Man after Midnight ~ Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)

Hoofdstuk 22

' Sorteerhoed? Mag ik je om een gunst vragen?' vraagt Eileen en de wijze hoed knikt haar toe vanaf zijn hoge plek. ' Zou je mijn man, professor Sneep sr, willen indelen in een afdeling? Ik ben reuze benieuwd waar hij bij zou horen. Ik weet dat hij een Dreuzel is maar toch..' zegt ze terwijl ze haar handen in elkaar vouwt. ' Geen enkel probleem, ik kan in iedereen zijn hoofd kijken' beantwoordt de hoed en ze glimlacht breed. ' Dank je wel' zegt ze dankbaar. 'Dan haal ik hem hierheen' zegt ze en zonder iets te zeggen loopt ze de kamer uit. De Sorteerhoed staart haar na en herinnert zich een Sortering waarin een jongen ingedeeld werd in Zwadderich. Misschien was dat de start van alles, werd op dat moment de basis gelegd voor een andere persoonlijkheid. De Sorteerhoed heeft de jonge professor meerdere malen gezien in de kamer en elke keer doet het hem zeer, wat zou er gebeurd zijn als de jongen in Ravenklauw gezeten had? Misschien waren die ogen dan niet zo donker en leeg, misschien waren die handen dan niet besmeurd met bloed na weer een ontmoeting met zijn meester- zijn eigen bloed welteverstaan- en heel misschien was zijn gezicht vrij geweest van de diepe groeven en was er emotie te zien op het gezicht. Ach ja, wat als.. De deur gaat weer open en ditmaal stappen er twee mensen naar binnen. De Sorteerhoed bestudeert de man, de Toverdrankmeester was een kopie van deze man. Zijn ogen staan vriendelijk maar achterdochtig en zijn lichaamshouding laat zien dat hij niet makkelijk geïmponeerd wordt. Hij voelt hoe hij van zijn vaste plek wordt afgehaald en op het hoofd van de zwartharige Dreuzel wordt neergezet. Herinneringen en fragmenten vliegen aan hem voorbij, het is duidelijk dat de man complex is. ' Het is geen makkelijke keuze. Je bent sterk, toch heb je zwakke plekken' zegt hij. De man schrikt op maar relaxt als de vrouw hem een kalme blik schenkt. ' Je zou het goed doen in Huffelpuf, het huis van de aardige dassen. Toch heb je een temperament waarmee je meer zou bereiken in Zwadderich, het huis van je zoon en vrouw' zegt de Sorteerhoed terwijl hij door herinneringen glijdt en beziet. ' Ik zie dat je vecht voor je wat lief hebt, als je dat echt wilt. Naar mijn mening hoor je thuis in Huffelpuf!'. 

' Huffelpuf?'vraagt Severus geamuseerd terwijl hij een stapel met huiswerk nakijkt in de lerarenkamer. ' Blijkbaar. Hij zei dat ik sterk was, ondanks dat ik zwakke plekken heb. Ik zou met mijn temperament het goed doen in Zwadderich, maar omdat ik vecht voor wat mij lief is, hoor ik in Huffelpuf' zegt Tobias die gaat zitten in een blauw-witte stoel. Severus rolt met zijn ogen en schrijft het cijfer op een stuk perkament van een derdejaars Ravenklauw. ' Ik hoor mijn lievelingsafdeling?' zegt Pomona terwijl ze naar binnen stapt. ' We waren benieuwd waar Tobias bij zou horen en het is Huffelpuf gebleken' zegt Eileen. ' Echt? Ik had je als een Griffoendor gezien' zegt Pomona verrast. Vanaf de andere kant van de kamer wordt er luid gesnoven door Severus als blijk van afkeur. ' Je wilt toch niet in Griffoendor horen' zegt Severus met afgunst. ' Met Griffoendor is niks mis!' zegt Minerva verontwaardigd. ' Welnee.. behalve de zogenaamde moed' spot Severus met pretlichtjes in zijn ogen. ' Ga lekker Aurora aflebberen ofzo' ketst Minerva terug met een glimlach rond haar dunne lippen. De jonge professor versmalt zijn ogen en staart haar even aan. ' Oh jee, zoek dekking' mompelt Pomona terwijl ze moeite haar lachen in kan houden en achter een stoel dekking zoekt. ' Wie. Heeft. Dat. Verspreidt?' briest Severus dan op een boze toon. ' Sev, er is geen enkele rede om zo boos te doen als het gaat om de liefde. Iedereen is alleen maar heel blij voor je' zegt Tobias sussend. Op dat moment gaat de deur open en komt Aurora binnen. ' Ik zou dekking zoeken Aurora.. of je vriend dwingen om rustig te doen' zegt Pomona met een knipoog en Severus kijkt naar Aurora. ' Hé? Ik dacht dat.. niemand het wist' zegt Aurora twijfelend. ' Dat was het ook. Maar dan moet je niet middenin het trappengat gaan staan zoenen, met allerlei roddelende portretten om je heen' zegt Minerva met een lachje. Severus schudt zijn hoofd en ruimt zijn papieren op. ' Ik ben allang blij dat er geen pot met wat-dan-ook door de lucht zeilt, net zoals de vorige keer' zegt Pomona dan geamuseerd en Minerva schiet in de lach. ' Het stonk na drie weken nog!' zegt ze lachend. ' Heel grappig Minerva' zegt Severus kortaf. 'Komaan Severus, ik ben alleen maar heel blij met je als vriend' zegt Aurora rustig en ze loopt naar hem toe. ' Daar gaat het niet om Aurora!' zegt Severus en ze legt een hand op zijn arm. ' Rustig maar' zegt ze kalmerend en de man ontspant zichtbaar. ' Kan ik weer tevoorschijn komen of is de kust niet veilig?' vraagt Pomona. ' Ja hoor, het temperament is voor nu gezakt. Ik geef geen garanties voor straks' zegt Minerva droog. ' Ik ben niet het weer' protesteert Severus en iedereen schiet in de lach. ' Soms ben je zo grappig' zegt Eileen terwijl ze haar ademhaling onder controle probeert te houden. ' Dat weet ik. Is het geaccepteerd Minerva?' vraagt Severus en Minerva knikt tevreden. 'Uiteraard Severus, ik zie geen moeilijkheden' zegt ze. Severus kijkt naar Aurora en glimlacht kleintjes. Dan vangt hij een knipoog op van zijn moeder en hij schudt zijn hoofd. ' Je bent ook zo'n Zwadderaar' zegt hij. ' En dat zegt het Hoofd van Zwadderich' zegt Eileen plagerig. Severus pakt zijn tas op en rolt met zijn ogen. ' Ik ben in mijn kerkers' zegt hij en hij verlaat de kamer.

----------------------------------

Wat vonden jullie van de keuze van de Sorteerhoed? Laat je reactie weten in de comments! <3