Çok korkuyordum bende acaba ya berdel ya kan davasın kurban gidecektim ben bu hayatı yaşamak istemiyordum İstanbul da kız çocuklarıa değer verıldiğini görünce çok şaşıyorumdum çünkü bizim köyde kız çocuğu deşer vermiyorlardı hamal gibi çalışıyorlardı 13 14 15 yaşında evleniyorlardı paşlık paras kım çok verse onlara verıyorlardı pes ettmedım biçki nakışa gittim 2 sene başarlı belgeler aldım serminlere girecektım babam yok olmaz öğretmen olamasın aslan gibi 3 abın var onlar çalışıyor halk eğtim müdürü gel kızım seni serminlsr götürüm biçki nakış öğretmeni ol dedı babam izin vermiyor beni ailemden habersiz kendı arabasıyla ezuruma götürdü kazandım aman 3 abilerim babam yok dediler ve ben başaramadım gidemedim ablalarım biri sevmedigi cahil birine gitti kayın pederi zengindi ablam kalabalık 3 gelin kaynan kayın peder kalabalık eve gelin gitti her gün dayak yiyordu piskolji bozuldu öldü
Büyük ablam da tanımadığı
Hiç görmediği çahil birine evlendi babam yüklü başlık parası aldıbu ablamda çalışmayı sevmiyen sururluk bilmiyen eniştem buda kanser oldu abiler sözü geçiyodu babamın yanında sırf abilerım iistemedı diye babam ablalarım okutmadı kız çocuğu okuyamaz evlat gözüyle bakmıyorlardı tarlada ırgat evde hizmetçi para karşılığında satılan köle annemizin babamızın gözünde böyledık
