En sonunda kuaförde işimiz bitmişti ve artık düğün salonuna gidiyorduk. Aslında o kadar yorulmuştum ki düğünde bayılmamak için binlerce dua ediyordum içimden.Bu arada ben Elif Boztaş ve evleneceğim adam ise Emre Güler tabiki de adım artık Elif Güler olacaktı. Çok heyecanlıydım bekar olmayacaktım artık ve o kadar özgürde olmayacaktım.Emre bu heyeanımı görünce elimden tutup her şey yolunda diye teselli etti.Sanki kendisi ilk defa evlenmiyor ve böyle rahat oluyor. Bu yol neden artık bitmiyordu? Sanki başka şehire gidiyoruz. En sonunda salonun önüne vardık ve içeri girdiğimizde bir sürü kişinin gözü benim bizim üstündeydi. Herkes bir taraftan alkışlıyor bir taraftanda ilgimizi çekmek için her şebekliği yapan çocuklar geziniyordu. Sevinçten elim ayağım dolaşmıştı kendimi gülümsemekten alamıyordum.
