ERKEK LİSESİNDEKİ İKİ KIZ :D

Ben yanlis hatalar yapmadım. insanlar hep yanlış gözle baktı.

Medya: özgür Duran. Elinaya çarpan çocuk.

Arabadan daş bir jojuk indi. Ben yerde kolumu tutuyordum, çünkü kolum gerçekten kopmuş gibi ağrıyordu. Vurduğu kolum, vazonun düştüğü kolumdu. Kesin bu sefer kolum koptu.

Jojuk yanıma gelip eğildi. Ilk bana sonra koluma baktı ve konuşmaya başladı.
"Ya kızım neden arabanın önüne atliyorsun. Ya hızlı gelen bir araba olsaydı. Ölmene neden olsaydı. Dikkatli ol bir dahakine" dedi. "B-ben şeyden arabanın önüne atladım." dedim ve yutkundum. Nefes nefeseydim. Konuşmaya halim bile
yoktu.

Zor zar kendimi toplayip konuştum.
"P-pesimde m-manyak var."dedim. sanki son nefesimi kullanmışım gibi hızlı hızlı nefes almaya devam ettim.
Çocuk arkama dik dik bakmaya başladı. Ben ne oluyor diye döndüğümde, manyagin elinde silah bize doğru tutuğunu gördüm. Ben o korkuyla donup kaldım. Jojuk ise yanımda, eli elimdeydi. Manyak sinirle bir bana bir jojuga bakıyordu.

Ben korktuğum için önüme döndüm. Gözlerim dolmuştu. Yavaştan yağmur damlası gibi akmaya basladi. Ta ki o sesi duyana kadar. PAAAT. Bi an öylece kaldım. Ne gözüm, ne yüzüm, ne kolum, ne bacağım sanki tüm vücudum durmuş. Kanım çekilmiş gibi öylece dondum.

Berk'in ağzından :
Nerde bu kız, nerdesin elina ya nerde. Sana kavuşamadan gidemezsin bırakmam. Nolur ya nolur. Simdi olmaz ya  şimdi öylece bırakıp gidemezsin. Seni o pislikten kurtaricam elina KURTARICAM.

Burak abinin yanina gittim. (Berkin en yakın, abisi olarak gördüğü biri ve kendisi polis) Ona olanları anlattım ve bilgisayardan elinanin yerini aramaya başladık. Burak abi bulduğunu söyledi ve elinanin bulunduğu konuma gitmeye başladık.

Konumun bulunduğu yere gittiğimizde, evin içi boştu. Umudumu kaybetmek üzereyim ama onu bulmadan, o pislikten kurtarmadan gitmiycem. Ormana indik ve bütün ekip aramaya başladık. Bir kişiden anons geldi.
"Burada sarı kareli bir ceket bulduk. Bir bakın isterseniz" dendi. Aceleyle o anonsun olduğu yere gittik. Bu elinanin ceketiydi.

Buradan geçtiklerine kesin emin olduk, bu yüzden daha aceleci davranıp aramaya başladık Ta ki o manzarayı görene kadar.
Elina bir arabanın önünde yerde, elini hiç tanimadigim bir çocuk tutuyor ve o pislik ise onlara silah doğrultmuştu. Gözüm o kadar kararmıştı ki yanımda bulunan polisin silahını alıp o pisliğin ayağına sıktım.

O pislik yere düşer düşmez, polisler onu tuttu ve bende koşarak elinanin yanina çöktüm. Donmuş, hala soktaydi. Hemen kucağıma aldım. Kucağıma aldığım an bayıldı. Yanında ki çocukta hemen ayaklandı.
"Benim arabamla gelebilirsiniz"dedi. Bende kabul edip arabasına bindik. Burak abiler ise arkamızdan geleceklerini söylediler.

Elinayi arka koltuğa oturtup, bende yanina geçip kafasını kucağıma koydum. Adını bilmediğim çocuk arabayı çalıştırdı ve gitmeye başladık.  Sessizce ilerlerken çocuk sessizliği bozup konuştu.
"Sevgilin galiba" dedi. Ne desem ki sevgilim desem nolcak ki bir daha nerde gorucek ki beni. Aynen diyim gitsin zaten yakında olcak.

"Evet" dedim. "Sevgilin çok kötü gibi en yakin hastaneye gidiyoruz demi?" Dedi. "Evet" dedim sadece ve elinanin saçlarıyla oynamaya başladım. Çocukta sustu ve arabayı sürmeye devam etti. En yakın hastaneye geldiğimizde elinayi kucağıma alıp indirdim. Çocukta indi. Bu niye geliyor ya.

Birlikte içeri girdik. Hemşireler hemen sedyeyle elinayi aldılar. Onu bir odaya alırken bizi dışarda beklememizi söylediler. Biz o tanımadığım çocukla dışarıda beklemeye başladık.

Yağızın ağzından :
Denizin bana dediklerinden sonra kendimi kaybetmiş, bir boşluğa düşmüş gibi hissediyordum. O abimin ona yaptiklarini görüpte umursamadığı sanıyordu ama onun gördüğü gibi değildi hiçbirşey. O bunları yaşarken kaç kere karşı çıkmaya çalıştım, kaç kez bunun yüzünden dayak yedim ama bunu ona belli ettirmek istemedim.

Abim kaç kez ona karşı çıkmaya çalıştım diye, Kemerle dövdü. Sadece yapma dedim diye daha 9 yaşında olduğum halde gece beni eve kitleyip gitti. Ben o geceler göz yaşlarımın arasında neler çektim, neler yaşadım bilmiyordu ve zaten hiçbir zaman da öğrenemeyecekti.

Okuldan çıkıp nereye gittigimi bilmeden ayaklarımın beni götürmesine izin verdim. Gele gele sadece bir deniz kenarına mi geldim. Işte sen busun yağız hep başın sıkıştığında, hep kötü hissettiğinde ayaklarının getirebileceği tek yer bu deniz kenarı olacak.

Deniz kenarında ki kayaların üzerine oturup sadece denizi seyrettim. Gözünden istemsizce yaşlar akmaya başladı. Yüzümde bir el hissettiğimde, elin sahibine bakmak için yüzümü çevirdim. Bu kişi...