Yerimize geçtiğinizde annem bekleme odasına gitmemizi ve orda nikah memurunu beklememiz gerektiğini söyledi bizde hemen bekleme odasına geçtik. 10-15 dakika sonra nikah memuru gelmişti ve o zamanda dinlenme fırsatı bulmuştum. Tekrar salona geçtiğimizde herkes yine bize bakıyordu bu sefer heyecanım tavan yapmıştı. Oturduktan sonra nikah memuru hazır olup olmadığımızı sordu aslında hazır değildim ama yinede hazır olduğumu söyledim. Ve artık başlıyordu.. "Siz sayın Emre Güler Elif Boztaş'ı eşiniz olarak kabul ediyormusunuz?" nikah memuru bunu sorarken Emre'nin yüzünde haddinden fazla büyük bir gülüş vardı. Ve bana alaycı bakış attıktan sonra "sonuna kadar evet" deyince salon yıkılacaktı alkışlardan. Sıra bana geldi "Siz sayın Elif Boztaş Emre Güler'i eşiniz olarak kabul ediyormusunuz?" O an birden "evet sonsuza kadar evet" deyince bu sefer daha fazla alkış gelmişti ve yüzümüzdeki gülümseme dünyalara bedeldi. "Bende belediye başkanımızın bana verdiği yetkiye dayanarak sizi karı koca ilan ediyorum." Emre'nin ayağına basmak istemiştim ama ayağını bir türlü bulamadım sonra eğildiğimde ayaklarını sandalyenin üstüne koymuş ve ben eğilmiş bakarken kahkahalara boğulmuştu bende kendimi tutamamıştım ve gülmeye başlamıştım. Aile cüzdanı verildikten sonra evli evine köylü köyüne gitmişti. Günün yorgunluğunu atmak için eve gelir gelmez duş aldım ve hemen uyudum. Kalktığımda saat 13.45 olmuştu ve hemen hemen 15 saat uyumuştum ve yinede yataktan kalkamıyordum. En sonunda Emre beni hızlıca çekti ve hemen elimi yüzümü yıkayıp yemeğe geçtim.
