This is my very precious day.....
I am now going to propose on Monica so that we will be forever. Binalewala ko lang ang kaba at nanginginig kong kamay. I need to be confident to face her.
I think this will be my very happy day. Ilang buwan ko tong pinaghandaan and now... I will do it today.
"Babe, where are you now?" Masaya kong sabi sa telepono. I was talking to Monica.
"I'm on my way." I was about to say something again when she end the call.
Hindi ko nalang iniisip ang bumabagabag sa isip ko at pili lt na pinapakalma ang sarili. My heart won't stop beating so fast.
I was waiting here 30 minutes ago but there's no Monica arrived.
Ahhh. Baka naipit lang sa traffic. We all know that this is Manila.
Then she finally arrived....
I gave him a wide smile and I didn't make her uncomfortable.
To tell the truth I was disappointed. But I immidiately erase it in my memory.
"Dark, I'm sorry. I'm pregnant." Imbes na maging masaya ang naging reaksyon ko ay napakunot ako.
Why did that happen?
"I am so affraid to tell you this but I need to do this. I'm very sorry." Napatingin ako sa pintong nilabasan nito.
She's pregnant. How did that happen? We never had sex.
********************
There was a girl. A girl with an angelic face.
"Who are you?" Tanong ko rito na ikinangiti niya. It looks good on her. She's pretty.
"Are you alright?" Lumapit ako sa kanya at laking gulat ko ng lumapit din siya patungo saakin.
And suddenly I just feel her soft and sweet lips.......
NAPABALIKWAS ako ng bangon ng magkaroon ako ng kakaibang panaginip. Why she suddenly appear in my dreams?
Napatingin ako sa relo and its 7 am.
I stand up and begin to prepare to office.
FIRST day of work. Is really my PA dream come true? Parang hindi ko feel. Para kasing nonsense lang sinasabi ng pervert na yun eh. Parang ang hirap paniwalaan.
"Sabel. Pakihanda mo nga yung perang ibabayad mo sa utang mo sakin. Medyo naiilang na ako ha." Palabas pa lang ako ng boarding house ng makita tung borhang na babaeng to. Este. Land lady ng panget niyang boarding house na tiniis ko lang dahil mura. Chour. Kaya nga dito diba kasi walang pambayad. Pero mas naiilang ako ng tinawag niya ako sa pangalan ng nanay ko. Sarap kutusin tong burhang nato.
"Ngayon pa nga lang ako papasok sa bago kung trabaho. Wag po kayong mag-alala dodoblihin ko po yung renta ko dito." Nakita kong ang mukha nitong bigla nalang lumiwanag.
Binigyan ko siya ng ngiti at bumalik din sa dati ang reaksyon niya. Ayoko ng pangako. Ang gusto ko gawin mo.
Tumango na ako sa kanya at nagsimula ng maglakad papunta sa bago kong trabaho. Malapit lang naman dito yung kompanya kaya hindi na magastos sa pamasahe.
"Haay. Ang ganda ng umaga ko. Kaseng ganda ko." Sabi ko sa sarili ko habang naglalakad sa gilid ng kalye. Maaga akong bumangon para sa new job ko at mukhang magiging good mood tayo ngayon.
