Strings Of Heart (On Going)

01

Ako si Valerie Carmona Valerio 25 years old isang registered financial analyst na mahilig sa pets. Well maganda naman ang buhay ko I living in my own condo I have my own car. Buhay pa ang parents ko kaso nasa Ontario sila sa Canada. While ako andito sa Philippines I have A twin siblings sina Valentin at  Valene . hahaha hindi naman mahilig sa letter V ang parents ko no.  Anyways nag hahahaba na nag monologue ko hahahaha.

Andito ako ngayon sa bar ng friend ko nagpapakalasing, eh bakit nga ba ko umiinom? Well, dahil lang naman sa ex-boyfriend kong iniwan ako. Shit! 3 years of my life minahal ko siya okay naman kami nung una eh, di lang niya ko pinaglaban… at ang sakit! Ang sakit! It’s been a year simula nung iniwan nya ko pero di ko pa rin kaya. Fresh pa kasi sa memory ko yung nangyari. Ganito yun let me tell you how I deeply madly inlove sa isang na kagaya nyang selfish.

Flashback
It was our 3rd  anniversary today. Nag file ako ng leave kasi special day to sa amin ni Em.  He is my boyfriend Eros Marco Hoh   a Pilipino- Korean he is 28 years old a registered physician isa syang cardiologist. We know each other for almost 8 years at sa 8 years na yun masaya kami he was my best buddy aside from that he is also the love of my life. At masasabi ko na our relationship was good mahal na mahal ko kasi si Em . My phone rang he was calling. “hi Mi Amor Happy 3 anniversary. Let’s eat at your favourite resto. “  boses palang nya kilig na kilig na ako. “ okay Mi Amor see you! I love you. “ sabi ko. I was so happy because I have him somewhat na wawala yung pagkamiss ko kila mama at papa at kay kambal  kasi naandiyan siya. Actually na kokonsenya ako sa kanya kasi minsan sobrang busy ko feeling ko I was a not so good girlfriend to him. Siya rin naman busy kasi doctor sya. Pero ang mahalaga naman eh, we support each other. Parehas kaming nag grow.  At yun we spend our anniversary nag usap kami and he even sing a song for me. I was so happy kasi kasama ko sya he was my happy pill. My happiness every time na tumitingin ako sa kanya I feel so safe beside him.

A week after our anniversary nag paalam sya sa akin sabi nya uuwi raw muna sya ng Korea kasi tumawag yung mommy nya. Kailangan raw sya  dun. Gusto sana sumama kaso may presentation ako sa company. Miss ko na rin yung parents nya. Saka sana maging okay na ko sa dad nya kasi di kami close ni tito Theodore he doesn’t like me that much. Na busy na rin ako sa work kaya bihira ko si  Em i-contact saka he is with his family eh bihira lang  naman sya makauwi dun kaya I want him to spend his time with family. Like what I’ve said to him before he leave the country. After 2 weeks Em comeback sinundo ko siya sa airport I hug him so tight cause I miss him. Pero bakit parang ganun parang may iba? Pero di ko yun pinansin kasi I don’t want to ruin our mood. Pinauwi ko na rin sya sa condo nya kasi alam ko na pagod pa sya. 3 days simula nung dumating sya inaya nya ko kumain sa labas thank God it’s Sunday I have time.

Upon seeing he seating in the resto waiting for me he looks very serious si Em hindi ako sanay sa kanya ng ganun. I know him kapag ganun sya e, may problema sya. “hi Mi Amor. Is there something bothering you?”  tanong ko sa kanya sabay upo. He took a deep breath bago mag salita “ ahh maybe later we can talk  order muna tayo” without looking at me. I feel strange bakit ganito si Em.? Habang kumakain kami e nag salita na sya “Valerie, I have something to tell you.” Napatigil ako sa pag  kain seryoso nga siguro to kasi he called me in my full name.  kaya tinanong ko sya . “Em what’s wrong? Pag usapan natin.”  Hindi sya sumagot sa akin I tried to look at him pero hindi sya tumingin sa akin. “ Em please. “ I broke the silence between us hindi ako sanay sa 3 years naming na magkasama ayoko ng ganito I hate it. “Lets break up Val.” Halos hindi ko malunok ang kinakain ko.

Bumilis ang tibok ng puso ko. Why? Did I do something wrong? “Em ano to? You’re kidding right?”  Ano to? “My dad wants me to marry Ashley. Yung anak ng business partner ni dad may malaking utang ang companya naming sa kanya nung nag aral ako sa med school. So I have to do this para mabawi naming Yung Company namin sa dati at di na rin  si dad papagbayarin ng mga nautang ng pamilya namin sa kanila.

Hindi  ma process sa utak ko yung sinabi  nya? I know ayaw sa akin ng dad nya pero wag naman ganito. Di napigilan ng luha ko na lumabas. Ano yun iiwan nya ko para magpakasal sya dun sa babaeng yun? No don’t want this. “if it’s  financial problem I can help Em wag naman ganito oh. Ayoko nito. Please don’t marry her, ipaglaban mo naman ako sa pamilya mo oh.”  Hindi sya makasagot. Humagolgol na ko sa sakit I hate this.  “Sorry Val, pero our wedding is already set. Wala na kong magagawa.” Nasampal ko sya. “ meron kang magagawa Eros alam mo yan. Doctor ka na diba? So pwede mo na ibalik yung komapanya nyo. Tutulungan kita. Ipaglaban mo naman ako sa pamilya mo. “ he look at me “ hindi ko kaya Valerie alam mo yan na Malaki ang utang namin. Ayaw ko ng ma stress si dad alam mo naman na may sakit sya. Saka minsan lang sya humingi ng it pabor Valerie, intindihanin mo naman ako there my family.”

Iyak lang ang ako ng iyak I know pamilya nya yun pero paano ako? Paano kami? “I’m so sorry Valerie pero I had to do this sana maintidihan mo mapaatwad mo ako. Pero sana wag mo isipin na I don’t love you, I love you but I have no choice. My family needs me. Let’s break up.” he hug me but I push him away.

Nag walk na out na lang ako I heard him calling my name but I did not looking back I was hurt ang sakit sakit. I hate him for being so selfish bakit nya ko binigla? Hindi man lang nya ko ni ready. 8 years kaming magkasama paano ako magsisimulang muli?

Paano ako ang hirap isipin na sa isang iglap mawawala yun taong mahal mo. I blame myself for being so dependent on him, because he left me broken full of scars, devastated.

It’s been a year since nag break kami ni Eros pero simula nung nag break kami hindi nya ko kinumsuta. Kung okay lang ako. Best friend ko rin sya. Nalaman ko nalang he quited his job at the heart center and leave the country. Walang gabi na hindi ako umu-uwi ng lasing kasi gusto kong makalimot. Gabi gabi na lang umiiyak ako. Grabe para akong pusa na iniligaw nya sa daan. Pagkatapos iwan parang wala lang sa kanya. Hindi na ako kinausap.

End of flashback.