1.1

895 41 23
                                        


*Beni defalarca üzen birini, defalarca sevdim...*

İyi okumalar...

____________

Gözlerimi birinin beni dürtüklemesi ile açtım ve baygın baygın, başımda gül yabani gibi dikilmiş Helin'e baktım.

H: Kızım kalk lan artık! Kahvaltı buz gibi oldu

Oflayarak yataktan kalktım ve aynadaki aksime baktım. Saçlarım yeni uyandığım için darmadağın olmuş ve komik bir görüntü kazanmıştı. Dudaklarım ise şişmiş ve kızarmıştı.

Altımdaki kirazlı pijamam ve onun takımı olan siyah kısa askılıma ufak bir göz attım ve daha fazla oyalanmadan ayağa kalkıp banyoya koştum. Elimi yüzümü yıkayıp hızla kahvaltı masasına ilerledim.

(Kumsal'ın pijama takımı temsili)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Kumsal'ın pijama takımı temsili)

Masaya bakınca, Yusuf ve Berkcan gülüşerek yemek yiyordu. Helin ise telefonu ile ilgileniyordu.

Yusuf'un gülen suratı bana dönünce yavaşça tebessüme dönüştü. Yüzünden şefkati okunuyordu.

Y: Günaydın

Mesafeli bir şekilde günaydın dedim ve onun çaprazındaki sandalyeye yani Berkcanın yanına oturdum. Normalde hep onun yanına otururdum, bu yüzden kaşlarını çatmıştı.

Şuan ondan uzaklaşmak ne kadar canımı yaksada, benim onun kardeşi olmadığımı idrak etmesi gerekiyordu.

B: Oooo günaydın

Gülümsedim ve günaydın dedim. Yusuf benim ona karşı tavır aldığımı anladığında ise mesaj atmıştı.

Piçim: Hayırdır?

Kumsal: Ne hayırdır?

Piçim: Ne trip atıyorsun?

Kumsal: Trip atmıyorum, sadece aramıza mesafe koyuyorum. Yoksa baharla aranız bozulabilir

Piçim: Bunları sen değil ben düşünürüm. Kalkıp yanıma gel hadi.

Kumsal: Yanılıyorsun, bunu tam olarak benim düşünmem gerekiyor. Yani ben düşünücem

Kumsal: Bahar ile aran bozulmasın

Piçim: Kumsal! Adamı sinir etme

Kumsal: Ne! Ne, Kumsal ne!

Gece Mavisi /Reynmen/Anonim Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin