Toen ik wakker werd lag ik in een ziekenhuis er was niemand in mijn kamer, ik lag daar helemaal alleen. Ik wou rechtstaan maar het lukte niet ik had veel te veel pijn ik had iets raars in men arm een buisje ofzo dat bloed uit men lichaam neemt. Dus ik legde de tv aan, toen er een dokter binnenkwam. (D:dokter S:Sarah)
S: wat is er gebeurd ?
D: er is een auto tegen je aangereden, je hebt je been gebroken dus het is beter als je nu even blijft liggen.
S: ok, hebben jullie mijn gsm?
D: ja, hier.
S: dankjewel.
En ze ging weg.
Ik belde Lucas, gij nam niet op. Misschien hoorde gij zijn gsm niet. Toen hij opeens terugbelde, ik hoorde zijn stem maar verwachte andere woorden.
S: hoi.
L: hoi hoertje hoeveel vraag je per uur dan kan ik het zeggen tegen men vrienden.
S: hoe kun je zoiets zeggen.
L: het is niet dat ik lieg hè denk je nu echt dat ik je vriend zou zijn jij bent niks voor mij.
Ik hoorde meisjes achterop praten maar ik hoorde niet wie ze waren of wat ze zeiden.
S: ik dacht.... Laat ook maar.
En ik legde af ik wou niks meer horen, ik had op dit moment niemand ik wou gewoon weg van deze wereld waarom is het zo moeilijk om mezelf te zijn. Waarom pest iedereen mij, staat er op men voorhoofd 'pest mij' ofzo? Ik had echt geen zin meer, al elk jaar gepest en ik dacht van dit jaar toch één iemand te hebben maar nee. Ik zag daar een mes liggen het was echt heel verleidelijk voor het te pakken dus ik pakte het maar. Toen men moeder belde:
M: hoi hoe gaat het daar.
Men stem bibberde een beetje maar ik hield me sterk ik wou niks laten merken.
S: alles gaat goed en daar ?
M: hier gaat alles ook goed we zijn gewoon bezorgd, heb je niet te veel pijn?
Ze kwamen voor het avondeten te brengen
S: nee het valt wel mee, maar nu moet ik eten ik bel je straks wel terug.
Ik legde af.
D: alsjeblieft je eten.
S: dankjewel, en zou ik je nog iets mogen vragen?
D: vraag maar.
S: hoe lang moet ik hier blijven, en nog een vraag is er hier toevallig een jongen geweest?
Ik stopte het mes goed weg dat ze het niet zou zien.
D: dat weten we nog niet, en ja er is een jongen geweest met bloemen en een kaartje maar hij moest snel weg en zij dat ik het je moest afgeven en dat hij morgen ging bellen maar dat het vandaag niet kon.
Ze gaf mij de bloemen en het kaartje.
S: dankjewel
Ik opende het kaartje er stond in:
'Aan Sarah,
Het spijt me heel erg voor de dingen die ik aan de telefoon zij ze waren verplicht door de pesters ze gingen iets heel ergs doen als ik niet deed wat ze zeiden dus ik zei deze dingen , ik snap dat je het nu boos bent of geen vrienden meer wilt zijn, maar ik zit echt met je in.
Van Lucas.'
Ik geloofde hem maar na een paar minuten dacht ik van misschien is dat een trucje voor dan terug vrienden te worden en me uit te lachen en ik begon te wenen en wou er echt niet meer zijn viel ik maar van het balkon. Toen ik opeens een balkon zag, ik dacht van misschien te springen maar ik geraakte niet recht. Dus ik nam het mes maar, ik sneed hard toen het een beetje bloedde, toen nog een beetje harder het bloedde nog een beetje harder. Toen mijn gsm ging ik legde het mes in de kast en nam drie pleisters en plakten die op de snede.
S: hoi.
M: hoi, ik dacht Sarah belde niet dus ongeruste mama zal maar bellen. Hoe gaat het daar?
S: goed juist pijn in men been.
M: sorry dat ik vandaag niet kon komen ik ben nog maar juist thuis, heb je liever dat we nog eens komen of is het goed?
S: het is goed ik red me wel.
M: het is dan beter als je gaat slapen want het is al laat slaapwel
S: slaapwel.
Ik legde af, en ging slapen.
