Son.

154 11 8
                                    

İNSTAGRAM

diclekorkmaz: vazgeçtim, inan

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

diclekorkmaz: vazgeçtim, inan.
/son.

1063 beğeni, 1000 yorum.

(24 Haziran 2020)

x: öldüğüne hala inanamıyorum.

y: nasıl ölür ya nasıl.

h: nasıl ölmüş?

k: hayatımda gördüğüm en umursamaz kızdın.

s: bazen her şey yolunda gitmiyor, aynen öyle.

onuryilmaz: inandım güzelim ama hala inanmak istemiyorum.

---

(3 Aralık 2022)

WHATSAPP

Onur: dicle.

Onur: çok acı çekiyorum.

Onur: bana cevap vermeni o kadar çok isterdim ki.

Onur: saçma sapan üstüne geldikten sonra 'dicle çevrimdışı' yazısını görmeyi o kadar,

Onur: o kadar çok isterdim ki.

Onur: mezarına gelmeye hala cesaret edemedim.

Onur: mezarın...

Onur: ne kadar garip değil mi?

Onur: henüz 2 sene oldu sen gideli.

Onur: gittiğin ilk sene toparlanamadım ve hala pek toparlanmış sayılmam.

Onur: hiçbir kız dikkatimi çekmedi şimdiye kadar ve çekmeyecek.

Onur: bazen öylece oturup bana bakıyorsun, ağlıyorsun. şuan okulun kütüphanesindeyim.

Onur: söylesene o an yanına gelseydim şuan burada mı olucaktın?

Onur: boğazım düğümlü...

Onur: son senem üniversite sınavına hazırlanıyorum.

Onur: gittiğin sene sınıfta kaldım.

Onur: arkadaşın Duygu ise...

Onur: tedavisi olmayan bir hastalığa yakalandı dicle.

Onur: çok halsiz ve sadece 2 ay ömrü kaldığı söyleniyor.

Onur: elimden geldiği kadarıyla her gün yanına gidiyorum.

Onur: birbirimize iyi gelmeye çalışıyoruz fakat...

Onur: ikimizde seninle dolu anılara sahibiz. göz göze geldiğimiz an seni anıyoruz.

Onur: kardeşin vefat etti. annen ve baban kendilerini işe adadılar. merak etme odanı kilitledim ve anahtarı sadece bende :)

Onur: herkes çok değişti dicle.

Onur: yokluğun herkesin göğsünü yaktı.

Onur: hastaneye yetiştirildiğinde bir umudun vardı biliyor musun?

Onur: nabzın çok düşüktü fakat geri dönebilirdin.

Onur: çok uğraştılar fakat geri dönmedin.

Onur: baban çok bitkin annen hala çok güçlü.

Onur: her zaman annene çekmiş olduğun söylenirdi halbuki.

Onur: neden güçlü kalamadın güzelim?

Onur: buraya yazmaya devam edeceğim her zaman.

Onur: fakat artık Duygu'nun yanına gitmeliyim.

Onur: enkaz bıraktıkların için de teşekkürler güzelim.

Onur: artık seni suçlamıyorum.

Onur: bir gün görüşmek dileği ile güzelim...

---

Duygu 2 ayın ardından son nefesini verdi. Onur bir darbe daha aldı. Hiç kimseden yardım istemedi.

Halledebilirim dedi.. sadece halledebilirim...

O an Dicle'yi tekrar andı. Güçlü kalmak ne kadar da zormuş... Değil mi?

Amacı yokmuş gibi hissediyordu içten içe. Neden yaşayacaktı ki?

İntiharı düşündü ve sonra vazgeçti. Arkasında bıraktıkları onun gibi çaresiz olacaktı. Bencillik yapmak istemedi.

Duygu'nun ölümünden 4 ay sonra ilk defa gece dışarı çıktı. İçti, içti, içti, içti ve içti...

Gece yarısı neden araba geçsin diyerek yolun ortasında yürüdü.

Kafası bir hayli güzeldi ve ağlıyordu.

Öylece karanlık sokakta yürüdü. Arkasından bir ışık gelene kadar...

Hızla gelen araba onu görmedi ve ona çarptı. Hastaneye kaldırılsa bile tekrar hayata dönemedi...

İşte onların hikayesi böyle bitti.

Hiçbiri hatırlanmayacak belkide ileride. Ama onlar birbirlerini unutamayacaktı.

Dicle'nin cesareti,

Duygu'nun korkusu,

Ve Onur'un kaybedişiyle bu hikayede sonlandı.

---

Hiçbir insana zorbalık yapmayın. Onu bir şekilde bu duruma sürükleyebilirsiniz istemeden. Kimin neye kırılacağı ve kimin neye ağlayacağı hiç belli olmaz unutmayın...

Beni takip ederek böyle kısa hikayeleri de takip etmiş olursunuz.

Sevgiyle kalın ve hiç kimseyi üzmeyin...

1Haziran.
18:54.

DicleHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin