Para sa lahat ng mga hindi aware. Being an IT in the modern world is not as simple as ABC. Just like any other jobs, it's fcking hard. Pero sa trabahong to, minsan ang sarili mong katrabaho sa parehong field ang makakaaway mo. Gaya na lang ni Julius...
Kagaya ng inaasahan ko I had to do overtime work para sa task na binigay saken. I tried to focus on my work kahit sa totoo lang bagsak na bagsak na ko. I don't want to stop because if I do, iiyak lang ulit ako ng iiyak sa katangahan ko.
Nang matapos ko ang trabaho umalis na ko ng opisina. Wala akong ganang kumain. Wala na ehh. Umalis na siya. Aalis na siya. Tanga mo Stacy ang tanga tanga mo
Umiiyak na pala ako hindi ko na namalayan
Pagdating ko sa bahay umasa akong andito siya. Umasa akong hindi siya umalis pero wala. Kasalanan ko naman kasi.
Pumasok na lang ako agad sa loob ng bahay at dumirecho sa kama. Iniyak ko na dun lahat lahat.
Kung sana sinulit ko na lang yung isang buwan na kasama siya edi sana hindi niya pinaaga pag-alis niya. Kung sana hindi ako natakot edi sana, sana kami pa. Sana andito pa siya.
Ambilis ng lahat ehh. Parang kailan lang naging kami. Pero ngayon, wala na din agad.
Lumipas ang mga linggo na wala ako sa sarili. Naaapektuhan na pati trabaho ko pero wala akong pakialam.
"Stacy... kumain ka naman magkakasakit ka niyan eh" Yen
"Wala akong gana Yen sige na mauna na kayo dun"
"Andaming pagkain Stacy lika na!" Reggie
"Ok lang ako Reggie"
"Ano bang ginagawa mo sa sarili mo?"
"Wala. Busy lang ako"
"Busy? Girl ano ka ba naman!"
"Pabayaan niyo na lang ako pwede ba?"
"Yen hayaan na muna natin"
"Hay jusko kang babae ka"
I wore my headphones. Simula nung umalis si Julius all I do at work was to listen to music. Wala akong masyado kinakausap maliban kina Reggie.
Music is the only thing that can comfort me right now. Naaalala ko kasi dito yung itsura ni Julius tuwing nagttrabaho siya. Dito lang ako ulit napapangiti kahit papano kahit na nasusundan lang ng pag-iyak pagkatapos.
Nagulat na lang ako nang may naglapag ng plato sa harapan ko
"Ano ba ayoko ngang kumain!!"
"Kahit saken galing?"
Napalingon ako sa nagsalita only to see Julius standing in front of me.
"J-julius..."
Totoo ba to?
"Kumain ka nga. Ano ba ginagawa mo ha?"
Nakatingin lang ako sa kanya ngayon. I-I'm not hallucinating am I?
"Stacy? Okay ka lang ba? May lagnat ka ba?" Sabi niya sabay hawak sa noo ko. The moment he touched me hindi ko na napigilan ang luha ko pumatak ng sunod sunod
"Hey..."
Napakagat labi ako at napayuko sa pagtawag niya saken namiss ko to. Namiss ko siya...
"Sorry if I had to leave ng hindi ka kinakausap. Akala ko kasi mas makakabuti yun ehh tsaka sayang kasi yung ticket na nabook pag hindi ginamit. Kailangan ko din magstay dun for a month habang naghahanap ng work dun si ate"
"Julius..."
"Hey? Okay ka lang ba talaga?"
"I'm sorry. I'm really sorry. I love you. I love you Julius" sabi ko sabay hawak sa kamay niya kahit mukha na kong sabog
"Stop crying. Alam ko. Alam ko Stacy." He said hugging me. Napaiyak lang ako lalo sa paghagod niya sa likod ko.
"Kumain ka nga muna. Mag-uusap tayo mamaya"
"A-aalis ka pa rin?"
"Mamaya ko sasabihin. Kumain ka muna. Isang buwan lang ako nawala lalo ka pa namayat tsk. Reggie sabi ko bantayan niyo eh!"
"Aba alangan subuan namen?! Siraulo" Reggie
"Ayaw paalaga siraulo gusto ikaw!" Yen
"Oo na sira na ulo ko mga hayup"
Napalingon ako sa kinausap niya and there I saw everyone looking at us. Hala nakakahiya 😣
"Bumalik na honey mo pwede ka na kumain ng maayos madam???" Yen
"Teka, alam niyo?"
"Kaya po tayo may pagkain dahil sa kanya haler"
"Bat di ko alam????"
"Pano ko sasabihin sagad ka magheadset"
"Yen naman eh!"
"Ano kasalanan ko pa?!"
"Naman eh 😭"
"Kumain ka na nga. Mamaya na yan tsk"
"Hindi ka na talaga galit saken?"
"Isang buwan na yon Stacy, hindi naman ako mapagtanim. Tsaka, my sister punched some sense into me as well, literally, kaya ako napabalik"
"Julius..."
"Tsk. Wag ka na nga umiyak. Kumain ka na" sabi niya sabay ayos ng buhok ko pero nakatingin lang ako sa kanya
"Kiss mo nang magising! Kala ata nananaginip!"
"Hala nabuang ka Yen!"
"Ganon? Haha"
"Hoy hindi!!! Hala ka!" Sabi ko at natatarantang tumalikod nabushak na yan!
Hinila lang niya pabalik yung silya ko and the next thing I knew his lips was on mine
"Waaahhh homayghad!! JulCy! JulCy! JulCy!"
😣
"I love you bee"
Yumakap lang ako sa kanya before saying the words I missed saying in front of him
"I love you too. So much hon. So much"
"Kumain ka na tsk. Hahalikan ulit kita sige ka"
"Hoy sobra ka na"
"Then eat haha"
"Oo na nga eto na nga!"
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
