Sad Life Story( A short story)

SLS #7

Cheska Pov

Kinuha ko ang guitara sa tabi ng kama ko at tinugtog ang Dying Inside To Hold You at sinabayan ko ng kanta

🎶It's turning out just another day
I took a shower and I went on my way
I stopped there as usual
Had a coffee and pie
When I turned to leave
I couldn't believe my eyes🎶

Ang hirap tanggapin na may mahal na syang iba bakit ba kasi ako umasa na babalik pa siya sa akin

🎶Standing there I didn't know what to say
Without one touch we stood there face to face🎶

Kapag nakikita kita hindi ko alam kung anong gagawin ko ngi-ngiti ba ako o sasapakin kita dahil ang sakit sakit pa din hanggang ngayon bakit hindi na lang kasi ako Charles

🎶And I was dying inside to hold you
I couldn't believe what I felt for you
Dying inside, I was dying inside
But I couldn't bring myself to touch you🎶

Ayoko na nagsasawa na akong magparaya pagod na akong umiyak at kakaisip na babalik ka sa akin gusto ko ng sumuko maging mabait at nagpapanggap sa iyong harapan

Binato ko ang guitara ko sa sahig at umiyak bigla naman dumating si mama dito sa kwarto ko

"Anak anong nangyayari sayo?" Tanong ni mama

"Ma masakit pa din pala hindi ko na kayang magpanggap" totoong sabi ko

"Anak akala ko okay kana kaya hindi nakita inisip sorry talaga anak hindi ko napansin nagpapanggap ka lang palang masaya" sabi ni mama at niyakap ako niyakap ko din si mama at binuhos lahat ng luha ko galing sa aking mga mata

"Tahan na anak magiging maayos ka din balang araw" sabi ni mama at niyakap pa ako ng mahigpit

Someone Pov

"Masyado kang iyakin tsk!" Sambit ko habang nakatingin rito sa bintana ng kwarto nya

"Masyado kang isip bata tsk tsk! Ako na lang ang kikilos bagal mo" inis kong sambit at tumalon pababa hindi naman gaano kataas itong kwarto nya at umalis na rito

Charles Pov

Habang naglalakad ako dito sa opisina ko ay may tumawag sa phone ko kaya agad kong itong sinagot si Secretary Kim lang pala

"Hello Secretary Kim it's already 7am in the morning but why are you not here?" Tanong ko

"Sir. Lencson magre-resign na po ako kasi aalis na kami ng pamilya ko papuntang Japan sorry Sir. Lencson kung dito na ako sa phone nagsabi biglaan din po kasi nasa airport na po kasi kami pasensya po talaga Sir paalam" paliwanag ni Secretary Kim at binaba ang tawag hindi man lang ako hinayaan makapagsalita

"Ano ba yan tambak ang trabaho ko ngayon wala pa akong Secretary" inis kong sabi ng may kumatok sa pinto agad ko itong pinagbuksan at bumungad sa akin ang isang babae na nakasuot ng pulang dress na hapit na hapit sa kanyang katawan at buhok na hanggang bewang at makinis din sya at maputi nakasuot din sya ng high heels siguro mga five feet yan

"Uhm... Sir?" Tawag sakin nito hindi ko namalayan kanina ko pa pala sya tiniti-tigan

"Sorry Miss, by the way who are you and why are you in my office?" Tanong ko ngumiti sya sa akin bago sumagot

"I'm Avery Lin 23 years old but i'm still beauty and young, i'm here to be your another Secretary, Kim is my friend sabi nya kung pwede ako daw ang pumalit sa pwesto nya kasi pinagkakatiwalaan nya ako" ngiti nito sabi kaya napatango na lang ako buti naman at bago umalis si Secretary Kim ay naghanap na sya ng kapalit nya at hindi na ako mahihirapan pang mag interview

"Kung ganun pasok ka at saka next time wag ganyan suot mo dahil hindi ka mukhang Secretary sa suot mo kundi bisita" sabi ko tumango na lang sya

"Kailan ako magi-istart Sir. Le-lenscon?" Tanong nya nautal pa sya ng banggitin nya apilyedo ko

"Bukas na Miss Lin or i should say Secretary Lin or Avery" Sabi ko at ngumiti

"Sure Sir aalis na po ako para magready lilipat po kasi ako malapit rito para hindi ako malate bye Sir. Lencson" paalam nito

"Bye din Miss Lin" sabi ko

Someone Pov

Hindi pa pala ako nakapagpapakilala sa inyo diba ako si Avery Lin haha nagtataka ba kayo at ambilis ako agad ang bagong Secretary nya well ikwekwento ko sa inyo

*Flashback*

Pagkatapos kong puntahan sa bahay si Cheska para alamin kung anong nangyayari ngayon nang malaman ko ayos na ang dalawa agad ako nagtungo sa bahay ng sekretary ni Charles para magkagulo ulit sila

*dingdong* doorbell ko sa bahay nitong impaktang secretary ni Charles. Agad naman ako pinagbuksan ng pinto kung sinuswerte ka nga naman sya pa ang nagbukas ng pinto agad ko syang hinila at pinasok sa kotse ko at naglabas ng baril at tinutok sa ulo nya hindi agad sya nakapagreact dahil sa bilis ng pangyayari

"A-anong k-kailangan mo sa akin?" Takot nyang tanong

"Well isa lang naman at yun ang palitan ka sa pagiging Secretary ni Charles" sabi ko naikinagulat nya

"B-bakit naman nagmamakawa ako wag wala kaming makakain kapag nawalan ako ng trabaho iba na lang wag lang trabaho ko" sabi nito

"Tsk! Pera nga naman" sabi ko at tinutok lalo sa kanya ang baril agad ako nag labas ng cheke at sinulatan ito at pinirmahan at inabot ko sa kanya na agad nyang tinignan nakita ko ang pagkagulat sa mukha nya

"Two million!?" Gulat nyang sabi

"So ano na papayag ka na ba o papatayin na lang kita?inis kong tanong

"Payag na ako, ako na ang bahalang magpaliwanag kay Sir. Lencson kung bakit ako magreresign" sabi nito na ikinatuwa ko

"Tsk! Susunod ka din pala eh pinahirapan mo pa ako" sabi ko at inalis na ang baril na nakatututok sa kanya

"Ako na bahala bukas upang maging secretary at ikaw wag na wag kang magpapakita kahit na sino sa paimlya Lenscon okay!?" Sabi ko at tumango sya agad ko syang pinababa sa kotse ko at pinaandar na ito pauwi sa bahay ko

"What a wonderful successfull plan" masaya kong sabi at nagbukas ng wine

VOTE COMMENT FOLLOW ME

Question:

Bakit kailangan laging may kontrabida sa kwento?