Σε πόθησα γιατι σε αγάπησα
υπέρμετρα,στα σοκάκια που
ξενυχτούσε της ψυχής μου
ο βηματισμός.
Σε πόθησα στη χαραυγή
της ανάγκης μου
για όαση παντοτινή
ακούμπησα πάνω σου
κάθε σκέψη
κάθε ανασεμιά μου
και ρώτησε
η ζωή το γιατί...
......τα μάτια μου κοιτάζωντας
αποκρίθηκαν πως
άνθρωπος μου
εσύ μονάχα,"κλέβεις"όλα τα
φεγγάρια της υπάρξης μου
χαρίζωντας σε και τους
ήλιους μου.....
.....να μην σε αγγίζουν
τα γνωστά σκοτάδια τους....
Δεν υπήρχες και σε έπλασα
στο νου.... ψάχνοντας την
ρότα μου....ιδανική ημίθεα
να κατοικείς
στα βουνά του μέσα μου και
και στέκεις απόρθητη,σε νου
σώμα και ψυχή ορίζοντας την
ύπαρξη μου..
Δεν θέλω να υπάρχει αλλη
γεύση στο στόμα δίχως το
φιλί σου ....δεν
θέλω να υπάρχει αναπνοή
δίχως την
δική σου,που μου ψηθηρίζει
κάθε τόσο
ένα κοινό μας μυστικό......
...πως με πόθησες γιατί
με αγάπησες υπέρμετρα....
....μοίρα μου αμοιβαία.
ESTÁS LEYENDO
Μοίρα μου εγινες/Νίκος Δρούγκας
PoesíaΑσχολούμαι με την ποίηση σκοπός μου είναι η εξάντληση των συναισθηματικών δεσμών μέσω της ποίησης αποτυπωμένα στο χαρτί... [Το παρόν βιβλίο προορίζεται μόνο για ανάγνωση] Το παρόν έργο είναι... Πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα ©️ Νικολάου Δρουγκα...
