Medya : Ateş
Mesaj aynen şöyleydi:
"Beni mi arıyorsun? Çok uzakta değilim."
Neydi bu mesaj şimdi gece gece? Kızlara söylese miydim? Gerçi onlar çoktan uyumuştur. Ne yapıcaktım ben şimdi?? Yapacak bir şey yoktu. Merakımla uyuyacaktım.
Bir an önce sabah olsa ya da bir mesaj falan daha atsa hiç fena olmazdı. Kim olabilirdi ki? Bunları düşünürken uyuya kalmıştım.
Uyandığımda kızlara baktım. Odalarımda yoklardı. Hemen mutfağa yöneldim. Kız kardeşim Aylin ordaydı. Ne işi vardı ki?
"Aa Aylin ne işin var burda?"
"Beni gördüğüne sevinmedin mi yoksa?"
"Olur mu öyle şey canım kardeşim, şaşırdım sadece keşke haber verseydin"
"Süpriz yapmak istedim canım ablama"
"Hoş geldin canım "
"Hoş buldum birtanem. "
"Kızlar staja gideceklermiş çıktılar. Senin bugün boşmuş galiba stajın da dersin de yokmuş."
"Aynen Aylin."
"Yüzünü yıka da gel kahvaltı yapalım"
"Olur canım"
Elimi yüzümü yıkarken aklıma mesaj geldi acaba kardeşime mi söyleseydim?
Yok ya, biri şaka yapmıştır kesin. Yakında çıkar kokusu. Aylin'in yanına döndüm.
"Aylin öylesine mi geldin yoksa"
"Bir iş için geldim, daha doğrusu artık burda çalışcam."
"Aaaa süper. O zaman burda kalcaksın. Çok iyi. Burda bizimle kal dicem ama fazla oda yok."
"Ben de onu dicektim. İkimiz farklı eve mi çıksak?"
"Benim bunu kızlarla konuşmam lazım. O zama kadar benim odamda benimle kalırsın"
"Olur tatlım."
Kahvaltımızı ettikten sonra ben bulaşıkları makineye attım. İkimize birer kahve hazırladım. Kahve içerken sohbetimize devam ettik.
"Ee annem ne yapıyor?"
"Ne yapsın evde o da"
" Şimdi sen de burya geldin baya sevinmiştir. "
"Ne alâka şimdi Hayat, ayıp ediyorsun annemize"
"Yalan mı? Bizden kurtuldu diye kına bile yakmıştır."
"Abartıyorsun, Hayat"
"Neyse, boşverelim bu konuyu"
"Bencede"
"Ee senin nasıl gidiyor, burada ne işine girdin?"
"İşte bu sorunun cevabı için sıkı dur, sizin şirkette sekreter olarak çalışıcam"
"Bu harika haber"
"Sevindin değil mi"
"Sevinmek nee kelime bayıldım"
"Yarın birlikte şirkete gidiyoruz o zaman "
"Yarın sabah benim dersim var maalesef, öğleden sonra gelebilicem canım"
"Anladım olsun, sonuçta bundan sonra hep beraberiz."
Kahvelerimiz bittikten sonra alışverişe gittik. Baya oyalamamıştık. Akşam eve geldik. Ben çok yorulmuştum. Yarın sabah ikimiz de erken kalkıcaktık. Kızlara iyi geceler deyip uyuduk.
Sabah alarm sesiyle uyandık. Hemen hazırlandık. Kızlar da uyanmıştı. Hemen kahvaltı edip çıktık. Ben kızlarla üniversiteye, kardeşim Aylin de şirkete geçti.
Dersler biter bitmez öğle yemeği için avmye gittik. Ordan herkes staj yerine geçti.
Şirkete gider gitmez kardeşimi aradım ve onu çok geçmeden Arasla konuşurken yakaladım. Hemen yanlarına gittim.
Aras bana bakıp konuşmaya devam etti.
"Aa Hayat, bak şirkete yeni asistan gelmiş."
"Biliyorum Arascımmm (alaylı bir şekilde ) o benim kız kardeşim"
"Güzelliğini senden almış belli"
Biz böyle konuşurken o sıra da yanımıza Ateş geldi. Ve direkt konuşmanın ortasına daldı.
"Oo Aras ne oluyor burda?"
"Yeni asistanla tanışıyorduk. Gerçi Hayat'ın kız kardeşiymiş. "
"Vayy"
Ben daha fazla dayanamayıp söze girdim.
"Neyse beyler sohbetinize doyum olmaz. Bizim işlerimiz var. Bayss"
Hemen Aylin'i bir köşeye çektim.
"Aras ne alâka? Ne konuştunuz?"
"Ne oldu abla? Niye bu kadar tepki verdin?"
"Aras, o benim eski sevgilim"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Eyvah! Entrika
Teen FictionGençlik neydi ya? Sizce de gençliği kaybetmedik mi? Benim hikayem hem bu sorulara yanıt olcak hem de sizi muhteşem serüvene sürükleyecek. "Hayat, dur bekle !" "Gelme sakın peşimden" "Sen bilirsin kaybeden sen olucaksın." "Hiç sanmıyorum Ateş."