Stephen POv
Nagising ako na may ngiti sa labi. Ang sarap sa pakiramdam na meron kang inaabangan na makita araw-araw. Weird right? Kahit ako naguguluhan sa nararamdaman ko. But I feel ease very time Kylie is around. I know this is stupid but that's what I feel. Theres something with her that you want to keep her with you.
After namin mag-usap kahapon I already decide to continue my life. I don't want to lose her. Kaya I agree to her deal.
"Mautak din na babae," Natatawa kong sabi.
FLASHBACK
"Im sorry Kylie. I know its hard for you na alagaan ako, but please can you stay?" I'ts weird but I don't want to lose her. Kinakabahan ako sa magiging reaction niya
She smile, and she said, "Mag-iistay ako sir pero sa isang condition," bigla akong kinabahan sa condition niya.
"Ok, What is your condition then?" Tanong ko sa kanya.
"Mag-iistay lang po ako kong tutulungan niyo din ang sarili niyo na makalakad," seryoso niyang sabi.
I wasn't expecting that from her. I feel nervous but I don't know why. Hindi ako makapagsalita I don't know if I will going to accept her deal. Simula kasi na maging baldado na ako I rejected all their opinion para maka lakad but when Kylie ask me parang naguluhan ako sa sarili ko.
Bigla naman akong nataranta when I Kylie stand up and said, "Kung ayaw niyo po sa deal ko pagdating nina madam magpapaalam po agad ako,"
Hinawakan ko ang braso niya at bumuntong hininga.
"Ok then, I will do it, but you need to help me," seryoso ko ding sabi.
"Ok deal," sabi niya na nakangiti.
END OF FLASHBACK
I was in my deep thought when someone knok on my door. And I smile, i'ts her.
And the door open and she enter my room with a smile.
"Goodmorning sir," nakangiti niyang sabi.
"Goodmorning," sabi ko na hindi nakangiti. Ayokong makita niya ang ngiti ko.
"Sir ihahanda ko na ang pangpaligo niyo at baba po tayo" sabi niya
"What?" Biglang tanong ko sa kanya.
"Sa garden po kayo mag breakfast para maka langhap naman kayo ng sariwang hangin sir," nakangiti parin siya.
Tsk that smile.
"I can eat breakfast here in my room," pagmamatigas ko.
"Ayaw niyo po sir? Sige po kung ayaw niyo aalis na po ako," sabi niya at tumalikod.
Nataranta naman ako
"Ok then," I said in defeated.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~
KYLIE POV
Habang tinutulak ko ang wheelchair ni sir ay napapangiti ako. Takot din pala layasan to. Ito na siguro ang simula para matulungan ko si Sir na makalakad.
Pinaharap ko siya sa mesa na may pagkain. At inayos ko muna ang plato niya at nilagay sa harap niya.
"Kain na po kayo sir," sabi ko sa kanya.
"Sit," sabi niya. Ano ako aso?
"Ano po sir?" Pag-uulit ko sa kanya.
"I said sit and eat with me," sabi niya at nataranta naman ako.
"Wag na sir, okey na po ako nagkape na po ako, Ikaw na po kumain," naiilang kong sabi.
"I won't eat, if you don't want to eat," pagmamatigas niya.
"Bakit sir? Ako ngunguya? kayo lulunok?" Nakangiti kong tanong sa kanya.
"WHAT?" pasigaw niya na tanong.
"Ahh hehehe, Ito na sir uupo na at kakain," sabi ko at dali-dali naman akong umupo.
Pero pagkaupo ko pa lang ay tumunog na agad ang cellphone ko. Si Des tumatawag. Napatingin muna ako kay sir na parang nag papaalam na sagutin ko ito, At tumango naman siya. Tumayo muna ako at medyo lumayo. Bago sinagot.
"BEEEESSSSSTTTTTT!" sigaw ni Des sa kabilang linya. Bigla ko naman nailayo yung cellphone ko sa tenga ko.
"Best kailangan ba talagang sumigaw?" iritang tanong ko sa kanya.
"Ahhh hehhe best namiss lang kita kailan ba tayo magkikita? May day off ka ba?" tanong niya sa kabilang linya.
"Hindi ko pa alam best kung kailan ang day off ko. Hindi ko kasi maiwanan ang alaga ko. Wala kasi ang parents niya dito," Sabi ko.
"Nag-aaral ba ang alaga mo best?" Sabi niya. Hindi niya pa pala alam na ang alaga ko ay mas matanda pa sa akin.
Napatingin naman ako sa gawi ni sir at nahuli ko siyang nakatingin din sa akin. Nginitian ko na lang siya at sinagot si Des.
"Best hindi bata ang alaga ko. Isang gwapong baldado," Bulong ko kay Dessa.
"Ano? Gwapong baldado?" sigaw na naman niya.
"Oo best, kwentohan na lang kita pag nagkita tayo. Sige na kailangan ko ng ibaba to. Bye best I miss you," pinatay ko agad at hindi ko na hinayaan pa siya na magsalita.
Bumalik ako sa mesa at nakatingin parin si sir sa akin. Hindi niya pa kinakain ang pagkain niya. Na-iilang naman ako sa mga tingin niya.
"Sir kain na po kayo," sabi ko na naiilang padin.
" Who is it?" bigla niyang tanong.
"Si Des po sir bestfriend ko nanganga musta lang," gulat ko na sagot sa kanya.
Bigla naman siyang sumubo at hindi na nagsalita. Problema ng gwapong to.
~~~~~~~~~~~~~~~
STEPHEN POV
One month has past at nandito na sina mommy. I went to the library para maka-usap sila. Hindi ko kasama si Kylie kasi pinahinga ko muna siya dahil sumakit ang ulo niya, I knok on the door.
Knok knok knok
"Come in," sagot ni daddy sa loob ng library.
I open the door. At nagulat pa sila ni mom na nakatingin sa akin.. Hindi naman kasi ako pumupunta dito sa library simula ng naging baldado ako.
"Mom, Dad, I have something to tell you," sabi ko sa kanila.
Nagkatinginan muna sila bago nagsalita si mommy.
"What is it son?"
"I want to take the therapy," seryoso kong sabi sa parents ko.
Lumaki naman ang mata ni mom at unti-unting tumulo ang mga luha niya.
"This is for real son?" naluluhang sabi ni mom.
"Yes mom, I want to be normal again, napapagod na ako maging baldado," emosyonal kong sabi.
"Bakit naman bigla nagbago ang isip mo anak?" Takang tanong ni Dad.
Tiningnan ko naman siya at ngumiti.
"Someone told me na if I want to be happy kailangan kong tulungan muna ang sarili ko," sabi ko na nakangiti.
Nagkatinginan naman silang dalawa at ngumiti sa akin.
"Ok son, Ngayon din tatawagan ko si Felix, to schedule you therapy," nakangiting sabi niya.
A/N nagsisimula na magbago ang buhay ni Stephen..
BINABASA MO ANG
MAID IN MANILA ( Completed ) UNDER EDITING
RomanceTubong ilongga si Kylie.. pinanganak siya sa Bacolod. Kahit anong trabaho ay papasukin niya kahit katulong. Kasalukuyan siya kasing nag aaral ng Bussiness Ad. At kailangan niya munang tumigil at mag trabaho para may pang tuition siya.. Ehh paano ku...
