unadulterated

17: filli pijamalar.

Taehyung:

Jimin, telefon ve sen iyi misiniz?

Jimin:

Ah evet evet, yüksek duygu patlaması geçirdim ama gayet iyiyiz şuan

Telefonda ufak bir çizikle atlattı çok şükür

Taehyung:

Oh sevindim cidden lsjcsplvls

Aslında hani bugün cumartesi ya, ne bileyim bir şeyler yapabiliriz diye düşünüyordum ne dersin?

Jimin:

Olabilir, nereye gideceğiz?

Taehyung:

Bana gelmeye ne dersin?

Film izleyebiliriz

Jimin:

Aileni hiç görmediğim için bilemiyorum, çekinirim şimdi rahatsızlık falan veremem

Taehyung:

Yalnız yaşıyorum

Jimin:

Oh ciddi misin? O zaman olabilir sanırım

Taehyung:

Aşağı in o zaman seni almaya geliyorum

Jimin:

Gerek yok, konumu atabilirsin

Taehyung:

Hayır ben gelmek istiyorum

Jimin:

Peki o zaman

Hazırlanıp ineceğim hemen, yukarı çıkma olur mu?

Taehyung:

Ne de olsa bir gün göreceğim o aileni nedir bu göstermeme çabala|

Ne de olsa bir gün|

Ne de|

Tamam ^^

(Görüldü 17.37)

***

Taehyung'un hazırlanmamı söylemesi üzerinden on dakika geçmişti ve ben hâlâ ne giyeceğimi seçememiştim. Her şey çok kötüymüş gibi geliyordu bana şimdi. Aklıma gelen bir fikirle internete girdim ve arama motoruna 'insanlar arkadaşının evine giderken ne tür bir şeyler giymeli?' yazdım. Önüme gelen yazıyla da gözlerimi büyültmüştüm.

Bu, bunu soran web sitesine verilen bir cevaptı. 'Ne giyerseniz giyin kendinizi giydirmeyin.' Bunun gibi saçma sapan cevaplar görünce hemen yatağıma fırlatmıştım telefonu. Cidden neden düşünüyordum ki bu kadar? Sonuçta pijama bile giysem onun yanında rahat olmalıydım ben. Dikkatini çeken bir şey değildi ne giydiğim veya nasıl göründüğüm.

Bu yüzden içimdeki rahatlama hissiyle sade bir iki parça seçtim ve giydim. Telefonumu alıp odadan çıktım. Dış kapıyı açtığımda babamın sesini duymuştum.

"Bizden izin almadan nereye gittiğini zannediyorsun sen?" Gözlerimi devirip ona döndüğümdeyse onun neye sinirlendiğini gerçekten merak etmiştim, bana böyle ilgili olmazdı çünkü. Beni hayatım boyunca bir kere bile umursamamıştı.

"Arkadaşımın evine gideceğim baba, anneme söyledim zaten ondan duymuş olman gerekirdi. Ayrıca umrunda da olduğunu düşünmüyorum." Annemin sesi çıkmazken babam da yakamdan tutmuştu. Ben şiddet uygulayacak diye düşündüğümde gerçekten de öyle olmuştu ama her zaman ki gibi sözlerle...

"Salak, gerçekten salak bir insansın. Çabamızı göremeyecek kadar hem de, o arkadaşın bile ne kadar geri zekalı olduğunu fark edinceye kadar bekle." Yakamı bırakıp yatak odasına yöneldiğinde normal de gözlerimin dolması gerekirken çok küçük çaplı bir kahkaha atmıştım söylediklerine. Taehyung bana doğruları söylüyordu, onun gözünde öyle birisi değildim.

Annemin serzenişlerini de beklemeyemeden ayakkabılarımı giyip kendimi açık kapıdan dışarı atmıştım. Hızlıca merdivenleri indiğimde Taehyung'u görmüştüm girişte, gülümseyerek saçlarımı karıştırdığında tebessüm etmiştim.

Cidden çok iyi görünüyordu bu arada, bu detayları da atlayamayız değil mi?

"Nasılsın bakalım?" Sol eliyle beni kalçadan itip apartmandan çıkartırken gülümsemem büyümüştü. Çok değişik şeyler hissetmiştim. "İyiyim sen?" Kolunu omzuma attı ve hızlı bir şekilde yürümeye başladık. "Ben de iyiyim." Çok fazla konuşmadan yirmi veya yirmi beş dakika sonra varmıştık.

Evin kapısını açtığında hemen içeri atmıştı kendini, ben de ona ayak uydururken bana oturma odasının yerini göstermişti. Üstünü değiştirecek olmalıydı. Oturma odasından içeri girdiğimde koltuğa oturdum ve baya büyük olan televizyon ekranına baktım.

Film izlemek için gerçekten mükemmeldi. Etrafı baya bir inceledikten sonra Taehyung'u bana yaklaşırken gördüm. Üstüne pijama giymişti ve ellerinde de altlı üstlü filli pijama vardı. Ben anlamsızca bakarken açıklamıştı:

"Pijama ile dolaşmaya bayılırım, lütfen sen de al ve giy bunu." Elime bırakıp yanıma oturmuştu. "Ne izleyeceğiz peki?" Televizyonun kumandasından kafasını kaldırdı ve gözlerimin içine bakarak konuştu:

"Call Me By Your Name."

Diğer bölüm için çok güzel planlarım var, tabii bundan bir haberim yok fakat vardır ya inanıyorum kendime :33

İyi geceler, vminli bol kudurmalı hem de 💙