†2†

332 24 11
                                    

𝓑𝓵𝓪𝓬𝓴 𝓦𝓱𝓲𝓽𝓮

Rosekook seven arkadaşlarınızı etiketler misiniz?

Rose

Gözlerimi açtığımda kapkaranlık bir odadaydım. En son Jisoo unnienin evinde cips yediğimizi ve Jennie unnienin içtiğini hatırlıyordum. Ne olmuştu bana, neden karanlık bir yerdeyim hiç bi fikrim yoktu. "Kimse yok mu? " Dediğimde "Rose?" Dedi Jennie unnie sesinden tanımıştım. Etrafımda döndüğümde olduğum yerin tam ortasına vuran ışığı gördüm ve ışığın geldiği yere baktım küçücük bir camdan gelen güneş ışığı gözlerimi kamsştırırken "Unnie nerdesin? " Dedim "Burdayım Rose ışığın oraya gel. " dedi bir adım attığımızda ışığın olduğu yere gelmiştik. Hızlıca bana sarıldığında "Lisa ve Jisoo yok. " dedi "Nasıl yok unnie biz nerdeyiz, neden burdayız biz? " dedim "Bilmiyorum Rose, bilmiyorum." dedi.

Kızlar belki 5 dakika kadar ya da daha fazla öyle durmuş ışığa bakmıştık. "Günaydın yeni öğrencilerim. " Diye kalın ve tok bir ses olduğumuz yerde yankılandığında Jennie ağlamaya başlamış "Korkuyorum." Diye fısıldamıştı.

"Sen kimsin?" demiştim net bir sesle "Ben bu okulun müdürüyüm." Dendiğinde "Okul mu? Burasının okul olduğuna inanacak kadar salak mı görünüyoruz?" Dedim belki kaçırılmıştık bunu düşünerek korkusuz görünmek zorundaydım ne kadar çaresiz gözükürsek o kendini çok güçlü sanar çünkü.

"Hahahah Rosé biliyor musun? Sen mükemmel bir zekaya sahipsin seni bu yüzden çok seviyorum. Ancak hayır inanmak zorundasın çünkü bir okuldasın. " Dedi ve devam etti "Hala inanmıyor ve canımı sıkmaya devam edersen ... camdan bakınca görüceklerinle aynı durumda olursun. " Dedi Jennie ile birlikte hızlıca cama koştuk görmesekte önümüzde olan basamağa çıktık ve camdan dışarsına baktık.

Duvarın önündeki uzun tellere onlarca insan boyunlarından bağlanan halatlarla oraya asılmıştı. Jennie hızlıca gözlerini kapatıp "Ölücez Rosé. " Dedi sessizce "Şş hayır Jennie böyle düşünme güzel kızım. " Dedi aynı ses "Neden biz? " dedim "Neden sizi... Sizin diğer hayata değil bu hayata layık olduğunuzu düşünüyorum. " dedi "Ne yani farklı bi hayata layığız ve o hayat simsiyah ortasına küçücük bir ışık vuran bir oda mı?" Dedim"Hayır tabii ki Rosé sen bu odadan çıktığında eski Rosé olmıycaksın.Bu odadan çıktığında Jennie de eski Jennie olmıycak." dedi "J-jisoo ve L-lisa nerde." Diye sordu Jennie "Korkma Jennie sana zarar vermiyeceğim zincirlerdeki gibi bir sonda yaşamıycaksın. " Dedi "Kızlara gelmişken onlar yan odada ancak onlar henüz uyanmadı. " Dedi .

"Kızlar iyiymiş Jen hadi ağlama artık." Dedim "Bu odadan çıkmıycak mıyız artık?" Dedim "Ah doğru söylüyorsun Rosé biraz sonra içeriye bir çocuk girecek sizin yaşınızda ona kötü davranırsanız. . . Olucakları biliyorsunuz. " Dedi sinsice sinir olmuştum bu adama.

Bir kaç dakika sonra odamızın kapısı açılmıştı ve tabandaki lamba yanmıştı. Garipti. "Merhaba kızlar. " Dedi karşımızdaki çocuk yalan söylemeyelim çocuk baya yakışıklı tek sorun full siyah ve beyaz renklerinden giyinmesiydi. Ama bu onun yakışıklı olmasını engellemiyordu. "Hâ! Kendimi tanıtıyım, adım Junghyun bugün size okulun kurallarını anlatacağım. " Dedi "Merhaba ben Rosé bu da Jennie" Dedim "Memnun oldum. " Dedi "Bizde." Demiştik aynı anda.

"Kızlar öncelikle söylemeliyim ki kurallara ilk başlarda alışmanız zor olabilir ancak emin olun uymayanlara neler yaptıklarını tahmin bile edemezsiniz. " Dedi ve derin bir nefes aldı.
"Kural 1.Siyah ve Beyaz ve bazende kırmızı dışında hiç bir rengi giyemezsiniz. Yasaktır.
Kural 2.Saçlarınız Siyah ya da Kızıl olmak zorundadır. Başka renkler kesinlikle yasaktır.
Kural 3.Asla okul sınırları içinden çıkılmayacak. Çıkarsanız dışarda öldürülürsünüz.
Kural 4.Eğer dışarı çıkarsanız, asla Siyah Beyaz okulundan olduğunuzu söylemeyin. Dışarda öldürülürsünüz.
Kural 5.Asla kurallara uymamazlık yapmayın işkence çektirilerek öldürülürsünüz. " Dediğinde çok olmuş bi şekilde bakıyorduk "Ne yani her hangi kurala uymayan bir insan direk ölüyor mu!? "Dedim " Evet maalesef. "Dedi Junghyun " Rosé sana ölüceğimizi söylemiştim. " dedi Jennie unnie "Hayır Jennie öyle düşünme ben 4 senedir bu okuldayım ve bir kere ceza aldım ve o zamanda affedildim. Eğer müdür keyifli olursa sizi affedebilir. " dedi "Yani tamamamiyle ölmemiz şans. Öyle değil mi? " dedim "Yani biraz öyle. " Dedi Junghyun.

Bʅαƈƙ Wԋιƚҽ™ʝʝƙ∆ρƈყHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin