ΠΊΣΩ ΑΠ' ΤΗΝ ΚΟΥΡΤΊΝΑ/Δρούγκας Νικόλαος

Τι να θέλει άραγε ένας άνθρωπος;

Τι να θέλει άραγε ένας άνθρωπος;

Δύο χέρια να τον κρατήσουν σφιχτά, όχι οποιαδήποτε χέρια,μα αυτά που είναι προέκταση των δικών σου,δύο μάτια να τον κοιτάξουν ζεστά,οχι οποιαδήποτε μάτια μα αυτά που κοιτάζουν καρμικά στον ίδιο  μοιραίο ορίζοντα νε φόντο τις ίδιες σκέψεις και μια αγκαλιά να ξέρει ότι ανήκει κάπου......σε εκείνο το "Κάπου"που λαχταρούσε από πάντα, σαν ενσαρκώθηκε άνθρωπος,να  ζήσει επί γης.Όλα υπόλοιπα είναι άυλα, άγευστα, άσκοπα.
Ότι και να φτιάξεις στην ζωή σου χάνεται, όσο δυνατός και να είσαι, όση δόξα και να έχεις, ότι δουλειά και να κάνεις, εάν το βράδυ δεν έχεις έναν άνθρωπο να σε ρωτήσει" Κουράστηκες αγάπη μου; "
Όλα τα άλλα δεν έχουν σημασία, χάνονται, περνάνε, μόνο η αγάπη μένει και βασιλεύει στην ζωή σου.
Είναι σαν να χτίζεις όνειρα πάνω σε παλίρροια. Δεν έχει σημασία, κάποια στιγμή θα γυρίσει η φορά του νερού και θα τα γκρεμίσει όλα.
Τι να το κάνεις εάν έχεις μια ζωή γεμάτη συσκέψεις, μια δουλειά που ικανοποιεί την φιλοδοξία σου, ένα τέλειο αυτοκίνητο, εάν δεν έχεις κάποιον να σε ρωτήσει εάν κρυώνεις, εάν πεινάς, εάν διψάς, εάν κλαις;
Κάποιον.....μα όχι έτσι αόριστα ένα τυχαίο
μα αυτον που οι συνθήκες της ζωής σου αυτής χρίσαν  άνθρωπο σου....
Τι να το κάνεις εάν έχεις γεμίσει προσκλήσεις για event, για μαγαζιά, για συναυλίες εάν δεν έχεις κάποιον να θυσιαστείς και να θυσιάσεις πράγματα για εκείνον;
Τι να το κάνεις το αστραφτερό σου αυτοκίνητο, όταν η θέση του συνοδηγού είναι πάντα άδεια και μόνος σου πας μόνος σου έρχεσαι;
Τι να το κάνεις το τέλειο τακτοποιημένο σπίτι, όταν η μοναξιά σου γελάει μέσα από τους τοίχους;
Ακόμα και η πολλά υποσχόμενα δουλειά σου, η αποδοχή, η αναγνωρισιμότητα δεν θα σε κάνουν πιο ευτυχισμένο.
Εφήμερη χαρά θα σου δώσουν μέχρι το μεσημέρι που θα φοράς το κοστούμι σου ή ενα,καποιό συνολάκι σου και θα χαιρετάς τους συναδέλφους σου. Όταν όμως φτάσεις σπίτι το βράδυ, δεν θα βρεις κανέναν να σε περιμένει ,πάρα μονάχα την απέραντη αθέλητη μοναξιά σου και ένα αχ στη σκέψη του ιδανικού σου ανθρώπου
Η πραγματική αγκαλιά...αυτή ζει ανάμεσα σε δύο ψυχές που αγαπιούνται και δεν αγοράζεται. Κερδίζεται.