មន្តស្នេហ៍ចុងភៅវ័យក្មេង

Part 2

ឱកាស មាស ឱកាសប្រាក់របស់ ក្មេងតូច ដែលមាន
ក្តីស្រមៃចង់ក្លាយជា ចុងភៅ ម្នាក់ ដ៏អស់ចារ្យ
រាងតូចតែងច្រមៃថា ខ្លួននឹងអាចចែករំលែក នូវរស់ជាតិដ៏ ឆ្ងាញ់ដល់មនុស្សគ្រប់គ្នា ។
កំតូចតែងតែគិតថា មនុស្សគ្រប់គ្នា ពេលមិនសប្បាយ
ចិត្ត អាចញាំនូវ អារហារដែលមានរសជាតិនោះនឹងអាចរំសាយទុក្ខកង្វល់មួយចំនួន ព្រោះ គ្រប់ពេល
ដែលគេមិនសប្បាយចិត្ត ឬ មានរឿង គិតច្រើន
គេមកវិញ បានញាំអារហារដែលម្តាយរបស់គេធ្វើហើយ គេអចរីករាយ នឹងទទួលយក អារហារយ៉ាងច្រើន ចូលពោះ ក្រោយពី ឆ្អែកក៏គេងលក់
ក្រោកឡើងគ្រប់យ៉ាងពិតជា ស្រស់ស្អាតជាងមុន

ថ្ងៃ ដែល ចុងភៅតូច ទន្ទឹងរងចាំបានចូលមកដល់

ដំណើរកំលោះតូច បោះជុំហ៊ានចូលក្នុង វិមានដ៏សែនធំ រំពេញនោះ ក៏មានឡានតូច សំរាប់ជិះពី វិមានធំទៅ
កាន សាលប្រគួតអាហារ បានមកឈប់នៅចំពីមុខកំលោះ តូច !
Driver : ឯងជាអ្នកមកប្រគួតមែនទេ?
Zhan :  បាទ !! ញញឹម មួយរាយមន្តស្នេហ៍
Driver : ចឹងឡើងមក ! ( ញញឹមស្រស់ម្លេះ រលាយបេះដូង អា jam យើងនេះហើយ ) ដល់ហើយ អាល្អិត!
Zhan : អូរ .... បាទ .... ទីនេះស្អាតណាស់ដូច ឋានសួគ៌ចឹង បងអើយ !!
ជុំហ៊ានជើងបោះចូល ក្នុងសាល ប្រគួត ភ្នែកកំលោះ
តូចមិនដែលទំនេរនោះទេ គេសំលឹងមើលគ្រប់
ការរៀបចំ ,តុ , និងផ្កាដែលដាក់លើតុ គណៈ
កម្មាធិកា រួមទាំង ឆាក ដែលមាន រៀបចំ ចង្រ្កាន នឹងសម្ភារៈផ្ទះបាយ យ៉ាងទាក់ទាញ ។
រាងតូចត្រូវបាន បុរសចំណាស់ម្នាក់ដើរមក សុំ ត្រួពិន្យសំបុត្រចូលរួមប្រគួត ហើយក៏នាំរាងតូចទៅកាន់
កន្លែងតាមលេខរៀង ។
អ្នកចូលរួមទាំងអស់មាន ត្រឹមតែ 25 នាក់ប៉ុណ្ណោះ
ក្រោយពេលជុំរុះ តាមប្រទេស ជាច្រើនខែ រួចមក
ក្មេងតូច នេះអាចឆ្លងមកដល់ចំនុចនេះពិតជា មិនអន់ទេ ។
Man Chief : មើលទៅអាក្មេងនេះ ភ្នែកវានៅមិនស្ងៀមសោះ ដៃនឹងក៏ចឹងដែរ !! ប្រហែលភ័យហើយ
Women chief : ហិហិហ យើងថា អាល្អិតនោះ
គ្រាន់តែឃើញគណៈកម្មាធិការ វាភ័យ ធ្វើអីមិនចេញ
ទៅហើយ មើលមុខវា ចុះ អាយុ មិនទាន់គ្រប់ 18 ស្រួលបួលទេ មើលទៅ ចង់មក ប្រគួតជាមួយ ជើង
ចាស់ ផង !
Man chief 1 : ពួកឯងឈប់និយាយទៅ គេក្មេងតែ
ក៏មាន សមត្ថភាព កុំមើលងាយគូប្រគួតអី គេឆ្លងដល់
វគ្គគឺ មិនអន់ទេ ! បើថាមានខ្សែក៏មិនសមដែរ មើល
សម្លៀកបំពាក់ ដូចជាខ្វះខាតដែរ  ចឹងគេប្រហែល
មិនអាចមានខ្សែរទេ ។ យ៉ាងណាក៏ត្រូវប្រយត្ន័
Zhan : អេ .... បងប្រុស ស្គាល់បន្ទប់ទឹកទេ .?
Other chief : អឺ.... នោះ ផ្លូវនោះ .. ចុះទៅមាន
អ្នកយាមនៅទីនោះ ឯងសួរគេបន្តទៅ គេជូនឯងទៅហើយ !
Zhan : អរគុណ បងប្រុស ....
រាងតូចដើរទៅរកបន្ទប់ទឹក ស្រាប់តែ ប្រទះឃើញ
អេ .... អេ .... លោកពូ .... សុំសួរបន្តិចបន្ទប់ទឹកនៅត្រង់ណា?
Man staff : មោះ យើងជូនទៅ ...
Zhan : មិនអីទេ ខ្ញុំទៅខ្លួនឯងបាន ហើយ មិនរំខានពូ
ទេ , ប្រាប់តែផ្លូវមកបានហើយ ... ហិហិហិ ....
Man staff: មិនបានទេ គ្រប់គ្នាត្រូវ នៅក្រោមការ
គ្រប់គ្រងរបស់ ពួកខ្ញុំនេះជាបញ្ជារថ្នាក់លើ ។
Zhan : បញ្ជារ ស្អីគេទៅ នេះ ឈឺ បត់ជើងក៏ត្រូវគេមើលដែរ ហេ? ( រអ៊ូង៉ូវៗ )
Man staff: ឯងទៅដែរទេ? កម្មវិធីចាប់ផ្តើមឥឡូវហើយ ។
រាងតូចដើរតាម បុគ្គលិកទីនោះ រហូតដល់មុខបន្ទប់
ទឹក !!
Zhan : អេ ... ពូ ចូលទៅដែរ មែនទេ ? ( នេះមិនមែន ត្រូវ កាន់ អាអូនតូចឲ្យយើងទៀតទេ មែនទេ?) ឆ្កួតស្លាប់ឡូវហើយ Ah Zhan អើយ
ពូចាំខ្ញុំទីនេះបានទេ ខ្ញុំ .... មិនទំលាប់ទេ ...
Man staff : អឺ ... ក៏បាន .. ឆាប់ទៅៗ
គ្រាន់តែចូលដល់ ..... យាយពីថា ស្រាតខោឡើងញាប់ដៃតែម្តង ក្មេងតូចរបស់យើង !
អូ.....  សឹត.... អីយ៉ូស .... ក្តីសុខ ..... ធូ ... តែម្តង
សំលេងទាំងអស់ត្រូវបាន ស្តាប់លឺដោយ អ្នកនៅក្នុង
បន្ទប់ជាប់ នោះ ពេញៗតែម្តង។
អា.... អា.... អីយ៉ូស..... ស្អីនឹង .... ខ្មោចលង ...
ក្រាក ......ជួ.... ជ.... ជួយ ... ផង ..ឱបអ្នកម្ខាង
ទៀតដែលកំពុងឈរលាងដៃ នៅឡាបូ ដ៏ទំនើប
រាងក្រាស់ម្នាក់នោះគឺ Wang Yibo នឹងហើយ
យ៉ាងមិចនឹង មានរឿងអី ?
Zhan : មានខ្មោច ... វាលោកចាប់គូថខ្ញុំ នៅក្នុង
មិញនេះ !!
Yibo : អស់សំណើច នឹង ក្មេង មិនដឹងអីម្នាក់នេះជា
ខ្លាំង តែមិនហ៊ានសើច ខ្លាច ម្ខាងទៀត ខ្មាសខ្លួន
មិនអីទេ វា ជាបង្គន់ Auto ពេលយើង រួចរាល់ វា នឹង
សំអាតឲ្យយើង ដោយខ្លួនឯង !
Zhan : ហា៎ !!! មានចឹងទៀត ?
រាងតូច ថយចេញពី រាងកាយ ដ៏រឹងមាំ រំដោះពីការ
ឱប ។ ស្រាប់តែ ...
អា...... ល .... លោ .... លោក ពូ រោគចិត្ត
Yibo : នៅស្រឡាំងកាំង នឹង ល្វែងក្រោមដែល ទទេរស្អាត ។
រាងតូចស្ទុះលើក ខោឡើង យ៉ាងលឿន មុខឡើង
ក្រហម ដូច ប៉េងប៉ោះ ! ដៃច្រាន រៀងក្រាស់ទៅម្ខាង
ជួបពូលើកណា ក៏ស៊យដែរ ពូជាមេស៊យ ចកបាស់ណាស់ ។
អេ.... ហើយចុះ .... អានឹងបើកទឹកអាមិចទៅនឹង
ដៃ ... គោះផងដំផង .... មិចមិនចេញ ខូចទេដឹងនេះ
រាងក្រាស មើលទៅទើសភ្នែកពេក នាយចាប់ដៃ
រាងតូចដាក់ក្រោម ក្បាលរ៉ូមីណេ វាក៏បញ្ចេញទឹកឲ្យ
សំអាត ក្រោយដកដៃចេញ ទឹកនោះក៏ឈប់ហូមក
Zhan : wow អានេះដូចមនុស្ស !!! ឡូយដល់ហើយ
ពូ តើពូនៅទីនេះ ធ្វើអីដែរ ? មកប្រគួត ឬ ជាបុគ្គលិក
ទីនេះ ?
Yibo : តាមតែឯងគិត មុខយើង ដូចអី ក៏ ធ្វើនឹងហើយ !
Zhan : អ្នកអនាម័យ មុខចាស់ កំពូលស៊យ
ហាហាហាហា .....
Yibo : សម្លក់ កំលោះតូច ..... ហើយផ្តើមឌឺឡើង
ត្រូវហើយ បើយើង មិនធ្វើអ្នកអនាម័យទីយើងក៏
មិនលឺ .... អឺស.... សឹត.... ស្រួល .... ពី ...
និយាយមិនទាន់ចប់ផង ...
រាងតូច កាត់ .... លោកពូ មុខអត់ជាតិ ..... ចាំមើល
កុំឲ្យជួបទៀតណា !! 
( ខ្មាស់គេណាស់លោកអើយ ... ចង់ជ្រេកដីទេ
Ah Zhan ស៊យសំបើមណាស់  )
ទីងៗ..... សំលេងជួង បន្លឡើង ឲ្យត្រៀមខ្លួន
ការប្រគួតចាប់ផ្តើមហើយ ... បេកជនត្រៀមខ្លួនចូល
តាមឈ្មោះ ។
វិញ្ញាសារ គឺ ការចំណិនម្ហូប ជាប្រភេទ ទឹក , ឆាគ្មានខ្លាញ , និងបង្អែម ទាំងអស់ 3 មុខ ធ្វើក្នុងរយៈពេល 60 នាទីធ្វើយ៉ាងណា ឲ្យហើយ បើមិនទាន់ ទុកថាចាញ់ ។ធ្លាក់ដោយ មិនចាំបាច់ភ្លក់ ម្ហូបឡើង ។

បឹង ........ ជួងបន្លឺឡើង ..... ចាត់ការ .....

គ្រប់គ្នាហាក់ញាប់ដៃញាប់ជើងជាខ្លាំង តែខុសតែចុងភៅតូច ដែលឈរស្ងៀម សំឡឹង បន្លែ និងសាច់ អ្នកចូលរួមមើល ហាក់ឆ្ងល់ជាខ្លាំង នៅភាព
ស្ងៀមមួយនេះ ។

ក្រោយពេលមើលឆ្អែត កំលោះ ក៏ចាប់ មាន់ យកមក
ហូតយក ឆ្អឹង ចេញ នៅសល់តែរូបរាងមាន់ តែ ឆ្អឹងត្រូវបានដកចេញ រាងតូច ញាត់គ្រឿងចូលទៅក្នុងមាន់ បន្ទាប់មក យកមាន នោះទៅ ចំហុយ ក្នុងពេលចំ
ហ៊ុយ រាងតូច បាន ខ្ចប់គៀវ ជារៀង បេះដូង ជាមួយ
ស្នូលខាងក្នុង មានពោត នឹងពងមាន់ ក្រោយពី ខ្ចប់ហើយ រាងតូច ដាក់រំងាស់គៀវ ហើយរៀបចំទាញ
មាន់ចេញ ហើយលាបទឹកស៉ីអ៉ីវ រួចខ្ចប់ដុតវិញម្តង ។
នៅសល់ 15 នាទី !
រាងតូច បាន ទាញផ្លែឱឡឹក ឆ្លាក់ជារៀង ទូកនេសាទ
ចំណែក ផ្លែឈើផ្សេង រាប ជាថ្នាក់ៗ ល្នុងទូក មើលទៅ ពិជាគួឲ្យចង់ភ្លក់ បន្ទប់ពី រាបរួច រាងតូចទាញ
ម្សៅ សូកូឡា រោយពីលើ នឹងថែមទឺកដោះគោ ចាក់
ចូលក្នុង ផ្លែប៉ោម ឆ្លាក់ជារៀង ធុងទឹក ។
ចំណែកមាន់ ត្រូវបាន រៀបដាក់ ចាន់ មើលទៅយ៉ាងទាក់ទាញ់ ចំណែកគៀវ រៀបដាក់ចាន ស្រូបដោយស៊ុបមាន់ និងបន្លែ តែគ្មានសាច់ ។
គ្រប់យ៉ាងត្រូវបានបញ្ចប់ ម្ហូបលើកទៅដល់ តុ គណៈ
កម្មាធិការ រួចស្រេច !