GELİNCİK. vuslat Tuna .şiirleri.8.

Sen İhaneti Bilmeden Önce

Bir zamanlar
nede çok severdim seni
Her gün bir başka heyecan
uyandırırdı yeni güne beni
Alışkındım
serçelerin parmağıma
gelmesine
Sevinirdim
yağmurun yanaklarıma
değmesine
Ve bende ıslık çalardım
Dağların sesime ses vermesine

Ne de özgürce yazardım şiirlerimi
Gök yüzü defterim olurdu
Parmak uçlarım kalem
Ben adını yazardım
Güneş
Sevgime sevinircesine
gülümserdi, gülümserdi bana
gözlerimden öpercesine

Bir zamanlar
nede çok severdim seni
Hani daha büyümeden önce
Bilmiyorken gitmeleri
Gidipte dönmemeleri 
Gidenler geri gelse bile
Gidenin gidişiyle, gidenlerin
Tüm o en masumca şeylerin
Bir daha gelmeyeceğini geri 
İlğime kadar ögrenmeden önce
Ve bir şey fark etmeyeceğini artık
Son pişmanlıkların
Ve ne yeni bir güne uyanmanın
Ne rüzgarlarla ıslıklar çalmanın
Nede sesine ses veren dağların
Aslında sevmenin bir yanının da
Çocukluk olduğunu bilmeden önce
Seni ne çok severdim
Sana sevmeyi ögrettiğim günlerde
Sen ihaneti bilmeden önce...

Vuslat Tuna