BTS'İN TEK KIZI 2: Yeni Nesil

21.Bölüm

Medya: BTS- Lights.

Sizi uzun süre beklettim üzgünüm guys.

Finale son 3 bölüm.

İyi okumalaaaaar.~~~

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

Yoongi'nin Ağzından

Gece yarısını çoktan geçmişti su içmek için odamdan çıktım. Mutfağa gitmek için ilerlerken Min Jae'nin odasından gelen sesleri duydum. Odanın kapısına yaklaştıkça ağlama sesleri olduğu netleşmişti kafamda. Nefesimi üfledim ve yutkundum gözlerimi kapatıp kafamı kapıya yasladım. Oğlum sevdiği kızı, kardeşim dediğim insanlar çocuklarını bizse yeğenimizi kaybediyorduk. Günler geçerken kimsenin elinden bir şey gelmiyordu. Shin Hye iyileşemiyordu ilaçlardan kolları deliklerle dolmuştu. Kuş kadar kalmıştı dozlar arttığı için yediği her şey anında vücudunu terkediyordu. Bağışıklık sistemi çöktüğü için onu dezenfekte edilmiş bir odada tek başına bırakıyorlardı. Konuşmak için bile camın arkasından ankesörlü telefonla konuşuyorduk. Min Jae her geçen gün onunla birlikte çöküyordu. Her gün hastaneye sabahtan gidiyor gece geç saatlerde dönüyordu. Okula dahi gitmiyordu bu sene son senesiydi fakat bu psikolojiyle sınavda bir şey yapabileceğini sanmıyordum. Derin bir nefes alıp gözyaşlarımı sildim ardından oğluma güç vermek için odaya girdim. Yatağın yanına yere çökmüş dizlerini kendine çekmiş oğlum ıslak gözlerini bana çevirdi. Yanına yavaş adımlarla gittim kendimi yanına bıraktığımda ikimizde gözlerimizi yere dikmiştik. Onun konuşmak için rahat hissettiği anı bekiyordum. Ama uzun süren sessizlik ben konuşmazsam biteceğe benzemiyordu. Konuşmaya başladığımda halıya bakmaya devam ediyordum

Yoongi:

Bu saatte bu kadar ağlaman neden?

Dedim. Göz yaşları tekrar yanaklarını ıslatmaya başladığında kolumu omzuna koyup kendime çektim kollarını belime sararken sesli bir şekilde ağlamaya başlamıştı

Min Jae:

Kabus gördüm baba çok çok gerçekçiydi o o o bizi bırakıyordu bizi bırakıp gidiyordu

Dediğinde bende gözyaşlarımı daha fazla tutamadım. Kafasını öptüm ve titreyen sesimle konuştum

Yoongi:

Shin Hye annesinin kızı oğlum o pes etmeyecek her şey normale dönecek sen güçlü kalmalısınki o senden güç alsın bırakma kendini oğlum

Dedim. Ağlamaya devam ediyordu

Min Jae:

Elimde değil baba korkuyorum hayatımda hiç korkmadığım kadar hayal ettiklerimizi yaşamadan gidecek diye korkuyorum. Ona olan aşkımı ona hissettiremeden gidecek diye korkuyorum onu böyle gördükçe güçlü kalamıyorum

Dedi. Daha fazla bir şey söyleyemezdim. Saatlerce ona sarılıp ağlamasının dinmesini bekledim. Sonunda ağlayarak uyuyakaldığında onu yatağına yatırdım ve odadan çıktım. Jungkook ve Young Shin zombi gibilerdi hastaneden çıkmıyorlardı resmen. Jung Shin ise sürekli doktorlarla kavga içerisindeydi kardeşine sarılabilmek için. Hava aydınlanmaya başlıyordu Shin Hye'ın bu halleri bu durumlar bana Young'un motor kazasını hatırlatıyordu onu kaybettiğimizi sanarken o bize dönmüştü. Umarım Shin Hye'da annesi gibi bizi yanıltırdı.

~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•~••~•~•~•~•~•~•~•~•~•~•

Jung Shin'in Ağzından