Bölüm 4

5 1 0
                                    

Hatırlatma

Adamlara yaklastim ellerini önünde birleştirip baş selamı verdiler " yukarıda buranın Müdürü var onu alıp bizim oraya götürün "
diyip arabaya bindi herkes Emre de kendi arabasına binip eve geldik arka arkaya kimse konuşmadan eve çıktık herkes kendini koltuğa bırakınca Emre " hepinizi çok özlemişim "

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ALİNA'DAN

Kızlar Emre'nin uzun süredir yurt dışında bir iş için orda kaldığını biliyorlardı ama öyle değildi uzun zamandır tehdit ediliyorduk. Tehdit para is değildi gökçe leyla tanem , onların aileleri ve emreyle bizim ailelerimizle. O yüzden Emre kimseye belli etmeden halletmeye çalıyordu ki bunu annem bile bilmiyordu fakat tehditler büyümeye başladı en yakın zamanda hatta yarın anneme söylemem gerekiyor hadi hayırlısı
Ben yine düşüncelere dalmışken Leyla'nın kolumu sarsmasıyla kendime geldim
" ya Alina dinlesene bizi "
" Noldu yine ya "
" diyoruz ki hep birlikte yemek yapalım "
"Olur yapın İsim var benim " dedim.
Koltuktan kalkıp bilgisayar odama geçtim. Bana yeni gelen dosyalara bakmaya başladım yazılanlara gelen tehdit ve harabe olmuş mekanıma baktıkça sinirim daha da katlanılmaz hale geliyor ayağa kalkıp duvardaki tabloyu indirip arkasına yapıştırılmış olan küçük poşeti aldım ve masaya geri oturdum.
Masanın köşesindeki oyuncu kredi kartını aldım poşeti açıp maya kabartma tozu gibi görünen maddeyi döktüm ve kartla birazdaha ezdim küçük notdefterinden bir parça sayfa koparıp sıkı bir rulo yapıp maddeyi sırayla burnumdan çekip ortalığı toparlayıp arkama yaslandım.
Uzun zamandır kullanmıyordum iyi geldi aq
Aradan birkaç dakika sonra kapı çaldı
Ayağa kalkamiycak gibi değildim kalkıp " Noldu " diye seslendim "bal yemek hazır gel" Emre bana hep bal der " yiyin siz gelmiycem " diyip kapıya yaslandım gözlerim kararıyordu ara sıra.
" Kapıyı aç bakim sen"
" İsim var emre sonra "
Bana seslendiğini duysam da açmadım ve konuşmadım sadece Emre olsa çıkardım o alışkın bu hallerime ama kızlar alışkın değiller.
Kapının kilidininin zorlandığını duyunca kapıyı açtım Emre içeri girip bana bakınca hemen kapıyı kapatıp ışığı açtı.
" bu ne amk gözlerine bak çevresi bile kıpkırmızı "
" bağırma çekil "
Diyip dışarı çıkmaya çalışınca iktirdi sertçe " öldürürüm kızım seni otur şurda kızlar içeride "
"ÇEKİL! " Diye bağırıp emreyi tutup kenarıya ittim kapıyı açtığım anda tekrar kapandı. Kızların korku dolu sesi gelince kapıya yaslanıp aşağıya kaydım ve oturdum.
" Alina Alina "
" Emre nerde "
Kızlar kendi kendine konuşurken
"Ben içerdeyim kızlar içeri geçin geliyoruz " kızların sesi uzaklaşınca
Emre çıkıp hızla geri geldi elinde kapşonlu ceket vardı bana giydirip kapşonu kafama geçirip ayağa kaldırdı.
"Doğru düzgün davran saat geldi sabah istediğin şeyler hazır maça gidiceksin "
Belli belirsiz kafa sallayıp çıkıp mutfağa yürüdüm kızlar ayakta duruyorlardı "oturun " dedim sakin bitkin bir sesle kızlar yavaşça oturup bana bakmaya çalışınca yerimde kıpırdanıp tam kalkacağım sırada Emre kolumu tuttu.
" Noldu bal "
" siz yiyin burda" diyip bana hazırlanan tabağı alıp salona geçerken Emre nin kızlara
" evet yiyelim bakalım oo marifetli kızlar " dediğini kızların da güldüğünü duydum tabağı masaya bırakıp kafamı geriye atıp gözlerimi kapattım.
Yine bir dürtülerek seslenmeyle gözlerimi yavaşça açtım
Kızlar karşımda konuşuyorlardı ama sadece ağızları oynuyordu ses yok görüntü var amk
Aradan birkaç saniye sonra sesler gelmeye başladı ben hâlâ onlara boş boş bakarken
" Kızım gözlerine bakın kıpkırmızı "~tanem~
" gözlerinin altıda öyle "~leyla ~
Gökçe anlamış gibi gözleri faltaşı gibi açıldı ve kızların omzundan tutup kendine çevirdi bende kapşonu gözlerime kadar çektim
" ya kızlar herzamanki gibi alina işte hadi bana gidelim film falan izleriz "
Leyla arkasına dönmeye çalışsada gökçe hemen koltuğunun altına alıp kapıya doğru gitmeye başladılar
" ya emreyle alina bi iş için sevgi Abla ya gideceklermis dırdır yapmayın siz girin benim eve anahtar var sizde ben telefonumu alıp geliyorum " dedi.
Kızları çıkarıp kapıyı kapattı yanıma oturup kafamı tutup kendine çevirdi sertçe
" söz vermiştin " dedi kendi kendine konuşuyor olsada duymuştum kafamı çevirmek istesemde izin vermedi
" iyi bok yedin anladın mi beni İYİ BOK YEDİN " tepkisiz ona bakınca
" beni dinle... dinle beni tepki versene söz vermiştin BANA SÖZ VERMİŞTİN
Hatırlıyormusun şu halinle Ha? Bana Söz vermiştin... tekrar yok demiştin..."
Diyip Son 5 kelimelik olan lafı ağlayarak söylemişti ellerini çekip kalkıp gitti. Mutfaktan bakan emreyi görünce.Direk kalkıp odama gittim .
Siyah tayt beyaz sporcu yarım atlet üstüne büyük beyaz kapşonlu ceket ayakkabıda siyah beyaz Bot gibi görünen ama spor ayakkabı giyip motor anahtari alıp salona girdim Emre de kalkıp evden çıktı o arabasına ben motoruma binip Emre nin mesaj attığı adrese sürmeye başladım.

♡ Acı&Tatlı ♡Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin