Μοίρα μου εγινες/Νίκος Δρούγκας

Από πάντα για πάντα

Ακόμη και πριν με αγγίξεις
άνηκα σε εσένα.
Αρκούσε
μόνο να με κοιτάξεις
για να μου ανήκεις κι εσύ...
Τα χέρια μου ολόγυρα σου
να νιώθεις,είχα πλεγμένα
με της μορφή σου το καμβά
μέχρι να σε κλείσουν στην
άδεια μου αγκαλιά...
.....μοιραία.
...ζητώντας το η ψυχή σου
το σώμα σου
από το κοίταγμα
σου εκείνο...
....στων ματιών μου
την αναζήτηση σου
όπου εγώ πάντα θα
φροντίζω να σε
ξεκλειδώνει
να σε τρελαίνει
να σε αναστατώνει
να σε ηρεμεί
με όλο το πάθος
της ψυχής μου
και την καθαρότητα
αυτής..
Εσύ δεν είσαι όλες
αυτές που απλά "κοσμούν"
ή όχι το κόσμο
εσύ είσαι το κάθε άφταστο
προσόν που η εσκεμμένη
μοναξιά μου,της αποχής
από το τίποτα και καθόλου
ταυτίστηκε στο απόλυτο
'ΈΝΑ σου, ΈΝΑ μας....
.....με
προεκτάσεις που δεν
κατανοούνται από τις
αδόκιμες "αγαπες"της
ανάλωσης...