The Game

Hoofdstuk 2

Deze vrouw is gek in haar hoofd! Ze gaat toch niet verwachten dat ik hier zomaar aan mee ga doen? Ik ben niet gek! Ik moet een ontsnappingsplan verzinnen, er is alleen geen uitweg te zien. Het glas tussen mij en Caty is heel dik, hoe hard ik er ook tegen aan zou beuken, het zou niet breken. Ook heb ik niks om er tegen aan te gooien. De gang rechts van me is ook geen goeie optie, ik denk niet dat dat naar de veiligheid leid. Waarschijnlijk zou ik juist nog meer in gevaar komen als ik die kant op ga. Nee, dat moet ik echt niet doen. De mensen, het publiek, hun moet ik hebben. Het is alleen nog steeds een mysterie waar ze vandaan komen... Misschien zitten ze wel gewoon in mijn hoofd, misschien heeft die overdosis van haar hallucinaties veroorzaakt.. Ik heb geen idee, het enige wat ik zeker weet is dat ik hier weg moet, en snel!

'Hup hup, je hebt niet eeuwig de tijd! Je krijgt ook geen eten van me tot je de eerste opdracht hebt gedaan, dus schiet op! Lila zit nu natuurlijk diep na te denken, oehh wat moet ik doennnn helepieeee haha! Maar dat is niet de Lila die ik ken, jij bent slimmer dan dat, jij weet dat er geen uitweg is, nietwaar?'

Ze kijkt me aan, verwacht ze een antwoord of wilt ze me gewoon bang maken? Ik denk niet dat er veel keuzes zijn, ik moet dit wel doen. En ik moet het overleven! Al weet ik niet of een toekomst met haar is wat ik wil.. Maar het zou wel moeten, het moet, ik heb twee keuzes. 1. Ik verhonger hier en ja, sterf dus. 2. Ik doe mee aan haar spelletje en probeer er het beste van te maken. Ik weet niet veel meer over mijzelf, sinds ik hier ben zijn mijn gedachten leeg, maar ik weet wel dat ik niet dood wil. Van wat Caty over mij heeft gezegd ben ik een vechter, ik kan dit en ik moet dit overleven. Niet voor mezelf, dan voor de slachtoffers voor mij en zodat er een einde aan dit spel komt. Als ik dit overleef hoeft niemand dit meer mee te maken, als ik haar op haar woord kan geloven dan.. Nee, nee ik moet het doen, dit is leven of sterven en ik kies voor mijn leven! En voor alle andere levens die Caty weg kan nemen! Ik neem diep adem, 'Ik doe het.' zo, ik heb het gezegd, nu is er geen weg terug, niet dat dat er eerst al was, maar toch. 

'Ik wist het! Ik wist het! De kandidaten voor jou hebben eerst nog uren zitten janken, en hoe leuk ik dat ook vond, ik mag jouw lef! Dit is waarom ik jou heb gekozen! Oee ik ben zo blijj met jouuuu!'

Ze wijst naar mij en springt op en neer als een peuter die een ijsje mag. 

'Nou Lila, rechts van je is een gang, daar zat je al naar te kijken. Die gang is geen uitgang, duhh, maarrrrr daar begint het spel!! Dus gaaaa! En maak je geen zorgen, ik blijf bij je, ik heb overal camera's en speakers dus ik hou je in de gaten!'

Ze knipoogt en wijst naar de gang. Ik heb echt geen keus, ik moet het doen. Beter is het eten dat ik na de eerste opdracht krijg een beetje lekker! Ik kijk haar aan, als dit toch een grap zou zijn zou ze het nu wel zeggen.. 

'Nou waar wacht je nog op! Hup hup!'

Ze wuift met haar hand die eerst achter haar rug zat, nu zie ik wat er in zat. Het lijkt een afstandbediening, het heeft maar twee knopjes, wat heb je daar überhaupt aan? 

'Ohh je hebt m'n afstandbediening gezienn hahah! Ja, je dacht toch niet dat mijn publiek echt was!'

Ze drukt op het knopje en er klinkt luid gelach.

'Je hebt het al door he, nou, hup, het duurt echt veel te lang! Lopennnnn!'

Ze klinkt alsof ze haar geduld verliest, maar ze kijkt nog steeds zo blij als altijd. Nou ja, daar gaan we dan... Ik loop naar de gang, twijfel nog even en ga er in. Ik ben benieuwd wat mij te wachten staat, vooral heel bang voor wat me te wachten staat. Ik loop, ik kijk niet achteruit, niemand komt mij redden, dit moet ik alleen doen.

-Jo lezers, tenminste, ik hoop dat iemand dit leest. Ik wilde even zeggen dat als je tips heb je die kunt achterlaten in de reactie's. Ook zou ik het heel leuk vinden als je een sterretje geeft en dit boek deelt met je vrienden :) Niks verplicht natuurlijk maar jahhh. Nou ja, dat was het. Tot het volgende hoofdstuk :)-