3.Bölüm:İZMİR

8 2 0
                                    

3.Bölüm:

*Bazen yeni değişiklikler,yeni başlangıçlar sunar*

Sabahın ilk ışıklarına gözlerimi açtım.Duvarda asılı olan saatten,saatin kaç olduğuna baktığımda henüz yedi buçuk olduğunu gördüm.Bu kadar erken kalkmama rağmen gözlerim uyku barındırmıyordu.Bende erken kalkmanın fırsatlarından yararlanarak yürüyüş yapmaya karar verdim.Fikir aklımda netleştiğinde yatağımdan kalkıp odamdaki banyoya girdim.

Ilık suyun vücudumdan akması beni iyice gevşetip bir nebze uykuya itse de geri yatmadım.Üzerime spora uykun giysilerimi geçirip mutfağa geçtim.

Sürahiden çıkardığım bardağa su doldurup içtim.Salona geçip,içerinin hava alması için balkonun camlarını açtım.Kulaklıklarımı takıp spor ayakkabılarımı giydim.Ve hazırım.

Ve hazırım

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Temsili)

Muhtemelen son kez yürüyüş  yapacağım,geçeceğim bu sokaklara dikkatle baktım.Kaç yıl olmuştu? çocukluğum burada geçti sayılır.Çok sevdiğim söylenemez ama yaşanmışlıklar işte özler insan.Kulağımda yankılanan müzikle sokaklardan geçmeye devam ettim.Hava bugün çok güzeldi.Yürüdükçe yürüdüm.Son durağım sahildi.Kenarda arabayla simit satan yaşlı bir amcadan bir simit ve bir ayran alıp boş bir banka oturdum.Deniz ne de güzel dalgalanıyordu.Sahile genelde kafa dinlemeye gelirim.Deniz ve dalgaları sakinleştirir genelde beni.Sesi ve görüntüsü.Yine öyle oldu.Rahatladığımı hissettim,baktıkça.Denizi seyrederken parça parça koparıp yediğim simidin nasıl bittiğini anlamadım.Ayranımın da son yudumlarını içip banktan kalktım ve elimdekileri en yakın çöp kutusuna attım.

Yavaş yavaş eve yürümeye başladım.Denizden gele dalga sesini bölen telefonumdan gelen melodi bozdu.Ekrana bakınca babamın aradığını görmem şaşırttı doğrusu.Bir aydan uzun zamandır konuşmuyorduk.Daha fazla bekletmeden telefonu açıp kulağıma getirdim.

'Efendim'

'Kızım nasılsın?' hayret geldim mi aklına.

'İyiyim baba sen nasılsın'

'Sağol kızım.Şey diyecektim ben,az önce teyzenle konuştum seni yanına almak istiyormuş.Ben de taşındığını öğrendim tabi.Madem taşınıyorsun teyzenin yanına git kızım.O da seni özlemiş.Bu hafta bekliyor seni yanına.' duyduğum cümleleri idrak etmem zaman aldı tabi.Teyzem mi beni yanına istiyor.Beni sevdiğini biliyorum.Hatta bazen annemden daha çok sevdiğini bile düşünmüyorum değil.İzmir'e mi gideceğim şimdi ben.İstanbul'u bırakıp hem de.Aslında neden olmasın ki.Değişikliğe her zaman açık bir insan oldum ben.

'Tamam' deyip telefonu kapattım.Ona ters davranıyorum çünkü.Az önce de yaptığı gibi sadece bir şey olduğunda beni arıyor.Bir insan kızının sesini duymak istemez mi.Beni izlettiğini bildiğim için halimi hatırımı arayıp sormaması normal ama bir baba olarak yapması gerek sonuçta.Annemden sonra eni yalnız bırakması gücüme gidiyor sadece.

Eve vardıktan sonra üzerime tayt ve bol tişört geçirip salona indim.L koltuğa uzanıp laptopumdan bir süredir izlediğim dizimi açtım.Film izlerken ne kadar abur cubur yemek istesem de bu aralar zayıflamaya çalıştığım için yiyemem.

Uzun bir süre oturup beş altı bölüm izledikten sonra karnım acıkmaya başladı.Laptopu koltuğun üzerine bırakıp kalktım.Mutfağa geçip dolapta ne var ne yok yokladım.Geçen hafta alışverişe çıktığım için fazla eksiğim yoktu.Soslu makarna da karar kılıp malzemeleri çıkarttım.Daha sonra aklıma bu aralar melisle hiç konuşmadığım geldi.İyice konuşacak şey birikmişti zaten.Ah ben onu bırakıp nasıl gideceğim İzmir'e.Babama evet derken melis aklımın ucunda dahi yoktu.En yakın dostum,hatta dostluktan öte kardeşimi nasıl da unuturum.Elimdeki domatesleri tezgahın üzerine bırakıp salonda koltuğun üzerinde duran telefonumu aldım.Melis'i arayıp kulağıma koydum.Bir kaç çalışta açtı.

'Oo kimler arıyormuş.Nasılsın gün ışığım' ardından kendi söylediğine kıkırdayıp sustu.Aslında bana böyle söylemesi her zaman beni güldürse de biraz gergindim doğrusu.

'Selam canım.Neredesin?' Melis'in annesi beni uzun bir süredir tanıdığı için sever.Melis'i yatılıya davet etmem de bir sorun göremiyorum.Yani kısacası kızlar gecesi mi demeliyim.

'Birileri gergin galiba.Evdeyim.Ne oldu kuzum?' gülümseyip konuşmaya devam ettim.

'Nil teyzeden izin alıp bize gelsene.Hem bizde kalırsın' içimden kabul etmesini dileyip durdum.

'Olur tabi canım.Şoför arabayı hazırlasın geliyorum hemen öptüm' dedikten sonra telefonu kapatıp hızla mutfağa ilerledim.En azından melis gelene kadar makarnayı yapıyım,geldiğinde birlikte yeriz.Yardımcım selin teyze bugün izinli olduğu için yemek işi bana kalmıştı.Bu durumdan hiç şikayetçi değilim tabi.

Kısa bir süre içinde makarna olurken kapı çaldı.Melis gelmiş olmalı.Kapıyı açar açmaz Melis'in boynuma atlaması bir oldu.Bu kız her gün enerjik.Melis hala boynumdayken ayağımla kapıyı kapatıp ben de ona sıkıca sarıldım.Özlemiştim onu.Benden ayrıldıktan sonra yüzüme dikkatlice baktı.

'Neyin var senin?' hemen anlardı melis.Her yönüyle çok iyi bir arkadaştı.Hafifçe gülümseyip

'Gel,aç mısın?' başıyla beni onaylayıp peşimden mutfağa geldi.Masaya sofrayı kurduktan sonra tabaklarımıza makarnayı koyup ben de oturdum.

Gece uzun olabilirdi.

(BÖLÜM SONU)

Sellam^^

Diğer bölümü bekleyin canlarım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jun 13, 2020 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

KARŞI KONULMAZHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin