Constellations

CHAPTER 2 The annoying guy

"His breathing is not good, please help him to stay calm Ms. Gomez, and i'm sorry for your lose."

I am still here in the hospital for 17 hours! Etong si dad kasi ang kulit! Sabing wag aalis alis pero anong ginawa? Pumunta pa pala bumili ng donut para daw kumain ako.

"Isang ganitong sitwasyon ay pwedeng ma-lead into critical disease or even death, so we need a full time na mag babantay sakaniya."

Napatango ako kay Doc, kailangan ko munang mag leave ng ilang weeks or days para mabantayan si dad.

"Ms. Parisha, call tita Iza for me, tell her na mag lealeave muna ako ng ilang days." Utos ko sakaniya "Mag cr lang ako, and tell her the reason baka magwala nanaman yun." Tumawa lang siya at simpleng tumango.

Ang hirap ng ganito, kakawala lang ng isa sa mga pinakamamahal mo at may sakit si dad, 'di ko naman na kaya kapag pati si dad ang kinuha sa akin ay baka 'di ko mapatawad ang sarili ko.

I can live without cars, without luxurious house or mansion, without money and without expensive and branded things.

But I can't live without him leaving me, alone.

"Ah Ma'am Flara, Ms. Iza said na pwedeng 4 days lang daw? Onti lang daw kasi ang mga nasa opisina niya at baka 'di niya mahandle lahat ng mga trabaho doon?" Saad niya, napabuntong hininga ako at simpleng tumango.

I understand tita Iza, pero saan ako kukuha ng magbabantay kay dad? wala naman akong maasahan sa mga kapatid niya dahil mga matapobre sila.

Imagine, they kicked him out of the family nang napilay si dad when he and mom got engaged, but when our business became successful, andiyan na silang nagsisilapitan sa amin.

Not to mention but mukang napilitan pa ang iba na pumunta noong libing ni mommy.

"Ma'am? May kakilala si Sir Leandro na anak ng kaibigan ni ma'am Miriam, maybe she could help?" Nag aalinlangan ako.

"Anak ng kaibigan ni mom? What if may masama siya gawin sakaniya? Or bad intention? We're not sure, it's a no for me." Dirediretsong saad ko

"Their life is simple compared to us, but they are trust worthy." Saad niya

"And we don't have a choice, you need to attend your work, mahihirapan kayo kapag pati trabaho mo ay igive-up mo..." dagdag niya pa

"Ma'am Flara." Napaisip ako, but i'm not still sure

"Don't let your past stop you from trusting again Flara, you should take risk for you to learn."

"It seems to you that this is all easy." Yumuko siya at bumuntong hininga ako. "Kukuha lang ako ng pagkain sa labas, bantayan mo muna si dad, sabihan mo mga empleyado sa opisina na walang papalpak palpak."

Perfectionist is the best word to describe me, I don't want mistakes, I want all to be perfect.

Especially in work.

Lumabas ako sa kwarto at walang tao sa hallway dahil sa VIP namin inilagay si dad.

Sumaglit ako sa front desk at sinabing pakituon pansin si dad.

After nun ay lumabas na ako at pumunta sa isang café na malapit sa hospital.

"One mocha coffee and 1 slice of blueberry cheesecake." Tumingin ako sa menu sa taas at pinag dedesisyunan ko pa kung kukuha ako ng pagkain ko or wag na.

"Is that all ma'am?" Tanong sa akin ng babae sa counter, I nod as 'yes'

"Yes, and miss, pwedeng pakibilisan onti ha, kailangan ko pa kasing bantayan yung tatay ko sa hospital, I hope you won't mind." Simple akong ngumit sakaniya at buti nalang tumango siya.