snel boos wordt. Vooral als er over iemand waar hij om geeft geroddelt wordt of iemand het risico loopt om gewond te raken. Alev, een andere vriend, is vorig jaar naar Queens verhuisd van Vietnam. In het begin wist ze niet zoveel Engels, nu spreekt ze het vloeiend. Ze heeft Eloise en haar vrienden ook wat Vietnamees geleerd.

ELoise groet iedereen met een lach terwijl ze beginnen met eten.

Plots slaat Lucy haar leerboek dicht. "Dit is zinloos." Ze maakt wilde gebaren. "School is zinloos."

"Het is zinloos voor ons", zegt Cliff met zijn mond vol met het eten dat de school serveert. Het lijkt op brij met verschillende groeten. "Wat gaan we doen met een middelbare school diploma?"

"Naar de universiteit gaan?" raadt Alev.

Cliff lacht. "Ja tuurlijk, want dat gaat echt gebeuren."

Eloise fronst. Ze houdt niet van de negativiteit, maar tergelijkertijd is wat Cliff zegt ongeveer waar. Eloise is financieel in staat om naar een universiteit te gaan, maar ze is een van de enige op school die dat kan. Het is niet eerlijk dat minder geld hebben betekent dat je niet dezelfde kansen krijgt als iemand die gelukkig genoeg is om het te kunnen doen.

Cliff zucht: "In ieder geval, is er nieuws? Nieuwe gevechten in een klas?"

"Eloise leerde Spider-Man kennen", flapt Lucy eruit.

"Nee, echt?" vraagt Cliff, draaiend naar het meisje. "Heeft hij je gered ofzo?"

ELoise schudt haar hoofd. "Nee, hij zag me gewoon alleen wandelen in de avond en besliste mee te wandelen naar de bibliotheek dus er is niets gebeurd." Eloise haalt haar schouders op.

Alev glimlacht, maar voor ELoise lijkt het meer op een grijns. "Hij is lief."

"Wat een gentlemen", zegt Cliff lijzig, glimlachend. "Ik vraag me af of ik hem ooit op straat ben tegen gekomen of zoiets zonder het te weten, weet je?"

En gewoon zo, spendeert de vriendengroep de rest van hun lunch pratend over Queens' Spider-Man.

                             🕸

Eloise passeert Midtown opnieuw wanneer ze naar huis aan het wandelen is. Haar helder blauwe ogen worden aangetrokken door een gloednieuwe set tribunes voor het voetbalveld, terwijl het metaal de zonnestralen opvangt.

Ze is zo bezig met het bewonderen van de tribunes, dat ze de persoon niet ziet die net voor haar naar buiten wandelt.

Ze botst tegen iemand en struikelt naar achteren, maar blijft verassend genoeg op haar voeten staan.