The Game

Hoofdstuk 3

-Als je niet tegen gruwelijke dingen kunt kan je deze opdracht beter overslaan. Hier komt bloed en braakneigingen in voor. Ik zal zorgen dat je niks mist als je dit hoofdstuk overslaat.-

Aan het einde van de gang zie ik licht, het komt dichter en dichterbij. Wat zouden deze opdrachten inhouden? Wat moet ik doen? Wat de opdracht ook is, ik ga hem uitvoeren, ik kan niet nu al opgegeven. Dit is het begin van het einde. De gang eindigt in een grote kamer, er hangt een normale lamp aan het plafond en het licht is heel fel in vergelijking met de kaarsjes. Ik knijp licht mijn ogen dicht en probeer om me heen te kijken. Het lijkt een soort operatiezaal te zijn, in het midden van de kamer staat en ziekenhuisbed. Er ligt iets op, wat is het? Ik loop naar het bed.. Een puppy. Een puppy? Wat is hier de bedoeling van, wat moet ik met deze puppy? Ik kijk naar zijn buikje, hij ademt niet meer. 

'Welkom bij opdracht 1!!'

Caty's stem klinkt luid in de kamer, ik kijk om me heen en zoals ze al zei, er hangen camera's en speakers. En niet weinig, het zijn er veel, heel veel. 

'Ik zie dat je mijn pup hebt ontmoet, en je hebt mijn camera's ontdekt! Nou Lila, zwaai even naar de camera voor mij, toe dan.'

Ik zwaai voorzichtig naar de camera, er klinkt een luid applaus.

'Nou niet zo verlegen Lila, je laat je zenuwen zien! Nou, laat ik je de opdracht maar even uitleggen. Hoe leuk ik het ook zou vinden om je het zelf te laten uitvinden en hopeloos achter te laten met dit hondje, ik leg het je toch uit! Lief van mij he!'

Er klinkt een luid ahw van het publiek. Niet dat dit een ahw situatie is, ze heeft net letterlijk toegegeven dat ze me hopeloos wilde achterlaten! Ik zucht, gaat ze me nou uitleggen wat ik moet doen of wat?

'Wat een diepe zucht Lila, je kan niet wachten tot je je opdracht mag doen he? Wat leuk! Nou de opdracht dus. Je hebt mijn lieve pup gezien, jammer genoeg is ze doodgegaan.. Maar dat is voor jou alleen maar positief, dan hoef je niet te opereren op een levend wezen! Nog niet tenminste.. Oh oh geen spoilers hahaaa! Deze hond was heel dom, ze heeft een sleutel opgegeten! En nu zit jij precies in de situatie dat je die sleutel nodig hebt!'

Ik kijk om me heen, en inderdaad ik heb de sleutel nodig. In de linkerhoek van de kamer staat een deur, er zit een sleutelgat onder. Ik neem aan dat het op slot zit, al moet ik het misschien even checken. Ik wacht eerst tot ze de opdracht uitgelegd heeft, dan zie ik daarna wel of de deur echt op slot zit.

'Op de tafel naast het bed zijn een aantal tools, die mag je gebruiken om de sleutel uit haar maag te halen! Ik hoop dat je nog een beetje onder de invloed bent van de drugs die ik je heb gegeven, want ik weet dat jij echt niet van bloed houdt. Misschien ben je je verleden nog een beetje kwijt Lila, maar echt waar, jij valt al flauw als je je eigen bloed ziet! Hahaaaa! Daarom heb ik deze opdracht speciaal voor jou uitgekozen, het is goed om je angsten te overwinnen snap je? Nou, dat was de opdracht. Veel succes!!!'

Ze heeft gelijk, ik heb geen idee wat mijn leven voor dit spel was. Maar toch, niemand zou dit prettig vinden! Ik weet zeker dat ik nog nooit een hond heb geopereerd, ik bedoel, welke 16 jarige doet dat? Als dit de eerste opdracht is, wil ik niet weten wat ze me later laat doen! Oke Lila, rustig, je kan dit. En bovendien, je weet nog niet eens zeker of de deur wel echt op slot zit, misschien is dit wel een zieke grap? Ik loop naar de deur en probeer hem open te krijgen, nope, die is echt op slot. Ik kan dit wel blijven uitstellen, maar ik moet het doen. Ik begin mijn maag al te voelen, ik heb echt eten nodig en dat krijg ik als ik dit doe. Ik loop naar het bed en kijk naar de puppy, ik voel haar buik, ja, die is echt dood. Toch? Nou ja, op hoop van zegen dan maar. Ik pak de scalpel, daarmee hoor je te snijden toch? Ga ik dit nou echt doen? Ik kan nu ook mezelf open snijden, ze heeft me nooit verboden zelfmoord te plegen.. Nee Lila dit is nog maar de eerste opdracht! Niet opgegeven! En als ik dood ga, volgen er meer slachtoffers, dat moeten we voorkomen! De hond ligt al op haar buik, dus het enige wat ik moet doen is die sleutel vinden. Ik begin te snijden, geen gepiep of geblaf, ze is dus echt dood. Misschien is het gek dat ik nog steeds twijfel over haar dood, terwijl ze niet eens ademt. Voor ik het weet ligt haar buik open, ik krijg braakneigingen, hier kan ik zo niet tegen, Caty had gelijk. Ik kijk weg en probeer mezelf rustig te krijgen. We gaan dit doen Lila, je kan dit. Als de hond de sleutel had opgegeten zit ie als het goed is nu in haar maag. Niet dat ik weet hoe de maag er uit ziet, het enige wat ik zie is een bloederige puinhoop. Er zit niks anders op, ik snijd alles open. Ik kijk op de tafel, er liggen geen handschoentjes, ik zou dit dus met mijn blote handen moeten doen.. Ik snijd iets open en probeer met mijn handen de rest opzij te duwen. Ik heb blijkbaar enorm veel geluk (dat mag wel na al dit gedoe) want ik ben meteen raak, ik heb de sleutel! Ik ren naar de deur, eindelijk, ik mag weg! Ik doe de sleutel in het sleutelgat en voel een enorme schrok! Ik val naar achteren en probeer bij te komen van de schrik. Hier heeft ze niks over gezegd! 

'Hahaha! Ik kon het niet laten! Je had me moeten vertrouwen toen ik zei dat je de sleutel nodig had, je moet me altijd op mijn woord vertrouwen Lila! Deze schok was puur om je te leren luisteren, het is je eigen schuld om te kijken of de deur wel echt op slot was. Ik wilde je ook gewoon pijn zien hebben maar dat even terzijde. Ik haal het stroom van de deur af hoor, ga maar.'

Weer dat stomme ahww. Van al die stomme publiek geluiden kan ik daar het slechts tegen! Ze heeft net nog gezegd dat ze me pijn wilde zien hebben! En ja joh, ik moet haar vertrouwen, haar? Haar vertrouwen? Nou sorry hoor maar ik vertrouw mijn kidnappers niet meteen, gek he? Ik bedoel ze heeft me alleen maar een puppy laten opensnijden als eerste opdracht. Ze heeft alleen maar weet ik veel wat voor drugs bij me naar binnen gepompt. Ik moet haar kunnen vertrouwen, want dat is ook mogelijk! Ik haat haar, als ze me uit dit stomme spel laat vermoord ik haar. Als ik ooit de kans krijgt gaat zij dood! Maar nu eerst zorgen dat ik blijf leven tot dat moment. Ik sta weer op en loop naar de deur, ik steek mijn sleutel erin en verwacht een schok. Ik krijg geen schok, ze heeft zich aan haar woord gehouden. Ik open de deur en wat zit er achter? Nou je zou het niet verwachten. Een gang. Een gang met kaarsjes op de muren! Super origineel! Ik glimlach, hoe kan ik nog glimlachen in deze situatie? Ik heb geen idee. Misschien ben ik nu al gek in mijn hoofd aan het worden. Maar het is oke, een beetje positiviteit mag in deze situatie wel. Haha, ja joh, ik ben ontvoerd door een gekke vrouw 'die weet ik veel hoeveel mensen vermoord heeft. Heel positief! Ik loop naar het einde van de gang, een deur. Er zit geen deurklink aan, hoe moet ik ooit uit deze gang komen? Ik duw tegen de deur maar er gebeurt niks. 

'Het is een schuifdeur gekkie, achter de deur zit opdracht twee. Wil je die nu al doen?'

Opdracht twee? Nu al? Maar ik zou toch eerst eten krijgen? Ik hoor mijn maag weer, ik begin echt honger te krijgen. Krijg ik mijn eten na opdracht twee? Of tijdens?

'Oh ja dat is waar! Ik had je eten beloofd! Je hebt honger he? Ik hoor het! Nou je krijgt eten hoor! Pas op je hoofd!'

Ik kijk naar boven, wilt ze eten laten vallen ofzo? Uit het plafond? Ik zie een luik open gaan en probeer mijn hoofd te bedekken, maar ik ben net te laat. Er valt iets hards op mijn gezicht, gevolgd door een lading kleine zachtere dingen. Ik kijk op de grond, het 'eten' ligt daar heerlijk te liggen. Bah, de grond is zo te zien lang niet schoongemaakt en mijn eten is nog viezer. Een aardappel met schil, rauw zo te zien en de kleine zachte dingetjes? Meelwormen. Levende meelwormen. En dit is mijn eten? Ik pak de aardappel, er proberen al een paar wormen in te kruipen, ik veeg ze er af. Ik weet niet wat Caty van me denkt, maar ik ga echt geen meelwormen eten, laat staan levende meelwormen! Ik neem een hap uit de aardappel, zoals ik al had verwacht is hij hard en niet echt smakelijk ofzo. Maar ik heb honger en ik wil geen meelwormen eten. Dus ik moet het hier maar mee doen. Nou, daar gaan we dan. Bon a petit.. 

-Tips zijn nog altijd fijn, dus laat ze ook zeker achter! Op de computer (ik weet niet hoe dat op de telefoon werkt) kan je rechts boven stemmen, of onderaan dit hoofdstuk, door op het sterretje te klikken. Deel dit ook met vrienden s'il vous plaît en bedankt voor het lezen!-