Nieporozumienie chyba nie zakończy
Naszej znajomości, prawda?
Poczekam, aż znów słońce się włączyWybiorę się wtedy
O podobnej porze
W to samo miejsce
Bo w tej znanej nam norzeMoją więc będzie przykrywką
Granie tych samych melodii
Zupełnie, jakbym była pozytywkąBędę wypatrywać
Wśród gęstego ludzi tłumu
Bo jakimś cudem teraz
To ważniejsze od rozumu--------------------------------
Pisałam ten wiersz, rozładował mi się telefon, a co za tym idzie - wszystko się skasowało, ale napisałam ponownie i wyszedł lepszy, więc nie jest tak źle.
CZYTASZ
Kwiaty w sercu
PoetryChciałabym, żeby sztuka stała się moim pamiętnikiem, gdzie znajdą się uśmiechy, łzy, pragnienia, bez których nie zaznam ukojenia ~słów uczuciowe szyki, to właśnie moje wierszyki~ lubię kwiaty, tak w ogóle.