diffrent /yoonmin

0.5

"Evimde kalmak ister misin?!"

Kafamı sesin geldiği yöne doğru çevirdim. Playboy kişisi... Yanaklarımı şişirip ona baktım.

"Telefonunu ver ben açacak birini çağırıp kendi evimde kalırım."

Dudaklarını büzdü. Ardından kendi haline tekrardan gelip dilini ağzının içinde çevirdi.

"Telefonum evde ama..."

Ben olmayan şansıma... Neden böyle bir hayata geldim ki? Ahtapot olarak doğup Japonlar tarafından yenmek eminim ki daha çok isterdim.

"Git al getir o zaman!"

Dudaklarını yalayıp bana pis bur sırıtış attı.

"İkimizde şuan çok ıslandık, merak etme seni yemeyeceğim!"

Yiyemezsin zaten, pis çocuk. Kaşlarımı çatarak ona baktım.

"Sadece bir gece!"

Sırıttı, her zaman yaptığı şekilde.

"Bende istemem yoksa evdeki seslerden çok rahatsız olursun!"

İğrenç, ne yapayım ben şimdi?! Kaldık böyle bir durumla baş başa...

"Eğer bana bir dokun seni gebertirim!"

Bunu ben mi demiştim? Cesaretime hayran kaldım şahsen...

"Bu cümleyi masum bir dansçı mı söylüyor? Ahh şuan tamamen tatmin oldum..."

Bir dakika bu benim dansçı olduğumu nereden biliyordu? Üstelik bilinen dansçı bile değildim...

Yürümeye başladım. Bir şey dememiştim, zaten ne denebilirdi ki?

Arkamda ki şahıs ise bir süre tereddüt etse de sonradan yürümeye başladı.

Adını bile bilmediğim birisi ile şuan onun evinde kalmaya gidiyordum. Aptal ben...!

Flashback...

Pencerenin önünde oturmuş yine onu bekliyordum. Gelmediği için korkmaya başlamıştım.

Aniden sokağa girdiğini fark ettim. Boyunluk bir kazak giymişti ve sürekli onunla oynuyordu.

Yanına gitmek istedim, ama beynim ve vücudum buna izin vermiyordu. İzin veren kalbimdi.

İlk defa birisini sevmiştim fakat ona hiç bir şey söyleyemedim. Ve hala da öyleydi...

Cebinden anahtarı çıkartıp kapıyı açtı, ve şuan sanırım yukarıya çıkıyordu. Arkamı dönüp gidecekken durdum.

Perdesini kapatmadan üstündeki kazağı çıkardı...

Gözlerim anında açıldı, her yerinde kesik ve morarmış alanlar vardı.

Ne olmuştu buna, aynadan benim baktığımı görünce koşarak perdeyi kapattı...

Yere yavaşça çömeldim, sevdiğim çocuk zarar görmüştü ve ben onun yanına gitmekten bile korkuyordum...

Şimdi ne olacaktı?

Flashback son...