Hoofdstuk 18

139 3 4
                                    

Tobias stapt de persoonlijke woonkamer in die Eileen en hij delen in haar persoonlijke ruimtes op de derde verdieping. Het is niet echt een woonkamer maar er staat een bank, een grammofoon en een tafel. In de hoek staat een eettafel met 4 stoelen. Eileen had het gezellig gemaakt en voor Tobias voelt het dan nu ook als thuis komen. Hij laat zich vallen in een stoel en het gezicht van Eileen verschijnt om de hoek, uit de kleine keuken, met een glimlach rond haar lippen. ' Moe?' vraagt ze en hij haalt een schouder op. ' Een beetje' zegt hij eerlijk. Eileen komt uit de keuken met twee koppen earl grey. ' Dank je lieverd' zegt hij dankbaar als ze het neer zet. ' Geen dank' zegt ze en hij glimlacht. ' Ik heb het zo met je getroffen, je bent er altijd voor me. Ook al was ik dronken en deed ik je pijn' zegt hij en Eileen knijpt zachtjes in zijn schouder voordat ze gaat zitten. ' Ik doe het met heel veel liefde, ik hou nog steeds van je Tobias' zegt ze liefdevol. Tobias legt zijn voeten op de tafel en kijkt haar aan. ' Ik ook van jou lieverd' zegt hij en hij kijkt even naar de grammofoon. ' Hij werkt, ik heb wat nummers meegenomen'. Hij glimlacht, haalt zijn voeten van de tafel en neemt een slok van zijn thee. ' Welke dan?' vraagt hij. Zwijgend staat Eileen op en loopt naar de stapel met platen. 'Zeg maar wat je wilt horen'. Hij schudt zijn hoofd en kijkt haar aan. ' De vrouwe des huizes kiest' zegt hij en Eileen grinnikt, het klinkt vrolijk en oprecht. Tobias kijkt toe hoe zijn vrouw zorgvuldig een plaat uitkiest en stiekem bewondert hij haar bewegingen. Ze is elegant maar praktisch en dat stralen haar bewegingen uit. Eileen is nog steeds een prachtige vrouw, ook al is ze wat ouder geworden. Tobias weet dat hij zich gelukkig mag prijzen met Eileen, ze is er altijd voor hem en heeft hem zelfs geholpen met afkicken. Elke keer dat hij agressief werd door de afkickverschijnselen, bleef ze bij hem en leidde ze hem af. Hij verdrijft de herinneringen en luistert naar de softe pianomuziek die ingestart wordt. 

Everybody loves the things you do
From the way you talk
To the way you move
Everybody here is watching you
'Cause you feel like home
You're like a dream come true
But if by chance you're here alone
Can I have a moment
Before I go?
'Cause I've been by myself all night long
Hoping you're someone I used to know

De vrouwelijke stem klinkt zacht maar krachtig, het klinkt plezierig om naar te luisteren. Eileen gaat weer zitten en hij pakt haar hand vast. ' Je bent ook een droom' zegt Eileen zachtjes met een schittering in haar ogen en hij glimlacht. 'Dank je lieverd maar..' Hij wordt onderbroken door Eileen. ' Kijk nou eens naar jezelf Tobias. Je hebt een goed lichaam dankzij het sporten wat je weer opgepakt hebt, je hebt prachtig zwart haar waar veel mannen jaloers op zijn en je ogen zijn om in te verdwijnen. Je bent liefdevol, charismatisch en grappig. Nee, ik ben zo ontzettend blij met je'. Eileen staat op en ze gaat op, tot zijn verrassing, op zijn schoot zitten. Tobias streelt haar rug en drukt een kusje op haar schouder. ' Ik moet ook goed zijn voor mijn meisje' zegt hij, een les die hij altijd geleerd heeft van zijn moeder.

You look like a movie
You sound like a song
My God, this reminds me
Of when we were young
Let me photograph you in this light
In case it is the last time
That we might be exactly like we were
Before we realized
We were sad of getting old
It made us restless
It was just like a movie
It was just like a song


Hij ziet Eileen blozen en hij grinnikt. Langzaam streelt hij haar haren met één hand en zijn andere hand beweegt zich naar haar been. ' Zeg het als je mij niet meer kan houden' waarschuwt Eileen en hij knikt. ' Ik kan wat hebben Eileen' zegt hij met een knipoog en hij maakt zachte cirkels in haar haren, hij weet dat ze dat heerlijk vind. ' Hmm, dit doet me denken aan vroeger toen we nog jong en onbezonnen waren'. Tobias lacht warm. ' Je hebt gelijk liefste' zegt hij dan traag.

It was just like a movie
It was just like a song
My God, this reminds me
Of when we were young
When we were young
When we were young
When we were young
When we were young


Uiteindelijk draait Eileen zich half om en geeft hem een kus op zijn lippen. Tobias glimlacht kleintjes en kijkt toe hoe ze op staat. 'Je bent nog steeds een lekker ding' zegt Eileen en hij bloost een beetje. 'Jij ook' zegt hij met een knipoog. Dan ontstaat er een jongensachtige lach op zijn gezicht en hij staat op. Zachtjes trekt hij haar naar zich toe en kust haar. Hij fluistert iets in haar oor en tot zijn plezier merkt hij dat ze bloost, iets wat ze al heel lang niet meer gedaan heeft. Hij knipoogt en loopt naar de slaapkamer. Als hij zich aan het uitkleden is, hoort hij de deur voorzichtig dicht open gaan en daarna dichtvallen. Dan wordt de deur op slot gedaan en hij grijnst jongensachtig naar Eileen die bij de deur staat.

 De koppen thee in de kamer staan, half opgedronken, koud te worden in een stille, geluidloze kamer. Maar in de hete slaapkamer klinken kreten en verboden woorden die lang niet gehoord zijn.

It makes me reckless
It was just like a movie
It was just like a song
When we were young

-------------------------------------

Wat vonden jullie van dit hoofdstuk tussen Tobias en Eileen? Let me know<3

Man after Midnight ~ Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu