Maria's P.O.V
Mahigit kalahating taon ang lumipas mula ang pangyayaring yon ilang beses ko pinilit si gavin na tulungan ako ngunit ilang beses nya lang din ako'ng binabalewala
Nasa rooftop ako ngayon ng isang abandonadong building. Katulad ng usual kong ginagawa, nag papahangin at umiiyak habang nag papalipas ng maghapon. Kitang kita ngayon ang pag lubog ng araw habang humahangin ng napakalakas na syang nag papagaan ng pakiramdam ko.
Iniisip ko' kung tama paba na humanap ako sagot, tama paba na patuloy kong takasan ang reyalidad.. kung itinakda talaga sakin to?
Nawawalan nako ng pag asa. unti unti nakong sumusuko sa bawat darating na umaga..
Tumayo ako at umingala sa langit na tila ba bibigyan ako ng sagot ng mga ito, pumikit ako at dinama ang simoy ng hangin
"Hoy! Bumaba kanga dyan" nagulat ako ng bigla nalang higitin ng lalaki ang aking damit.
"A-aray tangina teka ano bang ginagawa mo? Bitawan moko!" Pag pupumiglas ko
"Kung mag papakamatay ka wag dito, bukod sa bibigyan mo ng linisin ang mga tao sa baba mag papabigat kapa sa trabaho nila" wika ni gavin dahilan para humagalpak ako sa tawa
"HAHAHAHAHAHAHAHAHA.BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHA. Sino ba kasing nag sabi na tatalon ako?" wika ko sakanya habang naka hawak sa tiyan
"Mag papakamatay sabi ko hindi tatalon" naka kunot noo'ng na sabi nya
"Isa narin mapupuntahan non"
"Depende kung langit o impyerno" pang mimilosopo nya
"Teka baket kaba nandito? Sinusundan mo bako?" mataray na sabi ko
"Sinusundo hindi sinusundan"
"Pano mo naman na nandito ako? Edi sunusundan mo ngako?" pang aasar ko sakanya hindi naman sya umimik at tumalikod na "Aba aba hoy! Walang gumagawa sakin ng ganyang ginagawa mo ah?"
Bumuntong hininga sya "Pwes ngayon meron na"
'Aba walang galang tse'
"Baket moko sinusundo?"
"Tatanan kita" sabi nya na kinapula ng mukha ko
"W-woy! Lakas ng loob neto di kita kilala abnormal kaba?"
"Kunwari kapa gusto mo rin naman"
Di nako umimik at sumunod na sakanya pababa
Nanatili kaming tahimik hanggang sa makauwi kami wala ni isang nag atubiling mag salita
" mag kita tayo sa Sidney Café" madali kong nagets yung sinabi nya kaya dali dali akong pumasok sa loob bahay.
~*~
Kevin's P.O.V
'Kailangan kong tulungan si maria para magawa nya ng maayos ang misyon nya kailangan ko syang iligtas sa kapahamakan na tatahakin nya'
Agad akong napaayos ng up nang makita ko si maria na naglalakad na papasok dito sa café damn, she's a hopeless Terrible woman.
"Baket moko pinapunta dito?"
"Let's help each other, let's save each other. I'll help you with your mission and you'll help me with mine" pang de-deretso ko ng maupo sya
'once she started her mission she can't step back anymore and that's the rule'
'Find the clue and let go things, move on and never look back in the past'
To be continued...
