Medium
Yine ben ve o sessiz sokaklar soğuk ama cesaretli ruzgarlar, cok gec olmustu hatirlamiyorum nerden geliyodum inanin bilmiyorum zifiri karanlikti hicbir korku yoktu icimde taki gecenin sihiri üzerimden geçinceye kadar nasil oldu anlayamadim bacaklarim titremeye basladi ve o gucsuz bacaklarim zavalli bedenimi tasiyamadi.O sihrin kurbani oldum ilk beyaz bir perde indi gözlerime sonra siyah gölgeler hareket etmeye baslamisstti, ewet korkuyodum ne oldunu anlamamistim. uyandigimda ,sonbaharda solmus turuncu kirmizi kurumus yapraklarin uzerindeydim ilk basimin agrisindan kalkamadim birkac dakika sonra gucumu toparlayip kalktim bir ses geliyordu buğlu ama guclu ,bir cisim bana dogru yaklasiyordu sicak bir ses tonuyla iyimisin diyen o olgun kahve gozler karsinda cewap veremedim yavas yavas kendime gelmeye baslamistim tekrar iyimisin sorusuyla irkilip kendime gelmistim . Dur sana yardim ediyim dedi. Ben ve aptal yuz ifadem karsisinda sasirmis gorunuyordu bir sessizlik olusmustu sonra o sessizligi yine benim adimi sorarak son vermisti ben titrek ve korku dolu sesimle ben iyiyim dedim ve ayagi kalktim pekte basarili olamadim basimyine donmustu yere tekrardan dusmemek icin ona tutundum ve yine o beyaz perde oma bu sefer goruntu netti onu gormustum o ve onun yaninda duran kucuk bir kiz gormustum ama bu nasil olur uyumuyodum ve tekrar kendime geldim birden sen iyi deilsin diyen o sesle irkildim evin nerde diye sordu bende parmagimi koseye dogru uzattim .
