Who was the Mastermind II
"Giyo?!"
"Akala ko.....P-paanong....sino iyon!" Turo ni ate sa akala naming Giyo na sunod ang mukha. Mapaklang tumawa si Giyo.
"Aww.... Akala mo na talaga patay na ako no? Well...sorry to say this babe but buhay pa ako. At hindi ako iyon. Napulot ko lang HAHAHA!"
"what's the meaning of this?!" Sigaw ni ate. At tinago ulit ako sa likuran niya.
"Ano pa ba? Edi pinatay ko sila! Pati iyang lalaki mo!" Galit nitong Ani. Nanlaki Ang mga mata ni ate.
"How could you do this?! Halimaw ka! Walang hiya ka!"
"Shut up! Akala mo ba hindi ko alam na may relasyon kayo ng gagong Jaxon na iyan?! Ikakasal na tayo pero putangina ka! Nakuha mo pa talagang makipags*x sa ibang lalaki?!"
"Ate..."
"Hush... Aalis tayo dito. Hindi ko hahayaang saktan niya tayo."
"You think ate?" Mahinahon kung tanong. Nangunot ang kilay ni ate ng lingunin niya ako.
"Anon--"
"Ikaw na lang ate." Nakangiti kong sabi. Naguguluhan siyang tumingin sa akin at kay Giyo ng tumawa ito.
"Kendra!"
"Ano ate? Ba't ka umaatras? Wala naman akong ginagawa." Inosente kong tanong.
"Gotcha!" Sa isang iglap ay nasa mga kamay na ni Giyo si Kathleen.
"Anong ibig sabihin nito? Kendra?! Mag kasabwat kayo?!"
"Boba ka ba?! Ano pa ba sa tingin mo?! At lahat ng to! Planado!"
"How could you do this to me! Kapatid mo'ko!"
"Shut up!" Sinampal ko siya ng napakamalas. Itinali siya ni Giyo sa isang silya. Umupo ako sa isang silya at hinayaan silang dalawa.
"Giyo! Please! Pakawalan mo ako!" Pagpupumiglas nito. Napahiyaw ito ng dampian ni Giyo ng sinindihang sigarilyo ang mukha nito.
"You know what? Mahal na mahal kita pero what did you do! You cheated on me! Malapit na ang kasal natin pero sinira mo iyon! Kayo ng lalaki mo!" Barang baliw na umiiyak na sabi ni Giyo.
"Dahil Mahal ko si Jaxon! At ikaw! Kahit kailan hindi kita minahal! Ginahasa mo ako! Tulad ng pangbababoy mo sa akin noon! kaya mo ako nabuntis! Gago ka!"
"Hindi kita ginahasa noon! Ginusto mo rin iyon!"
Tumayo ako at kimuha ang kutsilyo. Ang daming drama.
"Giyo!!!" Itinarak ko ang kutsilyo sa liig ni Giyo.
"Sorry Giyo, Mahal kita pero alam kong hindi ako ang mahal mo." Sabi ko bago pinakawalan si Giyo at bumagsak ito sa sahig.
"Walang hiya ka!"
"Alam ko." Tumawa ako na parang demonyo.
"Bakit mo ba to ginagawa?!"
"Dahil naiingit ako sayo!!"
"Puro ikaw na lang! Ikaw na paborito nina mommy't daddy. Ikaw na mas magaling. Ikaw na mahal ni Giyo! At ako ano? Sunod sunuran sa anino mo?!"
"I-Im sorry kung ganoon ang---"
"Lahat na lang sayo! Lahat ng gagawin ko dapat alam mo! Ano ba kasing na sayo ha?!" Gigil Kong sigaw.
"Dahil alam ko ang mas makakabuti sayo!"
"Bakit sino ka ba ha?! Kapatid lang naman kita! Kaya wala kang karapatan na pangunahan ako!"
"May karapatan ako sayo dahil anak kita!"
"Anong pinagsasabi mo diyan? Nababaliw ka na ba?!" Sinampal ko siya ulit.
"Anak kita! Ginahasa ako ni Giyo noong high school pa kami! Mahal ko siya noon kaya hindi ko sinabi kay mommy't daddy kung sino ang ama mo dahil paniguradong ipapakulong nila si Giyo! Ayokong gawin iyon sa ama mo!"
"Huwag kang mag imbento ng kuwento pwede ba!" Galit kong sigaw
"Totoo lahat ng sinabi ko! Ano ba sa tingin mo ang dahilan kung bakit ayaw kong mapalapit ka kay Giyo ha?!"
Kaya pala......
Kaya pala mag kamukha kami ni Giyo. Naluluha ko siyang tinignan.
"Bakit hindi mo sinabi sa akin! Karapatan ko iyon na malaman!"
"Dahil ayokong gamitin ka niya sa mga kalokohan niya! Noon pa man ay may sira na iyang ama mo sa utak! Pero dahil Mahal ko siya noon ay nag bulagbulagan ako."
"Ate----" bigla akong napahawak sa ulo ko ng sumakit ito. Anong nangyayari?! May naririnig akong bumubulong. Mga boses na nag tatawanan.
"WAHHHHHHH"
"Nurse!"
"Gising na ang pasyente!"
"Anong nangyari? Nasaan ako?!"
Nasa isang kwarto ako na kulay puti.
"Anak, Tatlong taon ka ng coma dito sa hospital."
Lahat ng iyon ay..... Panaginip?!
@Bluweypurple
