Demiden
Ben şaşırmıştım tüm bunların rüya olmasını bekliyordum. Çok acı veriyor bana ne yapacağımı bilmiyordum. Vampirler kurt adamlar ne yapcaktım ben. Ayağa kalktım ve stiles ayaga kalmasını isaret ettim stiles zorda olsa kalkti. Bella ve edward bize bakiyorlardi ne yapcaktimki ben. Gerçekleri ogrenmek ne acı veriyoo. Hemn onümüze geçti bella.
"Nereye gidiyorsunuz."
"Sanane bundan."
"Ben senin annenim Demi. Nereye gidiyorsunuz söyle bakiyim."
Bellanin söylediklerine sinirlenmiştim hatta o kadar sinirlenmiştimki öz annem olsa bile ona acı bir ölüm gerçekleştirmek istiyordum.
"Annem mi? Beni bunca zamandır terk eden beni yanlız bırakan annemimi soruyosun. Beni bunca zamandır yüz üstü bırakıpta şimdi kolayan annemimi soruyosun. Beni bunca zamandir gerçek annem gelicek diye yarım saat değil bir iki saat bekleyen kızını hiç görmeyipte küçük kızın hüsrana uğratan annemimi diyorsun. Ben onca zamandır sizi bekledim. Gelir annem benim yaralarımı iyileştirir beni sevgiyle besleyip büyür sanmıştım ne kadar yanılmışım meğer annem beni terk etmis ve beni annenim ben seni diye kandırıyor aynı amy annemin dedigi gibi senin gerçek ailen öldü demi bir daha yaşamadılar ve yaşayamayacakta."
Bunları sinirlice ve bagirarak soylemistim. Bella nın ise gözleri dolmuştu. Yavaş yavaş gözlerindeki yaşlar akıyordu. Benimde gözlerim dolmuştu ama ağlamadım. Ne kadar çağresizim. Edward bob ve digerleri bellanin yanina geldi. Sakinlestirmeye çalışıyorlardı ben ise onlara arkama dönüktüm. Stilesin elinden tuttum kapiyı açtım. Sonra bir siyah saçlı bir tane adam vardi onumuze hıphızlı geçmişti. Şaşırmıştım ne yapcağım belli degildi sinirlenmiştim. Onu aldırmadan ilk önce sağa doğru adımımı attım önüme geçti. Sola doğru adımımı attım yine önümüze geçti sinirlenmeye başlamıştım yüzüne tam yumruk atma hissi geldiğinde stiles benden önce davrandı kolumdan tutarak hızlıca beni arkaya itti. Yere düştüm hemen düştüğüm yerden doğruldum. Stiles adama yumruk atiyoduki adam onun kolunu tuttu. Stiles şaşırmış ve korkmuştu aynısı bendede olmuştu ama ben daha çok korkuyordum.
"İşte bunu yapmıcaktın."
Diyerk hemen stilesa yumruk attı. Stiles yere devrildi hemen stilesin yanina gittim sonra adam beni itti ve ben tekrar düştüm stilesin sol kolunu yukarıya kaldırdı.
"Şimdi bu kolunu kırıyimi hee."
"Bırak onu seni cani yaratık bırakkk."
Bunu korkumdan bağırarak söylemiştim. Digerleri gelmisti bana tuhaf tuhaf bakıyorlardı. Ben sinirlenmiştim. Önce gözlerim altın sarısına dondu ve aklımda onun kolu kırılsın. Aklımda bunlar geçiyordu. Edward bana sesleniyordu. "Ne olur yapma lutfen. Bunları düsünme ne olur." Birden hıp hızlıca ona baktım sinirli gözlerimle bakıyordum edwarda. Ne kadar sinirlensem gözlerim o kadar parliyordu. Hemen edwardan aklına girdim " eğer bir daha zihnime girersen varya bu senin son zihin görüşün olur ona gore." Edwardi korkutmustum herhalde. Ama kormusa tam benzemiyordu ama zihnimden çıktı yaa ona şükrediyorum. Bir baktımki stilesin kolunu kiracak adam kolunu tutarak kicraniyordu. Demekki kolu kırılmıştı. Benim düşüncelerim onun kolunu kırmıştım ama nasıl. Şaşkındim bella ve digerleri adamin yanina gittiler ama edward haric o oylece dikilip bana bakıyordu. Kafasını sallamıştı ve oda kıvranan adamın yanına gitti.
