Liseli Çılgınlar

İŞLER KARIŞACAK

Kızlar eve gelirler .Çok yorulduklarından hemen oldukları yerde uyurlar.

Şule nin ağzından:

Eve geldiğimizde o kadar yorgundu ki hepimiz uyumuşuz .Ben kalktığımda gece yarısıydı herkes uyuyordu fakat ben daha fazla uyuyamıyorudum. Neden hep Serkan ı düşünüyorum anlamıyorum.Bir an yoksa Serkan dan hoşlanmaya mı başladım diye düşünüyorum ama sonra kendime kızıp saçmalama diyorum.Serkan a ne kadar kızsam da o iyi biri aslında.Şule neler diyosun sen saçmalamayı bırak derken Ezgi nin sesini duyuyorum

Ezgi:

-Ne yapıyorsun bu saate burada.

Uyku tutmadı beni de geldim balkonda oturuyorum. Sen ne yapıyorsun burada?

Ezgi:

-Ben de su içmeye kalkmıştım balkonda seni görünce yanına geldim.

İyi yapmışsın gel otur.Ezgi yanıma oturdu bir kaç dakika etrafta sessizlik oluştu . Sesisizliği  Ezgi bozdu.

Ezgi:

-Sen bir şey düşünüyorsun söyle de beraber çözüm bulalım.

Söylesem mi söylemese mi diye düşünüyorum.Sonra söylememeye karar veriyorum çünkü her şey için çok erken.

Ezgi:

-Yine daldın bir yerlere söylesene.

Yok bir şey  diyorum ama Ezgi anlamıyor ve sürekli söyle diye baskı yapıyor.O sırada Melda balkondan içeri giriyor.

Melda:

-Aşk olsun ya bensiz burada ne yapıyorsunuz ?

Hiç birşey yapmıyoruz oturuyoruz sadece.

Ezgi:

-Şuleye bir şey olmuş ama söylemiyor .

Melda:

-Ne oldu Şule neden söylemiyorsun.

Yok birşeyim diyorum Ezgi abartıyor.

Melda:

-Yoksa sen Serkan ı mı düşünüyorsun?

Bir an panikliyorum. Hayır saçmalama .

Ezgi:

-Ya evet kesin Serkan la ilgili bir şey oldu ayrıca bugün çok yakındınız Serkanla .

Kızlar iyice saçmalamaya başladınız ben yatmaya gidiyorum.

Melda:

- Kaçmasana gel buraya.

Odama geliyorum kafam çok karışık kızlar da öyle düşünüyor napıcağım şimdi ben.Neyse uyuyayım biraz belki biraz kendime gelirim.

Çok fazla uyumayıp uyanıyorum kızlara bakıyorum odalarında yoklar. Balkona gidiyorum belki oradadırlar diye bir de ne göreyim bizim kızlar balkonda uyuyakalmış .Onları uyandırmayıp kahvaltı hazırlamaya gidiyorum bir anda aklıma Serkan geliyor yine napıcağımı hiç bilmiyorum.

Bunu sonra düşünmeliyim şu an kahvaltı hazırlamalıyım. Kahvaltıyı hazırlayıp kızları çağırmaya gidiyorum.

Kızlar beni görünce 

-Bizi niye daha önce kaldırmadın yardım ederdik sana .

Kıyamadım sizi öyle görünce hadi salanmayında gelin geç kalmayalım okula.

Ezgi mutfağa gelirken:

-Keşke kıysaydın da kaldırsaydın  bizi belim tutulmuş ya .

Ben mi dedim orda uyuyun diye.

Melda:

-Hep Ezgi yüzünden ya konuştuda konuştu sonra uyumuşuz işte .

Olan oldu kızlar yiyin hadi yoksa geç kalacağız.Dedikten  sonra kahvaltımızı yapıp. Üstümüzü giyip evden çıkıyoruz.Bir de ne göreyim kapını önünde Serkan ve diğerleri.

Hep beraber:

-Günaydın kızlar. Serkanı görünce içim kıpır kıpır olmaya başlıyor noluyor bana anlamıyorum.