This story is unedited so expect typo graphical errors,grammatical errors,wrong spellings and whatsoever errors.
Happy reading!
____________________________________
Prologue
Ni minsan di ko naisip na yung mismong taong mahal na mahal ko, ay siyang mismong taong sisira sa pagkatao ko.I didn't even think that he will ruin me big time, yung tipong di ko na gustong mag exist sa mundo.
Binigay ko naman sa kanya ang lahat eh pero ayun wala parin.Di parin sapat sa kanya.Bakit ba andami-daming lalaking di makuntento sa isa.Wala na nga talagang lalaking matino ngayon.
Binisita ko yung instagram ko ,matagal-tagal narin kasi akong di active simula nung naghiwalay kami,nawalan na ako ng gana sa buhay.
Muntikan ko nang matapon ang cellphone ko nang nakita ko ang mukha ng lalaking nanakit sa akin,wearing his lawyer attire with his brief case.Ba't parang proud akong nakatingin sa kanya.
Oh gosh ely it's been what?! It's been four fucking years!
ba't ba ang hirap mong kalimutan di pa ba sapat yung ginawa mo para makalimutan ka.
Biglang umingay yung office.At bigla akong nanigas sa kinauupuan ko nang makita ko kung sino yung pinagkakaguluhan.Nandito siya ngayon at pina lilibutan ng mga babaeng patay na patay sa kanya well isa ako sa kanila "dati".Dati yun nuh , ngayon ewan ko lang kung may natitira pa ba akong pagmamahal sa kanya .If I'm not mistaken may fiancée na daw siya,well the hell I care.
Papalapit siya ng papalapit sa kinaruruonan ko di ko na alam kung anong gagawin ko.Mabilis kong tinago yung phone ko na may mukha pa niya,kumuha ako ng libro at nagbasa kunyari.
"Long time no see ely."mahinahon niyang sabi. Shit!
Di ako nakasagot sa sobrang lapit niya.Naamoy ko yung hininga niya.Parang aatakihin yata ako sa puso ngayon.Bakit pag kaharap ko siya di ako nakararamdam ng galit.Bakit sakit yung nararamdaman ko.Bakit naalala ko lang lahat ng ginawa niya sa akin.Huminga ako ng malalim tsaka ko siya hinarap.
"Long time no see Mr.S-suarez."what a fucking shit!di ko kaya
Tumakbo na ako palabas. Tumutulo na naman yung luha kong kanina pa gustong lumabas.Nang nakarating na ako sa parking lot kukuhanin ko sana yung susi ko nang may humila sa akin.Hinila ako ni shun paharap sa kanya .Kitang-kita ko ang galit sa mga mata niya.
"Anong bang problema mo ha,ely it's been four fucking years kitang tiniis,di kita nilapitan dahil alam kong kailangan mo ng space,pero di ko na kaya yung apat na taon ely."
"Ely ano bang nagawa kong mali promise di ko na uulitin just promise me na di mo na ako iiwan,ba't ba ang dali lang sayong talikuran ako, shit!ba't ang dali-dali lang sayong iwan ako!"pulang
"Hindi kita iiwanan kung wala kang ginawang katarantaduhan!"
"Ely ano ngang ginawa ko?!hindi ko alam ang sinasabi mo,wala akong alam na may ginawa akong masama."
"Pwede ba layuan mo na ako."hindi ako makawala sa paghawak niya sa kamay ko.sobrang lakas niya.Hinarap niya na naman ako sa kanya.
"I said leave me alone!"
"Ely,don't do this to me,ang sakit sakit na." Kitang-kita ko sa mga mata niya ang sakit.
"Sa tingin mo ba di rin ako nasaktan?!nasaktan rin ako shun.Apat na taon na ang nakalipas pero ang sakit parin, nandito parin ang sakit nung araw na pinagtaksilan mo ako."
"No I didn't cheat!ely I swear ,I didn't."
"Ano ako tanga kitang-kita ko shun,kitang-kita ko."sa wakas at nakawala rin ako sa hawak niya.binuksan ko na ang sasakyan ko at pinagarurot ito.Tulo ng tulo yung luha ko,parang bumalik yung araw na pinakawalan ko siya.Kailan pa ba ako makakalimot.
Is it even possible to bring back the old times?...
