Chapter-3

124 4 0
                                    

Chapter-3
"စစ်ထူးရေ....ဒီနေ့ကျောင်းသွားရမယ်လေ။"ခုထိအိပ်ယာမထသေးဘူး။ဒီအိပ်ပုတ်ကောင်လေးကျောင်းသွားရမှာကိုမေ့ပြီးအိပ်နေသလားဘဲခေါင်မနက်စာပြင်ပြီးအပေါ်ထပ်တက်နှိုးလေသည်။

ကျနော်နိုးပါပြီအကိုခေါင်ရကျောင်းသွားရမှာသိပါတယ်။စစ်ထူးပြောရင်းမနက်စာစားဖို့ခုံဆွဲထိုင်ရင်းပြောလိုက်သည်။
"ကော်ဖီအနံ့လေးကမွှေးလိုက်တာ။မုန့်တွေကော။"အကိုခေါင်ဘယ်အချိန်ကအိပ်ယာထပြီးလုပ်ထားတာလည်းစစ်ထူးကော်ဖီထည့်ရင်းအံသြတကြီးမေးလိုက်သည်။

အစောကြီးမဟုတ်ပါဘူးညီရာ။"6နာရီလောက်ကထပြီးပြင်ဆင်တာပါ။သိပ်ပြီးလည်းမကြာပါဘူး။"ကိုယ်ဒီနေ့ကျောင်းလိုက်ပို့ပေးမယ်။ညနေကျရင်လည်းကိုယ်လာကြိုမယ်လေ။ရတယ်မလာညီ။

ရပါတယ်။ကျနော်ဘာသာTaxiငှားသွားလိုက်ပါ့မယ်။ဒီနေ့ကကျောင်းစဖွင့်ရက်ဆိုတော့စာလည်းသင်မှာမဟုတ်တော့သိပ်အရေးမကြီးဘူးလေ။အကိုခေါင်က ကုမ္ပဏီလည်းသွားရအုံးမယ်။ညီကိုလိုက်ပို့ရင်နောက်ကျနေအုံးမယ်။စစ်ထူးကိုယ့်ကြောင့်အလုပ်ပိုနေမည်ဆိုး၍ငြင်းလိုက်မိသည်။

အကိုကညီတစ်ယောက်ထဲကိုစိတ်မချဘူး။ပြီးတော့သူဌေးတစ်ယောက်ရဲ့အိမ်ထောင်သည်ဖစ်နေပြီလေ။Taxiနဲ့သွားတော့ညီသူငယ်ချင်းတွေကြာမှာမျက်နာငယ်မှာပေါ့။အကိုလည်းလိုက်ပို့ပေးချင်လို့နော်။လိုက်ပို့ပေးမယ်နော်ညီ။
မနိုင်ဘူးဟူသောအဓိပ္ပါယ်နဲ့စစ်ထူးမျက်စောင်းလေးထိုးလိုက်သည်။

"ရော့ညီ။"

ထမင်းချိုင့်လည်းထည့်ပြီးပြီ။ကျောင်းရောက်ရင်လည်းမတည့်တာတွေမစားနဲ့အစပ်တွေကောဘဲဗိုက်အောင့်မယ်။ခေါင်ခိုက်တတွတ်တွတ်နဲ့မှာတမ်းခြွေနေထမင်းချိုင့်ကမ်းပေးလေသည်။

" ကဲ....ကိုခေါင်ခိုက်ကျနော်မျိုးကျောင်းနောက်ကျတော့မယ်။ပြီးရင်ကုမ္ပလည်းသွားရအုံးမယ်မဟုတ်လား။ရုံးမှာCEOရာထူးယူပြီးအလုပ်နောက်ကျရင်မကောင်းဘူး။ဦးလေးသိရင်လည်းမကောင်းဘူး။အနားမှာလည်းမရပ်မနားမှာနေတာအဖိုးအိုကြီးကျနေတာဘဲ။"ခုကျနော်က ကလေးမဟုတော့ဘူး...။"
E major တတိယနှစ်ကျောင်းသားဖြစ်နေပြီ။စစ်ထူးနှုတ်ခမ်းလေးစူပုတ်ပြီးခြေစောင့်ကာ ကားပေါ်ကဘဲစောင့်နေတော့မည်ဟုပြောပြီးကားထဲဝင်ထိုင်နေလေသည်။

ဒုတိယမြောက်သတို့သားWhere stories live. Discover now