Son kez emin olduktan sonra odanın kapısını tıklatmak için elimi uzattım. Ama kapı aniden açılmıştı.
"Bir sıkıntı mı var?"
Kafamı iki yana doğru salladım...Yanlış yapıyordum.
Aşağı inmeye başladı. Kafasını döndürdü ve bana baktı.
"Banyonun içinde kanlı bir jilet olduğu halde nasıl bu kadar sakin kaldın?"
Sakin değildim, nasıl böyle düşünüyordu ki?
"Aslında tam olarak sakin değildim...Yani bir an için şaşırdım o kadar!"
Yalan söylemiştim. Bir an psikolojik sıkıntıdan iç sesimle birlikte bile konuştum.
"Kim olduğumu biliyorsun, ve hala neden burada durduğunu çözmeye çalışıyorum."
Aşağı doğru inmeye başladı, arkasından tabi bende inmiştim.
"Aslında masum bir dansçı bile olsan cesur çıktın. Genelde öğrenenler hemen evden kaçardı."
Derin bir nefes aldım. Benim masum olduğumu düşünüyordu hala...Ama öylesin!
"Neden böyle olduğunu sorsam cevaplar mısın?"
Kafasıyla salladı. Gidip koltuğa oturduktan sonra yanını işaret etti. Başka çarem olmadığımdan dolayı bende oturmak zorunda kaldım.
"Bir keresinde sevdiğim çocuk bir sadist tarafından zapt edildi. Ve bende içimdeki sinir yüzünden buna başladım."
Bu kadar mıydı? Aslında aynısını bende yaşamıştım. Sevdiğim çocuk zapt edilmese de onun yüzünden zarar görmüştü.
O çocuk ise kan kaybından kucağımda ölmüştü. Ve ondan sonra insan sevmekten korktum.
"Senin hikayen nasıl peki?"
Kafasını yana çevirip bana baktı. Şuan tamamen masum gözüküyordu. Bunu böyle gören onun sadist olduğunu bile anlayamazdı.
Çünkü duygularını çok rahat içinde saklıyordu.
"Tamamen yalnızlık...hepsi bu."
Gözümden bir damla yaş aktı. Aslında ortam ağlanacak ortam bile değildi. Ne zaman böyle duruma gelmiştim ki?
"Ağlama, hepsi geçer merak etme. Hayatında mutlu olacak birisini bulacaksın ve hepsi geçecek."
Mutlu olmak mı? Sanmıyordum...
"Ben insan sevmekten korkuyorum."
Bu cümle sonrasında ise daha da çok gözlerimden yaşlar akmaya başladı.
"İçinden geldikten sonra kimse durduramaz..."
Gözlerimi silip ona baktım. Hafifçe sırıttı... Durdurabilirdi!
Beni pis bir sadist durdurmuştu. O hayat enerjimi silerken ben ise sadece ona bakıyordum.
"Bana iyi geldin..."
Ayağı kalktım.
"Eve geçsem iyi olur hem kendi evimde daha rahat olurum."
Kafasını salladı ve kapıya dönüp kapıyı açtı. Anahtarı ise Yoongi İşim var diye çıktığı sırada almıştı.
Çok iyisin ama sen bunun önünü kapatıyorsun...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
diffrent /yoonmin
Kurzgeschichtenimkansız iki parçadan oluşuyoruz, sen hic kötü birinin iyi bir masala karıştığını gördün mü?
