Fabulous Flowers [Season 1]

Chapter Twenty

Lucky Pov:

"Sandali hintayin mo ako!" Hinabol ko yong lalaking naka puting damit . Tumigil ito sa paghakbang ng maabotan ko humarap ito sa akin . Hindi ko masyadong maaininagan ang mukha nya dahil sa sobrang liwanag . Narinig ko na lang na binangit nya ang pangalan ko " Lucky?". Ang boses nya ay napa ka familiar sa akin. He touch my chin and nilapit nya ang mukha nya sa akin . I feel his breath, after that dinampi nya ang kanyang  labi  sa labi ko. Laking gulat kong hinalikan nya ako sa labi. F--irst kiss ko yon! Salita na gusto kong sambitin.

Tinawag nya ulit ang pangalan ko ng ilang beses nagising ako. Nakita ko si Shovel at napakalapit na ng mukha nya sa akin. Kaya I hit his face using my forehead and I feel pain.  "Bakit mo ako hinalikan pervert ka Shovel!" I'm screaming as I can . "What? I did not, I just trying to wake you up. I thought, that you having a nightmare." Napatakip ako sa bibig ko at napa isip na nanaginip lang pala ako . Agad bumaba sina Dylan dahil yata narinig nilang sumisigaw ako.

"Hey Shovel what's going on here?" Tanong ni Justine. "I don't know, sinubukan ko lang syang gisingin tapos she hit me." Sagot nya habang nakahawak sa ilong nya. Poor Shovel lagi ko nalang natatamaan ang ilong nya . Pinagtatawanan lang sya ng magkapatid halata sa mga mata nila hindi naniniwala. "Forget it, I'm just telling the truth." Tumayo ito at nag tungo sa kitchen."Really?"  Sinundan sya ni Justine at patuloy nya inasar si Shovel. "Justine stop teasing me."

Gusto kong humingi ng sorry kay Shovel but I don't know how? Naka tingin lang sa akin si Dylan na para may pinapahiwatig sa mga mata nya. Naalala ko yong napanaginipan ko kanina.  Its bothering me sino kaya yon for me familiar talaga yong beses nya.

Magkalahating araw na at napaka boring dito sa mansion. Wala dito sina Calvin hindi ko alam kong saan sya nag punta. Si Justine naman busy sa pag mo model kasama nya yata si Bryan. Si Dylan naman umalis din tapos si Shovel umalis kasi araw daw nya hindi ko alam kong anong ibig sabihin non. Basta napaka tahimik dito sa bahay.

Tapos ay palaka! "Owen?" Nagulat akong nasa tabi ko na pala si Owen." Nagulat ka?" Tanong nya sa akin."Bakit naman kasi bigla bigla ka lang lumilitaw, aatakihin ako sa puso dahil sayo." Nakakatakot naman kasi sya minsan . Bigla lang sya lumitaw na parang kabuti.

Tahimik lang ito at parang may malalim na iniisip ."Lucky, do you like ghost?" Seryoso ba sya sa tanong nya. Sasagutin ko ba sya o hindi? Kakaiba din pala sya mag isip. "Huh? I don't think so, honestly I don't believe in ghost because they just a rumor from nowhere. Unless if I see them through in my eyes." Ngiti kong sagot sa kanya . Tama naman ehh siguro. Ever since, when I was a child hindi pa ako nakakita ng multo. Sabi pa nga nila kung tutuwad ka makikita mo daw iyon. Ginawa ko naman yon pero wala akong nakita kundi palo ng mama ko inabot. Sabi naman daw nila maglagay ka daw ng muta na galing pusa para makakita ka ng multo.

Nakakatawa nga naman pero para sa akin kung magpapakita sayo. Magpapakita daw 'yon kaya I don't believe in ghost. Tumahimik lang sya at tila may gumabagabag sa kanya ."Ikaw ba ? nakakita ka na ba ng multo?" Tanong ko naman.

"I don't see them but I can feel their presence. Lucky its true we cannot see them normally, but we can feel them through air."  Sa sinabi nya nakakatakot nga naman parang gusto ko na nga maniwala. Biglang tumindig ang aking balahibo. Tapos yong hangin biglang nag iba napakalamig pa sobra kahit may aircon na sa loob.

Pinikit ko saglit ang mga mata ko atsyaka ko minulat pagtingin ko sa gilid ko wala na si Owen sa tabi ko. Kaya bigla akong napatakbi sa labas ng bahay. Sabihin nyo nga buhay ba talaga si Owen ? Or may sayad lang sa ulo . Ano ba parang ako yata mababaliw sa kanya . Kakakuskos ko ng ulo ko baka ako nga. Tumigil ako sa kakatakbo ko at di ko namalayan na malayo napala ako sa mansion.