Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İlk Görüş
2018 yılının Ocak'ı;
"Jennie, çörekler hazır gel de bir tadına bak."
Büyükbabamın bana seslenmesi ile elimdeki bezi, tozunu silmekte olduğum masaya bıraktım ve koşar adım fırına doğru adımladım.
Elinde fırından yeni çıkardığı leziz kokulu çörekleri ile bana gülümseyerek bakan büyükbabama tebessüm ettim ve elindeki tepsiyi alıp masaya bıraktım.
Tepsiye özenle dizilmiş olan çöreklerden bir tanesini gözüme kestirip tadına bakmak için elime aldıktan sonra ilk önce o nefis kokusunu içime çektim. O sırada büyükbabamın bana çörekler daha sıcak olduğu için yememem gerektiğini söylediği birkaç kelime işitiyordum.
Elimdeki çörekten bir ısırık aldıktan sonra büyülenmiş gibi bakışlarımı büyükbabama çevirdim.
"Büyükbaba, bunun tadı bir harika."
Ağzımda yemek varken konuştuğum için sesimin değişik çıkmasıyla büyükbabam bu halime gülmüştü.
"Beğendiğine sevindim, çiçek kızım."
Bir süre daha büyükbabamın yanında oyalandıktan sonra kafenin kapısının açılma sesini duyup elimdeki çöreği tepsiye bıraktıktan sonra koşar adım müşteriye bakmaya gittim.
"Cafe de Flore'a hoşgeldiniz efendim. Ne istersiniz?"
Bir süre bekledikten sonra karşı taraftan herhangi bir yanıt alamadığım için bir turist olduğunu düşündüm ve aynı soruyu İngilizce olarak yönelttim.
Karşımdaki bedenin bakışları nihayet beni bulduğunda karşımda Asyalı birini beklemediğimden olsa gerek biraz şaşırmıştım.
Anın şokunu üstümden atıp "Nerelisin?" diye bir soru yönelttim karşımdaki bedene.
Asyalı çocuk nihayet dudaklarını aralayıp bir şey söyleyecekken heyecanla gözlerinin içine bakıyordum.
"Güney Koreliyim."
Duyduğum cevap karşısında küçük bir kız çocuğu gibi sevindim. Korece konuşmayalı çok oluyordu ve Fransızca insanı çok zorladığı için karşımda ana dilimi konuşacak birini bulduğum için mutlu olmuştum.
"Ah, ben de Koreliyim. Kusura bakmayın uzun zamandır ülkeme gitmemiştim. Şaşırdım dolayısıyla."
Bu sefer daha rahat bir şekilde ne istediğini sordum.
"Açıkçası buraya neden geldiğimi ben bile bilmiyorum. Dükkanının önünden geçerken burnuma güzel kokular gelince kendimi içeride buldum. Siz bana bir şeyler tavsiye eder misiniz?"
