Duygusuz-Kim Taehyung

2.3

~Tae'den devam~

Dahyun üzerine uzandığı sedye ile ameliyathaneye girdi.

Elimizden gelen tek şey arkasından, doktorlara ve kendisine morel olsun diye alkışlamak oldu.

Elimden geldiğince kendime zarar vermemeye çalışarak kendimi yere attım. İri bedenim sayesinde yükselen gürültü ile bir kaç çift göz bana döndü. Etrafımdakilerin anlamsız bakışlarını umursamadan gözlerimi tavana diktim.

Hyun Min hyung yanıma yaklaşıp elini uzattığında gözlerim istemsizce doluverdi.

Onu sevmiyorum. Hem de hiççç! Neden mi? Çünkü Dahyun ile fazla yakınlar! Ve bu benim çok sinirimi bozuyor!

Bana uzatyığı eli, elimin tersi ile ittiğimde şaşkın bakışlarını yüzümde gezdirdiğini hissettim.

-Benim nişanlım var Tae.

Bana mı dedi?

Galiba evet.

Az önce onun benim üzerimde gezdirdiği bakışları, şimdi ben onun üzerinde gezdiriyorum. Anlamadğımı belirten mırıltılar çıkartım kaşlarımı hafif aşağıya indirdim.

-Anlamadım?

-Diyorum ki. Dahyun'dan hoşlanmıyorum. Ben zaten başka birini seviyorum. Hem, Dahyun benim kardeşim sayılır. Onun da bana asla yan gözle bakmayacağına eminim.

İşte şimdi gözüme girdin Hyun Min.

-Ama bunları neden bana anlatıyorsun ki?

-Beni sevmediğini biliyorum. Dohyun'u sevdiğini bildiğim gibi. Benim Dahyun'dan hoşlandığımı sanıyorsun ama yanlış düşünüyorsun.

-Tüm bunları ne kadar düşündüğünü merak ettim doğrusu.

-Düşünmedim Tae. Gözlerin her şeyi açığa çıkartıyor. Şimdi elimi tut ve seni kaldırayım.

Elini tekrardan bana uzattı. Gözlerimin içine baktı. Hem de kocaman bir umutla.

Sağ elimi havaya kaldırıp kolundan tuttmam ile, onun güçlü kolları beni kendisine çekti.

Birlikte oturaklara oturduk.

Aramızda uzun bir sessizlik oluştu. İçimden istemsizce gülmek geldi. Daha fazla dayanamayınca kahkahalarımı hastanenin koca koridorlarına saldım.

Uzun bir süre anlamsız kahkahalarım hastanenin uzun koridorlarnda yükseldi. Birden içimdeki his güzel şeyler olmayacağını hissettirince kahkahalarımın yerini acı dolu hıçkırıklarım aldı.

Yüzümü ellerim ile kapattığımda Hyun Min hyung kadamı avuçlayarak göğsüne dayadı.

O da sessizce hıçkırıklarını tutmaya çalışırken göz yaşları yavaş yavaş saçlarımı ıslattı. Göz yaşlarımı elimin tersi ile silip kafamı kaldırdım.

Aniden ameliyathaneden çıkan hemşire ile yerimde doğruldum. Diğerleri de benim ile aynı anda kalkması ile köşede uyuklayan Yoongi hyung kıpırdandı.

Beomgyu ve Yeonjun hızla hemşireye yaklaştığında uzaktan onları dinlemeye başladım.

Bg-Ablama bir şey olmadı değil mi?
H-Merak etmeyin. Zorlu bir ameliyat oluyor fakat ablanız baya dayanıklı çıktı.
Yj-Ne yani?
Jk-Dahyun unnie iyileşti mi?
H-Evet.

Az önce acıdan döktüğüm göz yaşlarım, şimdi mutluluktan yavaş yavaş yanaklarıma süzüldü.

Slm

Ne zamandır yokum.

Ama geldim. Artık biraz daha aktif olabileceğim.

Oy sınırı yok. İlham ne zaman gelirse o zaman yeni bölüm gelecek.